ABİMİN ARKADAŞINA AŞIK OLDUM (+18)

22.bölüm

^^^

Serranın anneannesi hastaneye kaldırıldığı için abimle Serra kalkmıştı biz de onlarla beraber serranın arabasına doğru ilerliyorduk. Abim serranın anneannesini çok severdi gerçekten çok tatlı bir kadındı ton tondu,hastaneye kaldırılma sebebi de galiba ayağını kırmıştı ve gelen telefonla abimler hastaneye gitmek için kalkmışlardı biz de onlarla beraber kalkmıştık.
Oturduğumuz süre boyunca hep serrayla konuşmanın yollarını aramıştım ama hiç yalnız kalamamıştık ona bir özür ve teşekür borçluydum. Şimdi yan yana yürürken konuşma zamanı diyerek içimden geçirdim ve serraya döndüm.

"Serra" diye konuştuğum da Serra da bana dönüp "efendim canım" dedi. Tam önüne geçip kollarımı boynuna sardım ve "çok ama çok teşekkür ederim sen olmasaydın abim asla böyle kabul etmezdi ve özür dilerim." Serra da kollarını belime sarmıştı "Aaa aşkım hiç önemli değil görümceme yapmicam da kime yapıcam sanki."

Geri çekilip serranın ellerini tuttum "sakın ama sakın abimle ayrılmayın birbirinize gerçekten çok iyi geliyorsunuz."

"İnşallah aşkım" demişti ve daha da birşey diyemeden abim"Serra" diye seslenmişti.

Serra "geliyorum hayatım" diyerek yağmura da sarılıp abimin yanına gitti.

Abim sürücü koltuğuna geçerken Serra da yanda ki yolcu koltuğuna oturmuştu. Güzel abim bize bulaşmadı diye içimden geçirmemle abimin "duru direk eve geçiyorsun abicim" dedikten sonra Arel'e dönüp"eve bırakmana izin var" dedi ve gaza bastı ama ben konuşamamıştım keşke ben de bir şeyler deseydim abim ya.

Abimler gidince dörtlü olarak orta da kalmıştık Mete abi yağmurun elinden tutup "Ehh yalnız bırakalım sizi malum özgürce dolaşmanızın ilk günü." Onlarla da vedalaştıktan sonra orta da sadece ikimiz kalmıştık.

Arel'le beraber ortada durmuş birbirimize bakarken ne demem ne yapmam gerektiğini bilmiyordum öylece gözlerimizin içine bakarken onu ne kadar çok özlediğimi yine anlamıştım. Arel derin bir nefes alıp bir adım daha atıp aramızda ki boşluğu biraz  küçülttü. 

Gözlerimin içine öyle bir bakıyordu ki nefes almak çok zor geliyordu, arel kollarını açıp sıkıca belime doladı ben de kollarımı sıkıca boynuna dolayıp gözlerimi kapattım ve birkaç gündür hasret kaldığım kokusunu içime çekmeye başladım, arel’in bir eli belimdeyken diğer elini saçlarıma çıkarıp okşamaya başladı “seni çok özledim duru’m çok özledim, şu kokunu almadan nasıl dayandım inan bana bilmiyorum.” 

O böyle konuştukça gözlerim doluyordu geri çekilip ellerimi yanaklarına koydum ve gözlerinin içine bakarak konuşmaya başladım “ben de seni çok özledim sevgilim hem de çok özledim” dudaklarına küçük bir öpücük kondurup tekrardan boynuna kollarımı doladım. 
Kaç dakika sarılı halde durduk bilmiyorum ama çalan bir telefon olmasa saatlerce böyle ayakta ona sarılı bir şekilde durabilirdim. Çalan telefon benim telefonumdu cebimden çıkardığım da abimin aradığını görüp yanıtlayıp kulağıma koydum.
“Geçtin mi eve?” 
“Yoldayım abi” 
“Umarım öyledir şimdi kapatmam gerekiyor tekrardan aricam.” dedikten sonra yüzüme kapatmıştı oflayıp arel’in gözlerinin içine bakıp “hep böyle mi olucak?” 

Arel elini uzatıp elimi tutarken “bir süre öyle görünüyor bebeğim” 
Ben de arel’in elini sımsıkı tutarken “ben eve gitmek istemiyorum seninle olmak istiyorum.” 
“Eve gittiğimizi kim söyledi yavrum.” hevesle kafamı arel’e çevirdim “ya eve gitmiyor muyuz şimdi biz.” arel kafasını iki yana hayır anlamında sallayınca gülümsedim. Sevgilime daha yeni kavuşmuştum ayrılmak hiç istemiyordum. 
El ele tutuşmuş taksi beklerken arel ciddi bir şekilde bana döndü “ sen yemek yemiyor musun?” sorduğu soruyu garipsemiştim ama yine de “yiyorum neden ki?” diye sordum. 
Arel” bana niye yalan söylüyorsun!” 
“Yalan söylemiyorum ki.”
“Verdiğin kiloların farkında değil misin?” diye sorduğun da gülümseyerek elimi yanağına götürüp okşadım “hemen de nasıl anlıyorsun.” 
Kurduğum cümleye arel göz devirip “ sevdiğimin kilo verdiğini neden anlamiyim güzelim”
“yaaa sevdiğin miyim?” insan gerçekten sevdiğinin yanında çocuklaşıyormuş bir kez daha anlamış oldum asla böyle şeyler yapmam diyen bir kızdım iyi ki yanımızda yağmur yoktu yıllarca dalgasını geçerdi.

