birkaç taslağım daha var. normalde atmayacaktım ama son yazdığıma yorumlarınızı çok merak ediyorum o yüzden qödmwçqmf
**
1 hafta sonra gelmiştim dersime girmek için. Ve elbette göze çarpmıştım şimdiden. Göz önünde olmayı hiç sevmiyordum. Herkesin gözü sizde, fısır fısır konuştuklarında da öyle.
Sırtıma kadar olan düz sarı saçlarım salıktı. Yüzümde bir gram makyaj bile yoktu ki bu bana bakan kişinin tekrar dönüp bakmasına sebep oluyordu. Yine aynı dik yürüyüşümle okula girdiğimde sınıfıma doğru ilerliyordum.
Hukuk bölümünde 3. sınıf öğrencisiydim.
Abimin ölümüyle ise bir haftalık derslerimin hiç birine girememiştim ve haliyle birinden ders notları istemem gerekiyordu.
Bunu sonradan düşünebilirdim.
Sınıfa girdiğimde her zamanki oturduğum yerin dolu olduğunu görmemle kaşlarım çatıldı. Koyu kahverengi gür saçlı bir çocuk sıramda yayılarak oturmuş ve telefonuna bakıyordu. İfademi sabit tutarak yanına adımladığımda sıramın başında dikildim ve üstten üstten ona baktım. "Orası benim yerim."
Çocuğun gözleri sesimi duymasıyla bana çevrildi. Oturuşu düzelirken "Ne yapabilirim?" diye sordu aksi bir ses tonuyla.
Gözlerimi kıstım ve sınıfa bir bakış attım. Çaktırmadan bizi izlemelerine ise göz devirdim ve karşımdaki çocuğu cevapladım. "Başka bir yere oturabilirsin mesela?"
"Suratın gibi mi?"
Yüz ifademi ne kadar sabit tutmaya zorlasam da suratım çoktan buruşmuştu. "Seni tacizden dolayı davalık edebilirim."
"Kanıt?"
"Ses geçiren kameralar?"
Ayaklandı ve hemen yanımdaki sıraya geçti. "Tamam, gel otur."
Bu kadar çabuk yerimden kalkmasını beklemezken bir de yanımda oturması beni afallatmıştı. Yine de suratımı ifadesizce tutarak yerime oturdum ve çantamdan defter ve kalemimi çıkarttım.
Çocuk konuştu tekrar. "Seni ilk kez görüyorum."
"Bende öyle."
"Hep bu sınıfta mıydın?"
"Çok fazla soru soruyorsun." diye homurdandım ama cevap vermeyi de ihmal etmedim. "Evet, hep buradaydın ama sen olmamış olacaksın ki ilk kez görüşüyoruz."
"Hayır. Ben genelde arkalarda otururdum. O yüzden görmemişsindir. Yoksa bende hep bu sınıftaydım."
Yalancı.
Yalan söylediği bariz bir şekilde belliydi ama bunu ona söyleyip utandırmak istemedim. Bu yüzden sessizce bakışlarımı ona bir an olsun çevirmeden başımı salladım.
"Sessizsin." diye mırıldandı.
"En az senin kadar."
"Adın ne peki?" diye sordu bana bakarak. Omuz silktim. "Dünya. Senin?"
Cevap vereceği sırada kapı açılmış, içeriye hoca girmişti. Kısa bir selamlaşma sonrasında ise derse başladık.
**
Ders bittiğinde çantamı toplamış ve direkt sınıftan çıkmıştım. Telefonum çaldığında hızlıca aramayı yanıtladım. "Alo?"
"Hocalarınla konuştun mu? Sınavlarınız yaklaşıyor Dünya. Şu 1 haftada yapılan tüm derslerin notlarını alıp çalışmalısın. Meslek sahibi olmana az kaldı, bizim gibi başarılı olmanı istiyoruz annenle."
"Denerim." diye mırıldandım.
"Okuldaki birkaç hocayla konuştum. Derslere katılmadığını, durgun olduğunu söylediler. Bu doğru mu?"
"Doğru."
"Neden?" Otoriter sesi geri gelmişti.
"Abim öldü benim baba. Ne yapmamı bekliyorsun? Hayatıma normal bir şekilde devam etmemi mi?"
Cevap gelmedi birkaç saniye. Ardından, "Herkes bir gün ölür Dünya. Herkes için yas mı tutacaksın sen? Abin bu yoldan gitmek istemedi, öldü. Onun bir hayali yoktu, senin var. Odaklan Dünya. Lisedeki yıllarına dönmek istemiyorsan odaklan."
Yutkundum. "Tamam." diye fısıldadım acıyla, onun bunu korku olarak bilmesine izin verdim. Ardından telefon kapandı ben dışarıya adımımı attığım anda.
Banklardan birisine ilerledim ve başımı ellerim arasına aldım. Çok düşünmemeliydim, çok düşünmemeliydim... Abim evdeydi ve eve gittiğimde bana sarılacaktı.
Hayır hayır.
Abim yaşıyordu ve her yıl olduğu gibi dersini ihmal edip benim doğum günümü kutlayacaktı.
Artık değil.
Abimle boğuşacaktık, kavga edecektik, o benim ailemizden gizli yaptığım flörtlerime laf atacaktı, bende onun gözüne kestirdiği kızların yanına gidip abimin pisliklerini anlatıp abimden soğumalarını sağlayacaktım.
Geçmiş zaman eki.
Artık değildi.
Abim artık yoktu. O ölmüştü.
Bu ilk kabullenişimdi ama son olmayacaktı.
![](https://img.wattpad.com/cover/342468593-288-k437498.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YABANCI BİR KATİL | Texting
KurzgeschichtenAbisine çok düşkün olan Dünya, bir gece ansızın abisinin ölüm haberini alır ve o günden sonra bir anonim ona mesaj atar. Bu anonim de Dünya'ya abisinin katilini bulması için ipucu vermeye başlar. 24052023 🗝