15.Bölüm:Özel Bölüm 🍂

89 5 4
                                    

"Olursa olur olmazsa alıştık zaten"
(Konser gecesi)
-Vefa'dan-
Okul birincisi olmanın en kötü yanı ise herkesin önünde konuşma yapmaktı ben asla bizimkiler gibi 'öz güvenli' olamamıştım ve en zorlandığım an olabilirdi.

Bizimkileri güvenlik içeri almamıştı bu duruma biraz üzülmeme bizimkilerinde gazları ile kendimde o gücü bulmuş Hazala açılacaktım.

Yanıma gelen Ege beni kendi masalarına götürmüştü orada ban bir içecek vermişlerdi akşam olduğunda önce sanatçı konuşma yapmıştı sonra da şarkıya geçmişti

İçtiğim içecekten sonra soğuk soğuk terliyordum midem bulanıyor sıcak basıyordu kendimi okulun lavabosuna attım yüzüme şu çarpıp aynaya  "Kendine gel oğlum sen başaracaksın sevdiğin kıza bugün kavuşacaksın olursa olur olmazsa alıştık zaten"dedim kendimi avuturken.

Konser alanına indiğimde Hazal kendini şarkının ritmine bırakmış dans ediyordu uzun uzun baktım ona çok güzel gülüyordu acaba bir gün banada böyle bakacak mıydı?
Yanına koşar adımlarla ilerliyorum 5 dakikalık yol bana çoknuzin geliyordu eceline yürüyordum sanki.

Hazalın kolundan tutup çekiştirerek duvarın önüne getirdim o sırada Hazalın konuşmaları melodi gibi geliyordu duvarın önüne geçip cebimden ona aldığım hediyeyi çıkardım Hazal paketi açtığında "Vefa benim doğum günüm 2 ay önceydi" dedi affallamış bir şekilde.

"Biliyorum" dedim Seskmdeki heyecanı saklamaya çalışarak "Ee" dedi Hazal "Ben seninle önemli bir şey konuşacağım" dedim artık sesimde ki heyecanı saklayamıyordum "Off Vefa teşekkür ederim hediyen için hadi bay bay" Dedi tam giderken kolundan tuttum "Off Vefa ne oluyor" dedi.

"Ama sen böyle sert çıkarsan nasıl konuşurum?" Dedim hevesle "Ben sana çok aşığım" dedim pat diye "Ne?" Kelimesi Döküldü ağzından "ay Vefa sen bu okula geldin diye kendini bizim ile eşit mi sanıyorsun? Bu üzerinde ki çakma kıyafetler" dedi alayla "Bunuda al götür kararmadan ver birine vardır mahallende bir varoş gülü" dedi ve gitti.

Neden üzülüyordum olursa olur olamazsa alışmıştık zaten !

***
Berk ve Hazalı gördükten sonra Hazalı kurtarmak istemiştim ama Hazal bana iftira atmıştı tuvalette Hazal ile konuştuktan sonra okulun sahibi Kenan Yağızoğlu gelmişti ondan kaçarken bizimi sınıfta Efe ve arkadaşı Ömer birşey konuşuyordu kulak misafiri olduğum da Efe "Bu gün öldürdüğümüz kızın cesedini ormanda bulmuşlar" dedi ve devam etti "Başımıza bir iş gelmeden bu işi hallet" diyordu Ömer ise "Tamam bu iş bende" demişti.

Beni gördüklerinde affalamışlardı "Sen ne zamandan beri burdasın? Vefa" Diye sordu Ömer onlara cevap vermeden çatıya doğru ilerledim Kenan beye herşeyin kayıtta olduğunu söylemiştim sonra Cemre geldi "Vefa sen nasıl böyle bir şey yaptın? Ha" dedi çantasını yere bırakırken.

"Hayır Cemre ben birşey yapmadım !" Dedim "Bu gün Hazal yarın kim? Ha kim?" Diye sordu "Hayır bak burada var ben masumum"dedim kayıtları göstericekken elimden kayıtlar düştü tam alacakken Cemre kolumdan tutup beni itmeye başladı.

"Senin gibilerin nefes bile almaması lazım" derken beni itmeye devam ediyordu "Ben seni hep saf biri olarak gördüm ama öyle değilmiş değil mi Vefa" dedi ve tokat attı tekrar itmeye başlarken birden bire durup elini ağzına götürdü ve koşarak gitti.

Ben tam çatıdan inecektim ki Ömer ve Efe geldi "Demek herşeyi kayda aldın" "Hayır"dedim kendimi aşmçıklamak isterken Ama Efe karnıma yumruk attı ve daha sonra beni çatıdan aşağı attığını hatırlıyorum.