***

Yemeğimizi yemiş sahil de el ele yürüyorduk doyduğumu ve daha yiyemiceğimi söylediğim de Arel yanıma oturmuş çocuk yedirir gibi zorla ağzımı açtırıp kendisi yedirmeye başlamıştı ve her yedirdiğin de  "Ne kadar zayıflamışsın farkında değil misin ?" Ya da istemediğim de "sinirleniyorum" ama diye söyleniyordu kimisi bizi gülerek izliyordu kimisi de 'kocaman kız kendisi yiyemiyor mu ?' diye söyleniyordu hatta bizim yaşımız da ki bir kız bunu söylediğin de Arel kıza dönüp 'Kıskanma' demişti o an şok olmuştum ama hoşuma da o kadar gitmişti ki işte benim sevgilim demiştim işte benim erkeğim.

Sessizce yürürken yanımızdan geçen genç bir çifti gördüm kız hamileydi ve parmaklarında ki yüzüklere bakılırsa evlilerdi o kadar mutlu duruyorlardı ki arel'e döndüm sessizce denizi izliyordu.

"Sevgilim" dediğim de kafasını bana doğru çevirdi "Bir sorun mu var?" Kafamı olumsuz anlam da sallayıp gözlerimle iler de yürüyen çifti gösterdim ve "sence yıllar sonra biz de böyle olur muyuz?" O an farkettim ki arel'le hiç geleceğimiz için konuşmamıştık.

Arel gösterdiğim çifte bakıp gözlerini bana çevirdi " Eğer benden sıkılmazsan onlardan bile daha mutlu bir aile oluruz bebeğim"

"Senden neden sıkılıyım ki ?"
"Sıkıcı bir herifin tekiyim"
"Sence sıkıcı bir herif olsan o kadar insan varken sana tutulur muydum?"

Arel gülümseyerek "o kadar insan arasından seçilmek ha şanslı herifim" dediğin de dudaklarını öpmemek için kendimi zor tutuyordum.

"Kız babası mı olmak isterdin erkek babası mı?"

Sorduğum soruyla Arel hiç düşünmeden "kız babası olmak isterim tabi ne olursa olsun önce sağlıklı olsun ama üç tane senin gibi güzeller güzeli kızımın olmasının hayali bile enfes."

Arel'in kurduğu cümleye gözlerimin içi parlayarak bakmıştım sen ne güzel bir adamsın. Tam konuşmaya başlıyordum ki bacağıma değen elle çığlık attım ne olduğunu bile anlamamışken Arel hızla beni arkasına çekti Arel eğilince küçük bir kız çocuğunun bize gülümseyerek baktığını gördüm.

Ben de arel'in yanına çömeldiğim de küçük kız ellerini uzatmış arel' e bakıyordu sevgilimi görünce beni unutmuştu.

"Sen ne tatlısın öyle" diyerek saçlarına dokundum ne güzel bir kız çocuğuydu ilerden maya diye seslenen kadınla kafamı çevirdim annesi olmalı koşa koşa yanımıza gelmişti.

Nefes nefese kalmıştı ve daha soluklanmadan "çok teşekkür ederim" ben de gülümseyerek "hiç önemli değil" dedim.

Arel küçük kızı yani mayayı kucağına alıp ayağa kalkmıştı ne de yakışmıştı eline küçük bir kız çocuğu öyle.

Eminim ki sen çok güzel bir baba olucaksın Arel sevgilim.

^^^

Yorum ve oylarınızı bekliyorum 🌸

Beğendiniz mi yeni bölümü

Diğer kitabım AŞKIN NOKTASINDAN KESİNTİ;

Ben öylece dalmış Zeynep'e bakarken kulağım da hissettiğim nefesle hızla döndüm Alpay kulağıma yaklaşmıştı "menüyü açmamışsın istersen benden bakalım?"

Allahım!

Ama böyle yapma

Bir erkekte beni en çok etkileyen kibar ve düşünceli oluşuydu ve yanımda merakla bana bakan çocuk da fazlasıyla kibar duruyordu.

İstemsizce kafamı sallayıp"Olur bakalım" dedim.

Hâlâ okumayanlarınız varsa orada da buluşalım 🖤