ECEL

3.bölüm:🇹🇷

******

Bazen insanlar güzeldir. Görünüşleriyle değil. Söyledikleri ile değil.
Oldukları ile.

*

******
"Yuva 1,Ben Ecel!"

"Yuva dinlemede,Ecel!"

"Sami Albay'la konuşmalıyım...Acil!"

  Acil dediğimden olsa gerek en fazla 3 dakika sonra Albay'ın otoriter sesini duydum.

"Seni dinliyorum,Ecel"

"Komutanım eylemi birazdan gerçekleştirecekmişiz...Albay' size bir maruzatım olacak?"

"Söyle"

"Komutanım ben dosyaları aldım, eğer size de uygunsa bir tim gönderin. Ben burayı patlattığım zaman elbet itlerden kaçan olur. Tehmus'u da ben tek başıma kamptan çıkaramam,demem o ki, tim Tehmus'u alsın bende burayı hallederim."

"Tim çıktı geliyor kızım,sen bombaları döşe...Aman dikkat et gönderdiğim tim biraz deli."

"Anlaşıldı komutanım"

  Telsizi geri botuma koyup dışarı çıktım.
Birazdan operasyona gideceğiz diye duyurulduğundan çoğu kişi ayaktaydı gece olmasına rağmen.

  Hemen,geçenlerde,kampın yarısından çoğunun eylemde olduğu gün, alıp sakladığım bombaların yanına,çadırın arkasına,gittim.

  Bombaları alıp başta kendi çadırım olmak üzere kamptaki 13 çadırdan 12 tanesine gelecek şekilde döşedim. Son olarak bombaların bağlı olduğu düğmeyide üstümdeki gömleğin kol kısmına sakladım.

  Albay'ın tim biraz deli derken çatışma çıkacağını anlamıştım. O yüzden çatışmada en az hasar alabileceğim ama çabuk bulunacağım bir yere menzilendim.

  Ben menzilendikten hemen sonra "ALLAHUEKBER...ALLAH ALLAH ALLAH!?"diye bir bağırış ardından da silah sesleri duyuldu.

  Bu bağırıştan sonra gerçekten akıllı bir tim olmadığı bariz ortada artık.

"YENGENİZDEN AZAR İŞİTTİM GELİN DA BURAYA HEPSİ SİZİN YÜZÜNÜZDEN"

  Artık kesin emin oldum,Albayın gönderdiği timin bu olduğundan
çünkü çatıştıkları yerde bile kendi aralarında şakalaştıklarını,o kadar mesafeye rağmen duyabiliyordum.

  Sağ kolumda hissettiğim keskin acıyla
vurulduğumu anlamam saliselerimi aldı

  Vurulur vurulmaz arkasına konumlandığım kayanın arka kısmına saklandım zaten ben vurulduktan en fazla yarım saat sonra çatışmada bitti.

Zannettiğime göre bir tek benle tehmus kaldı,koca kampta.

  Bana doğru yaklaşan sert ve ritmik adım sesleriyle tümden birisinin olduğunu anladım.

"Komutanım burda bir tane itcik kalmış napalım!?"diye tepemde bağıran askere kafamı kaldırıp bakmadım bile.

"Onunda getir hayalet,Albay istiyor!?"

"Yürü bakalım it oğlu it!" üstümdekilerden ve yüzümdeki puşiden beni erkek sanması bence gayet normal birşey.

  Ama Asım bizim güzelliğimizi bir görsün kesin omuzlarında tahtımızla taşır bizi.

  Sesimi çıkarmadan beni kaldırmasına müsade ettim.Bilerek kurşunun olduğu yerden tuttuğuna kalıbımı basarım.

  1,75'lik boyumla yanımdaki askerden
Neredeyse 7-8 santim kısa kaldım.

  Muhtemelen komutanları olduğunu düşündüğüm kişi Tehmus'un ensesinden tutmuş bir şekilde bize bakıyordu daha çak yanımdakine.