İki yıl önce timini kaybeden üsteğmen Asena Türkoğlu'nun yaşadığı acıdan dolayı kendini dağlara sürmesi ve her bulduğu gizli göreve çıkması sonucu rütbe atlayarak YÜZBAŞI oldu. Son görevinide yerine getirerek artık evine dönme vaktiydi YÜZBAŞI ASENA...
Bu giriş klişe olmaya başladı artık nddbjxbxjdbsbd
Neyse bu seferlik de böyle olsun
Ölüyorum şuan
Tarih sunumu vardı ona çalışıyordum ve tarih dersine çalışırken komando marşı dinlemek çok güzel oluyor
Tecrübe ile sabit
Tavsiye ederim
Bölüm biraz geç geldi ama kusuruma bakmayın püften🥺
Neyse hadi bölüme geçelim
*******
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
********
"Bu nedu daa! Ne bitmek bilmez rapormuş bunlarda böyle! Bana bak rapor denilen ama bir kağıt parçasından başka bir şey olmayan insan dışı varlık! Bir an önce bit, yoksa ben seni köye götürür yakacak niyetine soba da cayır cayır yakarım! Alev alırsın Allah'ıma!"
Saat beşte karargaha gelmiş ve o saatten beri rapor imzalamak ile uğraşıyordum.
Adavra kadavra! Yok olmakaa!!
En son bende dayanamıycam büyüye başvurucam yani. Olacak olan o!
Neredeyse üç yılımı dağda geçirdiğim zamanlar, üstlerim, yaşadığımı ve hala aktif bir şekilde görevimin başında olduğumu bildikleri için sorumlu olduğum rapor, belge ne tarz kağıt işleri varsa hepsini biriktirmişler, son operasyon ile uğraştığım günler içinde de odama koymuşlardı.
Adamlar resmen benim gelmemi bekliyormuş. Bezdum da bezdum!
Masanın sağ tarafında imzalamam gerekenler, sol tarafında imzaladıklarım, karşımda ise içinde değişiklik yapılması gereken hatalı dosyalar duruyordu.
Kafamı çevirerek sağ tarafıma baktığımda son on-onbeş tane kaldığını gördüm.
Şükürler olsun sana yarabbim!
Sol kolumu kaldırarak saate baktığımda 6.27 olduğunu gördüm. Benim bu saatlerde bir şey yapmam gerekiyordu ama ne?
UYGUN ADIMDA İLERİ MARŞ! Bu bir şeyler cağrıştırdımı sana?
Lan!LAN!LAN!LAAN!
İçtima vardı! Ve ben biraz daha oyalanırsam geç kalıcam! Kafamdaki bereyi masanın temiz bir köşesine, bu sıcakta neden giydiğimi bilmediğim ceketimi de odada ki koltuğun üstüne bırakarak kapıya yöneldim. Bir an önce arka bahçeye çıkmam gerekiyordu.
Koridorda, neredeyse son hız koşuyordum. Hepsi o rapor niyetine bize kitledikleri kağıtlar yüzünden oldu.
