HAM-..🖤 [Yeniden Yazılıyor!!]

🌹 10 🥀

YAZILMA TARİHİ : 05.07.2023
DÜZENLENME TARİHİ: 12.09.2024

Bir ay olmuştu Hamza gideli. Ragıp abisi ile birlikte görev yerine dönmüş, bir aydır da gelmemişti. Daha da gelecek gibi de değildi.

Aslında komutanının ona verdiği izine göre birkaç gün daha kalacaktı. Lakin emir gelmişti gitmek zorunda kalmıştı. Ailelerin bildiğine göre.

Hamza, gittikten bir hafta sonra kendi ailesini aradığı gibi gitmeden evvel numaralarını aldığı ikinci ailesini de aramıştı.

Artık iki tane ailesi vardı. Birini arayıp birini aramamak olmazdı. Hem artık aile olmuşlardı. Arayı ne kadar iyi ve sıkı tutarlarsa o kadar iyi olurdu.

Hele de şu aralar hanesine eksi puan yazdırmaması gerekiyordu. Bu nedenle en akla yatan ve göze girecek şekilde evin babası Turgut Bey'i aramıştı.

O gün bu aramayı beklemeyen herkes hem çok şaşırmış hem de çok sevinmişti. Hamza'ya daha bir içleri ısınmış, evlilik işi daha bir kabullenilmişti. Hamza hanesine bir artı eklenmişti.

O telefon konuşmasında Gülizar hariç herkes iletişim kurmuştu Hamza ile. Lakin Gülizar konuşmamıştı, konuşamamıştı.

Çünkü Gülizar o gün bu atama ve diğer mevzuları halletmek için, arkadaşlarıyla buluşup vakit geçirmek üzere dışarı çıkmıştı.
Geceyi de arkadaşında geçirmişti.

Arama mevzusunu da gelince öğrenmişti. En az eilesi kadar sevinmiş, en az ailesi kadar mutlu olmuş, en az ailesi kadar gururlanmıştı ama üzülmüştü de.

O da konuşmak isterdi. Sesini duymak, kısa kısıtlı olsa da iletişim kurmak isterdi. Oysa o gün burada olsaydı konuşup konuşamayacağı belli değildi.

Zira hem Turgut bey gibi bir engel ihtimali vardı hem Hamza gitmeden önce yaşananlar vardı hem de kendi duyguları ve düşünceleri vardı.

Hamza gitmeden evvel Gülizar'la ufak bir sıkıntı yaşamışlardı. Daha doğrusu Hamza yaşatmıştı. Gitmesi onlar için daha iyi olmuştu. Hamza'ya göre.

Geçen zamanda araları düzelmiş miydi? Hayır her şey aynı şekilde duruyordu. Hatta hiçbir iletişim kuramadıkları için her şey daha da kötüye gidiyor, resmen başa sarıyordu.

Hamza Gülizar'la aldıkları onaylama ve kabul kararından yani o günkü görüşme konuşma ve anlaşmadan sonra mahremiyetleri saymış, olan biteni kimseye anlatmamıştı.

Ama zaman geçtikçe, iletişim kuramadıkça, sakladıkça bir işe yaramıyordu; bir sonuca varamıyordu; bir çözüm bulamıyordu.

Aksine gittikçe kendini yiyordu. Gülizar ne haldeydi ne düşünüyordu ne yapıyordu bilmiyordu. Bilinmezlik, işleri daha da çıkmaza sokuyordu.

Çoğunlukla kendini Gülizar'a kızarken buluyordu. Sonra Gülizar'a kızdığı için kendine kızıyordu. Sonra olanlara kızıyordu. Sonra olanların müsebbibi kendisi olduğu için kendine kızıyordu.

Ondan daha tecrübeli olan abilerinden ya da evli olan kişilerden yardım istemek istiyordu. Bu sefer de yardım istemek için anlatması gerekiyordu.

Bu nedenle bu seçeneği de kabul etmiyordu. Ne yapacağını ne yapması gerektiğini ve nasılları hiç bilmiyordu. Kısır döngüde sıkışıp kalmıştı. İlerleyemiyor, aksine geriliyordu.

Gülizar ise Hamzadan farklı değildi. Ne duygu düşünce davranış olarak ne de hayat olarak. Üstelik o kız tarafı olduğu için onun durumu daha başkaydı.

Çevresindekiler onun durumunu, ondaki değişimleri, halleri, farklılıkları, yenilikleri Hamza'nın ani gidişine; hâlâ daha etkisini üzerinden atıp iyileşemediği krizine; karakterine yaşamakta olup ileride de yaşayacağı asker eşliğine ve gerçek hayat sorumluluklarına bağlıyordu.