Gümüş (+18) (Tamamlandi)

Karsilasma

Büyük gün gelmisti.
Heyecanliydim.

„Davetliler gelmeye baslamistir Gümüs gecikmemelisin", diye uyariyordu Emir.

„Cok heyecanliyim"

„Sakin ol, vazgecmek istersen söyle", diyordu Emir, her an vazgebilecegimi söylüyor beni rahatlatmaya calisiyordu.

„Hayir vazgecmek yok, yapacagim!", diye tekrarladim.

„Tamam sen hazirlan cik, kulakligini asla cikarma seni izliyor olacagim", diyerek beni cesaretlendirmeye calisiyordu.
„Tamam Emir", diyerek odama gectim.

Siyah dar bir tisört altina dar siyah bir tayt giydikten sonra saclarimi at kuyrugu yapip kar maskemi takmak icin cantama koydum, Emir coktan bilgisayarina gömülmüstü.

Bana nerden gecmem ve veya eve nerden girmem gerektigi ile ilgili bilgiyi Emir bana kulaklik yardimiyla verecekti.

Korkuyordum.
Heyecanliydim.
Ama Emiri yari yolda birakmak istemiyordum.

Dogruyu söylemek gerekirse Emir „tamam", dedigi anda vazgecmis ama söyliyememistim.

„Evden birlikte cikacagiz Gümüs", dedigi an irkilip Emir'e baktim.
„Neden?"
„Plan böyle villanin yakininda arabanin icinde olacagim sorun cikarsa devreye ben girecegim, konustugumuz gibi"
„Yakinda oldugunu bilmek beni rahatlatti", derken bile bedenim titriyordu.

Birlikte evden ciktik yagan yagmur bana hep abimle kaza yaptigimiz geceyi hatirlatiyordu, konsantrasyonumun bozulmasina yetmisti.

...

„Gümüs geldik", dedigi an düsüncelerimden siyrildim.
„Villa nerde Emir?", diye saskinlikla etrafima bakiniyordum.
„Ben burda bekleyecegim sen villaya kadar yürüyeceksin"
„Ne? Nasil?", derken artik nefesimde titriyordu.
„Sakin ol Gümüs, villa biraz ileride araba kameralara yakalanmasin diye burda bekliyor olacagim", bu beni korkutmustu karanlik ormandan gecme düsüncesi yetmiyormus gibi birde yanliz olacaktim...

„Kameralar beni görmeyecek mi?"
„Hayir, cantanin ön gözünde sinyal bozucu alet var sakin düsürme kaybetme yoksa aninda yakalanirsin", dedigi an korkum bir kat daha artti.

Emir ile vedalasip yavas yavas arabadan indim.
Agaclarin arasindan sessiz olmaya calisarak yürüyordum.
Villaya gelene kadar dinen yagmur tekrar baslamisti.

„Gümüs! Gümüs beni duyuyor musun? Ses net mi?"

Kulagimdaki kulakligi unutmanin verdigi sarsilma ile kücük bir ciglik atip elimi kalbime götürdüm.

„Gümüs! Ne oldu?"
„Kulakligin kulagimda oldugunu unutmusum birden sesini duyunca cok korktum"
„Sakin ol sordugum sorulara hizli cevap ver ses ayarlarini ölcüyorum"
„Tamam Emir", Emir'in bu kadar usta olusuna sevinsem mi üzülsem mi bilemedim her seyi düsünüyor en ince ayrintisina kadar planliyordu.

„Ses deneme bir"

Sessizce dinliyordum.

„Ses deneme, Gümüs sesim geliyor mu?"

„Evet!"

„Sesim net mi?"

„Evet"

„Gümüs arkanda ayi var"

Beni görmesi imkansiz olmasina ragmen ciglik cigliga arkami dönüp etrafi kolacan ederken Emir ise kahkahalar ile gülüyordu.

„Ciddi ol Emir!"

„Tamam tamam kizma, ses iyi bir sorun cikarsa aninda ben devreye giriyorum!"