***

Gözlerimi açtığım da tahta bir evdeydim heryerimde serum vardı kendimi oldukça halsiz hissediyordum ve en kötüsü hareket edemiyordum ama hatırlıyordum duyuyordum hissediyordum hâlâ atan bir kalbim vardı.

Yanıma gelen yaşlı kadın "Bu gün kendini nasıl hissediyorsun Vefa?" Diye sordu kimdi bu kadın?

"Benim kim olduğu mu merak ediyorsundur" Diye söze başladı "Sen ölememiştin baban biliyorsun ! Seni kurtarmak bana kaldı hastanede eşim ölü yıkayıcı senin nefes aldığını anlamış ama kimse inanmamıştı iki ölüyün yerini değiştirdik seni kurtardık tedavini burada devam edecek" dedi ve gitti.

Bir gün ise televizyondan sesler duydum "27 haziran gecesi okulun çatısından düşerek hayatını kaybeden Vefa Akının katili yakalandı intihar diye kapatılan dosya tekrar açıldı Vefa Akını sınıf arkadaşı Cemre Yılmaz yakın arkadaşı Hazalı taciz ettiğini sandığı için öldürmüş" dedi adeta şok yaşmıştım "Cemre Yılmaz akıl hastanesine kapatıldı"

Beni Efe ve Ömer öldürmüştü eve o gün ruhum ölmüştü o gün ruhum Berk ve Hazal yüzünden ölmüştü ama suçlu Cemre değildi.

Bir gün ise haberlerde Cemrenin intihar nedeni ile öldüğünü öğrendim çok pişmandım Cemrenin kendi itiraf etmişti nasıl yapmıştı bunu kendine.

O katil değildi !

Bir gün yanıma genç bir çocuk gelmişti bizim yaşlarımızda "Ben Cemrenin akıl hastanesinden arkadaşıyım" dedi pat diye "Cemre yaşıyor seni buraya getiren benim ailem" dedi derin bir nefes alıp "Herkes affetri onları senin Cemrenin ruhunu öldürenleri ama ben sen Cemre affetmeyecek ben sizin intikamınızı" dedi ve gitti.

Ne oluyordu şimdi?kimdi bu çocuk Cemre nasıl yaşıyordu ? Herşey koca bir soru işaretiydi?

(Cemre'nin öldüğü gün)

-Cemre'den-

Berk ile yaptığımız plan çok iyi işlemişti yukarıda üzerimi değiştirdikten sonra bir kaç tıkırtı duydum aşağı elimde Kenan amca'nın bir uğraşı olan bıçak ile indim karşımda Egeyi gördüm "Ege?" Dedim şaşırarak "Hayır ben oraya gitmeyeceğim" dedi ger geri giderken.

"Cemre" dedi beni sakinleştirerek ellerimden tutup beni sandalyeye oturttu "Ben seni bırakmayacağım" dedi konuşmama fırsat vermeden "ama bh plan sizi patlatır" başımı iki yana sallayıp "Hayır biz kaçacağız çok güzel bir hayat yaşayacağız" dedim sesim titrerken aynı anda ellerim titremeye başladı.

"Hayır bak ben buraya Çağrı ile geleceğim onu  koruma bahanesi ile seni bıçaklamış gibi yapacağım" dedi ve ekledi "bir süre herkes seni öldü bilecek" ellerimi dahada sıkı tutmaya başladı "Berk dahil" dedi.

İşte tıkır tıkır işleyecek planı bozan tek hamle gözlerimden yaşlar akarken başımı olumsuz bir şekilde salladım "Hayır hayır" Dedim Egeden ellerimi çekerken "Bu olamaz Berke böyle bir acı yaşatamam" dedim ayağa kalkıp kendi etrafımda turlarken "Özgürlüğün için Cemre" dedi "Ben seni tedavi ettireceğim ama bir süre sonra Berk ve senin için çok güzel bir sayfa açacaksınız ikiniz için" dedi.

"Peki den çocukluk arkadaşın bir hiç uğruna acı çekerken sen ne yapacaksın?" Dedim "dayanacağız"dedi "sizin için" kabul etmekten başka çarem yoktu çaresizlikten vaşımı salladım.

Planı uyguladıktan sonra Ege bir cesedi yumruklayatak tanınmayacak hale getirmişti böylece herkes beni ökü sandı Güven ve Ege sayesinde Berkten Annemden haberim vardı.

Bir gün katil olmadığımı öğrenip Vefanın yaşadığını öğrenmiştim.

15.Bölüm sonu...🌸

Keyifli okumalar...🐥

{Özel Bölü}

🌧


Bilir O Beni//Tozluyaka BerCem Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin