Bilir O Beni//Tozluyaka BerCem

12.Bölüm: Beklenmedik Veda🍂

"Kaktüs olsan yine sarılırdım"!

-Berk'ten-

Sabah babamın sesiyle uyandım gözlerim hemen baş ucumda ki Cemrenin fotoğrafına ilişti yavaşça gülümserken babamın sesi ile Gözlerimi fotoğraftan ayırmak zorunda kaldım. "Hadi kalk okula geç kalacaksın" ayağa kalkıp okul kıyafetlerime baktım sonrada günlük kıyafetlerimi giydim.

Takvime baktığım da bu günün 22 Nisan'dı Cemrenin doğum günü geçen sene ona Sahilde yaptığım sürpriz'de ne kadar ısrar etsemde dileğini söylememişti. Umarım gerçekleşmiştir Umarım orada çok mutludur.

Koşarak merdivenlerden indim ve kendimi huzur bulduğum yerde Cemrenin yanında buldum. Bu gün daha fazla çiçek getirmiştim evet kabul ediyorum içimde ki özlem hergün artıyordu bu gün daha çok mutlu olmaya çalışacaktım çünkü Cemre böyle isterdi.

Çiçekleri ettikten sonra "Sevgilim Umarım orada mutlusundur,seni çok özledim ama ben bu gün daha çok mutlu olacağım ikimiz için"

Nasıl olduğunu bilmeden Cemrenin yanından ayrıldım.....
***
Odamda Cemre ile eskiden çektiğimiz fotoğraflara bakarken kapı çok hızlı bir şekilde çalındı bu saate kimdi? Babam kapıyı açtığında bende merdivenlerden iniyordum "Kenan sen ve Berk ile acil konuşmam lazım" dedi.

Babam onu sakinleştirerek içeriye alırken ben masanın oraya gelmiştim Ayla abla elinde bir sürü belge masanın üstüne bıraktı nefes nefese kalmış bir şekilde "Cemre katil değilmiş" dedi gözlerimin yandığını hissederken "Nasıl" Diyebildim sadece "Avukat aradı Cemre ilaçlarını almadığı için kendini katil zannetmiş" dedi.

Ve soluklanmadan tekrar konuşmaya başladı "Berk Cemreye biri oyun oynamış Vefa'nın resmini katmış notlar göndermiş...Çalışan söyledi bir kutu gelmiş Cemre k kutudan sonra kriz geçirmiş" dedi aklıma Ali'nin oynadığı oyun gelmişti

Oyunun hesabını sormak için gittiğimde ise Ali ile kardeş olduğumuzu öğrenmiştim. Daha sonra Cemre ile oyun kurmuş Cemre kendini öldürmüştü Cemreyi Arap ve Zeyno öldürdü sanıp Ali'yi kaçırıp soğuk hava deposuna kilitlemiştim.

Daha sonra ikimiz orada kalmıştık
Babam yine Aliyi tutmuştu.

Zoraki çıkan sesim ile "A-Ali kurmuştu oyunu" dedim babam hemen "Berk"diye uyardı beni oğlunun başının belaya girmesini istemiyordu tabi "Onlar suçlu hepsi bir olup kızımı öldürdü" dedi ve bir hışımla evden çıktı.

Babam Alya abla evden çıktıktan sonra "Ne yapmaya çalışıyorsun sen? Kardeşinin başını belaya sokuyorsun" dedi "O benim kardeşim değil" dedim ve hızlıca evden çıktım.

Cemre'ye olan acım daha çok büyümüştü hergün daha fazla artıyordu ama şimdi Ali'ye olan hırsım daha çok büyüdü tozluyaka'ya geldiğimde Alya ablanın arabasının orada olduğunu gördüm. Arabada kalıp izlemeyi tercih ettim.

-Ali'den-
Arap,Zeyno,Mavi,Duru ve ben bizim bahçede oturuyorduk demir kapının açılmasıyla hepimiz oraya döndük gelen Cemre'nin annesi Alya hanımdı.

"Derya hanım burda mı?" Dedi durgun bir ses tonuyla "içerde" dedi Zeyno "Ben bir çağırayım"diyip ayağa kalktım Annemde geldiğinde Ayla Hanım konuşmaya başladı "Cemre masummuş" dedi ve elinde ki dosyaları masaya koydu.

Dosyada Cemre Yılmazın hayal gördüğü Vefa Aşkına hiç birşey yapmadığı ortaya çıkmıştı. "Vefa gibi" dedi "Ama benim kızım sinsilik yapıp 'oyun' oynamadı" dedi oyunu bastırarak "Oğlunuz benim hasta kızıma oyun oynadı Derya hanım notlar göndermiş,Vefa'nın fotoğrafını Cemrenin defterinin arasına katmış."Dedi Dediği ile fazlasıyla utandım.

Onlar yaptığımız şeyleri yaptı biz kınadığımız şeyleri yaptık.

Cemre hak etmemişti bunları.

12.Bölüm sonu...💫

Keyifli okumalar...🦋

♡