Kibris - Istanbul

3.1K 78 41
                                    

Bir yil önce

Kibris Girne'ye gitmek icin havalimaninda bekliyorduk.
Erkek arkadasim her zamanki gibi yanimdaydi.
Yeni bir macera bizi bekliyordu.

Los Angeles'ta yasadigimiz olaydan sonra tekrar bir maceraya atilmamiz gerekiyordu, yeterince saklanmistik.

„Hazir misin Gümüs?"
„Hazirim", degildim, kendimi hazir hissetmiyordum ama yapacak bir sey yoktu.
Erkek arkadasimi hayal kirikligina ugratmak istemiyordum.
O ne zaman „hazir misin?", diye sorsa, cevabim hep „evet", oluyordu.

Kibris'ta yeni bir Casino acilisi vardi ve bu firsati kacirmak istemiyorduk, herkes orda olacakti, zenginler, godomanlar, kisacasi burjuva takimina karsi yine 'biz'dik..

Ellerim terlemisti yine.

„Gümüs heyecanlanma birazdan ucaga binecegiz ve Kibris'ta hayallerimizi gerceklestirmeye bir adim daha yaklasacagiz"

„Haklisin sevgilim", diyerek koynuna biraz daha sokuldum. Seviyordum. Seviliyordum.
Bir insan bu hayatta baska ne isterdiki?

„Bir bucuk saat sonra Kibris'tayiz", diyen erkek arkadasimin kokusunu icime cektim derin derin, benim icin bu koku aile olamadigim ailemin bile veremedigi huzur demekti.
Aile demekti.
Dayanak demekti.

„Melisa'nin haberi var mi?", dediginde sasirmistim. Melisa? Ne alaka?

„Anlamadim Melisa'ya neden haber vermem gerekiyor?"
„Sevgilim o senin en yakin arkadasin, merak eder seni", hakliydi cocukluk arkadasim canimdan ötem Melisa'm.

Hemen cep telefonumu cikarip Melisa'ya bir kac gün Istanbul'da olmayacagima dair bir mesaj atip telefonumu kapattim, ucak saati yaklasmisti.

...

Hostes „hanimlar, beyler maalesef son yolcumuzu beklemek zorundayiz", dediginde gerilmistim bu kadar insan son bir kisiyi bekliyorduk böyle bir saygisizlik olabilir miydi?

Ucakta beklemek beni bunaltmisti.

„Hostes hanim biraz hava alabilir miyim?"
„Elbette son yolcumuz gelene kadar kapida hava alabilirsiniz", dediginde rahatlamistim.

Yerimden kalkip kapiya dogru yürürken, hostes arkamdan seslendi.

„Hanimefendi yolcumuz geldi, kalkis icin haziriz"

First Class yolcusuydu beklenen, belli, yoksa beklemezlerdi.

Arkasindan otururken gördügüm adama icimden milyonlarca küfür saydirip tekrar yerime oturdum.

„Gerizekali bu kadar insani sirf parasi oldugu icin bekletti!!!"

„Boarding completed", cümlesini duydugumda rahatlamistim, sonunda kalkiyorduk.

Aksam yolculugunu sevmezdim, korkardim ama yapacak bir sey yoktu.

„Ben bir elimi yüzümü yikayip geliyorum", diyerek oturdugum koltuktan kalktim.

„Tamam sevgilim, 15 dakika sonra iniyoruz acele et", dediginde gerilmistim, ucak kalkarken ve inerken ister istemez geriliyordum.

Lavabo dolu oldugu ve geri dönmenin sacma olacagi icin beklemeye karar verdim.

Hostes „hanimefendi isterseniz First Class'in lavabosunu kullanabilirsiniz", dediginde biraz olsun rahatlamistim, inis icin az kalmis olmaliydi bir an önce yerime gitmek istiyordum.

Gümüş (+18) (Tamamlandi)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin