ABİMİN ARKADAŞINA AŞIK OLDUM (+18)

5. bölüm

Sen sev,
O seni sevmesin.
Sevgi sevenin
Yüreğin de uyanır

Neşet Ertaş

♣️

" Ah be çocuklar niye kavga ediyorsunuz ki !" Maç kavgayla bitmişti ve bizi ayırmaya ordan geçen insanlar gelmişti abimler odunlarla çocuklara saldırdığımızı görüp bizi kucaklayıp sahadan çıkarmışlardı daha sonra da hep beraber kahkahalarla gülmüştük.

Babamı arayıp bizi almasını istemiştik ve bizim eve gelmiştik Mete abi , Arel, yaman ve barış bizim evdelerdi annem hepsine pansuman yapıyordu pek zarar görmeselerde yine de dudakları kaşları patlamıştı.

Arel'in annesi yasemin teyze ve Mete abinin annesi nurgül teyze de bizim eve gelip bir de onlar bir güzel fırça atmışlardı, onlar her azar işittiğin de yağmurla kahkahamızı tutmakta zorlanıyorduk hatta tutamıyorduk ve kötü bakışlarla karşılaşıyorduk ama kimin umrunda çok komiklerdi hepsi tek bir koltuğa sığmaya çalışmış kafalarını eğmiş azarın sona ermesini bekliyorlardı.

Yağmurla bir köşe de oturmuş abimlerin değişen ifadelerini gülerek izlerken,

Yaman ve barış ayağa kalkıp bize doğru yaklaştılar " kızlar lavabo nerede acaba?"

Yağmur barışı alt katta ki lavaboya götürürken ben yamanı odamın olduğu katta ki lavaboya götürdüm.

Yaman "teşekür ederim civciv"

"Civciv mi?"

"Evet sevmedin mi?"

"Sevdim"

"O zaman sana civciv demem de sorun yok ?"

"Hayır yok" diyerek karşılık verdim

Yaman lavaboya girince geri aşağı iniyorken kolumdan tutulup odama götürüldüm bu ikinci kez tekrarlanıyordu hatta üçüncü kez.

Sırtımı kapıya yaslayıp sinirli bir şekilde tam konuşucakken ondan önce davrandım "sen iyice alıştın kolumu tutup bir yerlere çekmeye"

Kurduğum cümleye cevap vermeyip "onu niye bu kata getirdin?"

Üstümde ki baskısı azalsın diye biraz ittirmeye çalıştım ama daha çok kendini bastırdı.

" O diye bahsettiğin benim arkadaşım istersem odam da ki lavaboya getiririm sanane!" Bir kaç hafta önce bana böyle bir cümle kurucaksın hem de Arel'e deseler asla inanmazdım ama gerçekti.

"Sikerim! getiremezsin lan!"

"Sanane getiririm sen kimsin ki?!"

" Ben senin-" duraksayıp gözlerimin en derinine bakıp "abinim" dedi.

Kurduğu cümleyi idrak ettikten sonra ellerimi göğsüne koyup ittirdim bir iki adım geri çekilmişti.

" Sen benim abim falan değilsin...!" Hâlâ da aynı şekilde yüzüme bakmaya devam ettiğini görünce daha da sinirlenip bu sefer göğsüne yumruklarımı da geçirmeye başladım. "Senden nefret ediyorum Arel.!"

Beni durdurmak için hiç bir şey yapmıyordu ve bu daha da sinirlenip vurmama sebebiyet veriyordu onu sevdiğim süre boyunca hep acı çekiceğim aklıma geldikçe daha çok hırslanıyordum.

"SENDEN NEFRET EDİYORUM..!"

"Duru aç kapıyı!" Kapının arkasından yağmurun sesini duymamla göğsüne vurduğum ellerim durdu hiç bir tepki göstermeden hâlâ da bana bakıyordu.

Sakince göğsünde ki ellerimi iki yanıma bırakıp sırtımı kapıdan ayırdı kapının kilidini çevirip ne zaman kitlediğini bile farketmemiştim, kapıyı açıp odamdan çıktı onun çıkmasıyla yağmurun girmesi bir oldu.

"Ne oluyor duru?"

Yatağıma ilerleyip oturdum yağmur da kapıyı kapatıp yanıma geldi merakla ağlayan bana bakıyordu "abim olduğunu söyledi inanabiliyor musun ya!"

Hıçkırarak yağmurun kollarında ağlamaya başladım.

Yağmur da saçıma öpücük kondurup sakinleştirmeye çalışıyordu bu hallerim yağmuru da çok üzüyordu farkındaydım.
Ama canım çok yanıyordu.

Ağlama krizim durduktan sonra yağmur barış ve yamana ayıp olmasın diye aşağı indi beni sorarlarsa da çok yorulduğumu uyuya kaldığımı söylicekti, yorganımı başıma kadar çekip gözlerimi kapattım uyumak benim için herşeyin ilacıydı, uyku iyi ki varsın!

***

Gece telefonuma gelen sesle uykumdan uyanmak zorunda kalmıştım yastığın altında olan telefonumu çıkarıp ekranı açtım karanlığa alışkın olan gözlerim ışığı görünce kısmak zorunda kaldım, parlaklığı kısıp ilk önce saate baktım 2:45 'di saat.

Daha sonra uykumdan uyandıran bildirime baktım arel'den mesaj gelmişti hiç bir anlam veremediğim için kafamı yastığımdan kaldırıp sırtımı yatak başlığına yasladım, gelen mesajı açıp açmamak arasında gidip geliyordum uzun uzun telefon da ki yazan yazıyı okudum 'Abimin arkadaşı arel' o benim abimin arkadaşıydı telefonum da bile böyle kayıtlıydı ben onu severek hayatımın en kötü zararını vermiştim kendime.

Hâlâ da elimde ki telefon bildirimine bakarken tıklanan kapıyla yerimden zıpladım kim gelmişti ki annemler olabilirdi o yüzden tekrardan kafamı yastığa koyup gözlerimi yumdum şuan hiç kimseyle konuşmak istemiyordum yarın bol bol konuşucaktık zaten.

Tekrardan kapıya vurulunca garipsedim annemler olsaydı bir kere vurup içeri girerlerdi üstümü kontrol edip öpüp giderlerdi.

Gözlerimi kapatıp uyuyormuş gibi yaparken yavaşça kapım açıldı ve tekrardan kapatıldı yavaşça gelen adım sesleriyle beraber burnuma gelen o güzel kokuyla şaşkına döndüm.

Arel'in yatak odamda ne işi var şuan!?

***

Yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum bebişler.

Ve her birinizi ayrı ayrı öpüyorum 💋💋