SOBE

7.BÖLÜM

Başımda hissettiğim ağır ağrıyla gözlerimi açttım. Elimi başıma götürüp okşadım. Güneş ışınları gözümü yakınca nerede olduğumu hatırlamaya çalıştım. En son yatak odamda uyuyordum fakat etrafa baktığım da salonda ne işim olduğunu sorguluyordum. Ellerimden destek alarak koltukta doğrulduğum da ne olduğunu anlamaya çalışıyordum.

Aradan neredeyse bir hafta geçmişti ve o gün bugün Adar benimle beraber kalıyordu.
Henüz Mehmet'e ne olduğuna dair bir iz bulamamıştık ve herşey de normal gibiydi iki gün önceye kadar.

Başımı ovuşturduğum da merdivenlerden inen Adar'ın sesini duydum.

" Vira dün akşam nereye gittin ?" Diye sorduğun da kaşlarımı çatarak ona döndüm.

" ne diyorsun Adar ? En son pizza yedik seninle ondan sonra yatak odama gidip uyudum ben . "

Dediğim de üstüme baktım. Üstümde dün akşam uyurken giydiğim gecelik takımım yoktu. Kısa kot şort ve beyaz Uzun bir tshirt vardı. Altımda da çamura boyanmış spor ayakkabım vardı. Ne zaman üstümü değiştirdiğimi hatırlamaya çalışsam da aklım çok bulanıktı.
Adar karşıma geçip oturduğunda konuşmaya başladı

" ben yukarıda ki oda da uyuyordum bahçeden arabanın sesini duydum camdan baktığım da ise arabayı çalıştırmış gidiyordun. Aşağı indim sana yetişmek için ama yetişemedim sonra seni aradım ama açmadın ." Dediğin de şaşkınlıktan konuşamıyordum. Telaşla ayağa kalktığım da konuşmaya başladım.

" ne diyorsun Adar ? Ben en son uyuyordum
dediklerinin hiçbirini hatırlamıyorum ." Dediğim de Adar da ayaklanmıştı.
Kapıya doğru hızlı adımlarla ilerlediğim de Adar kolumdan tutup beni kendine çevirdi.

" nereye gidiyorsun? " diye sordu.
" güvenliğin yanına gidiyorum. Kamera kayıtlarına bakıcam."
" ben de seninle geliyorum."

Beraber kapıdan çıktığımız da çok telaşlı ve korku doluydum. En son uyuduğumu hatırlıyordum Adar'ın dediği hiçbir şey normal gelmiyordu. Evet o benim arkadaşımdı ama iki gün önce bilmediğim bir numaradan gelen mesajdan sonra aynı evde olmamıza rağmen kaçacak yer arıyordum.

0537******
Gerçekler sadece bildiklerimizden ibarettir. Eğer bilmediğin gerçekleri görmek istiyorsan çevrene karşı ayık olmalısın.

Mesajdan sonra numarayı defalarca aramaya çalışmıştım ama aldığım tek cevap
Aradığınız numara kullanılmamaktadır.
Bilişim de iyi olan arkadaşlarıma numarayı verip araştırmalarını istediğim de araştırma sonucunda hiçbirşeyin çıkmadığını aranan numaranın iki yıl önce ölen bir adamın telefonundan arandığını numaranın da iki yıldır hiç kullanılmadığını öğrenmiştim.
çok emindim ki iki gün önce o numaradan bana mesaj gelmişti. Fakat telefonuma baktığım da mesajın silinmiş olduğunu görmüştüm.

Adar ile beraber kameraların olduğu odaya girdiğimizde güvenliğe dün akşam ki kamera kayıtlarına bakmak istediğimi söylemiştim ve aldığım cevapla şaşkına uğramıştım. Dün akşam kameraların bozulduğunu söylemişti. Aksilikler hep beni mi bulurdu?
Ellerimi saçlarıma geçirdiğimde Adar'a baktım . Bana kaşları çatılı bakıyordu. Hemen yanından geçip kulübeden çıktığım da Adar da peşimden geliyordu. Biliyorum, muhtemelen kuruntu yapıyordum. O benim en yakın arkadaşımdı. Kafam iyice karışmıştı.

Tam kapıdan içeri girecekken kolumdan tutup beni kendine çevirdi.

" bir sorun mu var Vira? " dediğinde başımı iki yana sallayarak kendimi kollarından kurtardım ve eve girdim.

Hemen odama çıktığım da kapıyı arkamdan kapattım. Odamda ki banyoya girmemle çığlık atmam bir olmuştu.

Ayna da yazan kocaman SOBE yazısı beni olduğum yere kitlemişti.
Yazıya doğru biraz daha yaklaştığım da aynanın sağında ki çamaşır makinesinin üzerindeki kutu dikkatimi çekmişti.
Kutuya ilerleyip kapağını dikkatlice açtığım da içinden çıkanla nefes alışverişlerim daha da hızlanmıştı aynı şekilde gözlerimden akan yaşlarda.