KİRACI (+18)

15| Birtakım Kararlar

Atalay'la ilişkimiz başlayalı bir ay olmuştu. Bir aydır bir sıkıntı yoktu aramızda. Yalnız, gün geçtikçe Atalay bana daha çok bağlanıyordu sanki. Ben de ona. Ama içimde bir huzursuzluk da yok değildi tabii.

Canımı sıkan şeyler vardı. Başta da Atalay'ın evli olması geliyordu.

Hem evliydi hem kiracımdı. Üstüne üstlük, karısıyla sürekli yüz yüze geliyordum ve çok utanıyordum.

Artık buna devam edemezdim. Ben böyle biri değildim.

Atalay'ı, devamlı buluştuğumuz tepede bekliyordum. Bu akşam aramızdaki her şeye son verecektim. Bu şekilde bir hayat istemiyordum ben. İkinci kadın olmak istemiyordum.

Yaklaşık beş dakika bekledikten sonra Atalay geldi. Arabasından indiğinde, ona ayrılmak istediğimi nasıl söyleyeceğimi düşündüm milyonuncu kez. Çok aşıktım. Nasıl, 'ayrılalım' derdim ona?

Ama buna mecburdum...

"Merhaba güzelim. Geç kalmadım değil mi?" dedi ve yanağıma bir öpücük bıraktı. Başımı olumsuz anlamda salladım.

"Hayır. Ben biraz erken gelmiştim." dedim. Bir süre sustuk ikimizde. Hava kararmak üzereydi. Yıldızlar görünmeye başlamıştı.

"Seninle bir şey konuşmak istiyorum Leyla." dedi Atalay. Başımı ona çevirdim. Önümüzdeki şehir manzarasını izliyordu. Ben de tekrar önüme bakmaya devam ettim. Manzara ışıl ışıldı. "Bu gece Aynur'la konuşacağım. Boşanmak istediğimi söyleyeceğim." dediğinde, başımı ona çevirdim şokla. Ne demişti o?

"Ne dedin?" diye sordum şaşkınlıkla. "Doğru mu duydum?" dedim. Tam anlamıyla şok olmuştum. Asla beklemiyordum bunu.

"Doğru duydun. Aynur'dan boşanacağım. Zaten aramızda aşka dair bir şey yok biliyorsun. Ben sana aşığım. Seninle olmak istiyorum." dedi. Sertçe yutkundum. Tam ben de ayrılma kararı almışken, neydi bu şimdi?

Kısa çünkü geçiş bölümü

Birkaç bölüme final gelir. Uzatmak istemiyorum.