The Love Sleeping Under The Moonlight

Prelude

[Unicode]

အနှီးစဖြူဖြူဖြင့်ထုတ်ကာ မချီတတ်ချီတတ်ဖြင့် သူ့ရင်ခွင်ထဲ မရဲတရဲပွေ့ပိုက်ထားသည့်ရက်သားကလေးငယ်လေး။

"နန်းကျမိဖုရားတစ်ပါးက အရှင်မင်းကြီးအပေါ် ဘာကိစ္စဒီလိုပြုမူရဲရတာလဲ"

ဒေါသတကြီးထွက်ပေါ်လာသောကြင်ယာတော်ဂိုရဲ့အသံမာမာကြောင့် ထယ်ယောင်းကိုယ်လေးဆတ်ကနဲပင်တုန်သွားသည်။ ထယ်ယောင်းသာမက ရင်ခွင်ထဲမှ ကလေးငယ်သည်လဲ ထိုအသံကြောင့်လန့်ကာ စီကနဲအော်ငိုတော့၏။

အငိုတိတ်အောင်တစ်ခါမှမချော့မြူဖူးသေးသည်မို့ နီတာရဲအကောင်ပေါက်လေးရဲ့ စူးနစ်စွာအော်မြည်သံ၌ သူ့ကမ္ဘာပျက်တော့မလိုခံစားနေရသည်။ လက်ပေါ်မှလူးလွန့်လာပြီဖြစ်သော ကလေးအားလည်းဆက်မထိန်းနိုင်တော့ပြီ။ဘာလုပ်လို့ဘာကိုင်ရမယ်မှန်းမသိတဲ့အနေအထားမှာ အရှေ့မှ အရှင့်ကိုအားကိုးတကြီးမော့ကြည့်လိုက်မိတော့....

သူ့ကိုပြန်ကြည့်နေသော ဗလာကျင်းနေတဲ့အရှင့်မျက်ဝန်းတွေ။ အော်ငိုနေသည့်ကလေးငယ်ကိုလဲအရှင်က ဂရုထားမိဟန်မတူဘဲ သူ့ကိုသာကြည့်နေသည်။

"အခုချက်ချင်း နန်းကျဆောင်ကိုပြန်လိုက်ပါ"

သူ့လက်မောင်းအား ကြမ်းတမ်းစွာဆွဲကိုင်ရင်း အရှင့်အရှေ့မှ ကရောသောပါးဆွဲထုတ်သည့် ကြင်ယာတော်ဂို။ပုံမာန်ထက် နုနယ်နေသည့်အသွေးအသားက မိန်းကလေးတစ်ယောက်ရဲ့အား၌ပင် အသည်းခိုက်အောင်နာကျင်သလိုရှိသည်မို့ မျက်ရည်တို့စို့တက်လာရသည်။

"မယ်မယ်...ဒီလိုလုပ်လို့မဖြစ်ပါဘူး..."

ကလေးငိုသံဆူညံနေသည့်ကြားမှာအထိန်းတော်ကြီးဆီမှအော်သံကလဲ ကရောသောပါးထွက်လာပြန်၏။

"မယ်မယ် မလုပ်ပါနဲ့..."

အထိန်းတော်ကြီးက ကြင်ယာတော်ဂိုကိုဆွဲနေသလို ကြင်ယာတော်ဂိုကလဲ ကလေးပိုက်ထားသည့်ထယ်ယောင်းအား ဆွဲနေသည်။ ထယ်ယောင်းတို့ရဲ့လက်ရှိ အခြေအနေဟာ ဖရိုဖရဲဖြင့်...။

"အခုဒါကဘာဖြစ်နေကြတာလဲ"

နန်းဆောင်ထဲသို့ဝင်လာသည့်နန်းမတော်က သူတို့အခြေအနေကြောင့် အံ့ဩသွားပုံရသည်။တစီစီအော်ငိုနေသည့်ထယ်ယောင်းလက်ထဲမှကလေးဆီအကြည့်ရောက်လာကာ...