ALAZ AĞA ( Töre)

11.BÖLÜM

Selam arkadaşlar öncelikle kısa bir açıklama yapmak istiyorum.
Kısa bölüm oluyor diyen arkadaşlara sesleniyorum en az iki bin kelimelik bölüm yazıyorum daha fazlası kitabın hepsini yayınlamak olur. El insaf biraz...

Ve tabi ki okuyup geçen arkadaşlar en azından bir vote atın ya...

Yorum da yaparsanız yazarinizdan mutlusu olmaz...

Hadi başlayalım ❤️

*********

Hevin olduğu yerden hâlâ kapıya bakıyordu. Ölümden başka güç ayıramaz beni senden diyen adam çıkıp gelmiyordu.

Arkasına bakmadan gitmişti. Seni seviyorum bile diyememisti ona. Hayatına ışık olan adam bugün onu karanlığa mahkûm ediyordu.

Gözlerini kapatıp acıyla bir nefes aldı içine. Uyanmaliydi bunların hepsinin bı kabustan ibaret olması gerekiyordu.
Azad ne kadar ısrar etmişse de kaldiramamisti onu yerinden.
Şimal elini tutmak sarılmak istemişti ona ama müsade etmemişti.

Hevin alaz'in onu bıraktığı yerde gelir umuduyla bir saat bekledi. Gözlerini kapıdan ayırmadan kırpmadan bekledi. Ama alaz gelmedi.

En son vazgeçti beklemekten olduğu yerden kalkıp yavaş adımları ile odasına  çıkan merdivenlere doğru yürüdü.
Azad arkasından gidiyordu. Hevin duraksayip yaşlı gözleriyle arkasına döndü. Gelme abi. Hevin in sesi nasıl canı yandığının ispatiydi.

Azad şimal'i arkasından gönderdi.
Kendisi de alaz için çıktı konaktan. Gece yapmadığını ya şimdi yaparsa?

Hevin odaya girdi. Bı kaç gün önce bu odada beraber uyumuslardi. Daha dün gelinliği güller ile süsleyip gönderen adam bugün aynı gelinlikle kapıya koymuştu onu.

İçeri girdi. Yatağın karşısına yere çöktü. Sırtını duvara yasladı. Durmayan göz yaşları akıyordu. Tırnakları ile ellerini ve bileklerini yara olacak kadar tirnaklamisti.

Kalbindeki yangının yerine bu hiç biseydi. Kalbi kurumuş atmayı bırakmıştı. Olduğu yerden kalkıp aynanın karşısına geçti. Üstündeki gelinligine baktı.
Şimal bekliyordu arkasında. Patlaması gerekiyordu. Aldığı parfüm şişesi ni aynaya attı. Ayna paramparça olmuş tu.

Aynanın kırılan parçalarının üstüne çöktü hevin.
Alazzzzzzzzzzz hevin'in acı sesi yankılandı odada.
Şimal zorla sarıldı ona.
Hıçkırarak avazı çıktığı kadar bağırarak ağladı hevin. Gitti. Şimal e daha sıkı sarıldı. Beni bırakıp gitti...

Hevin saatlerce ağladı. Şimal zorla gelinliği çıkardı üstünden. Dolaptan kiyafet almak için açtı dolabın kapısını. Mavi renk elbiseye uzatmıştı elini hevin'in soğuk sesiyle durdu.

Siyah olanı ver . Şimal'in yüzü düştü. Kırgın sesiyle hevin yapma ..
Hevin kizaran gözlerini şimal e getirdi.
Dediğimi yap. Ben öldüm bu gün. Alaz yoksa hevin de yok.
Şimal elbiseyi verdi. Hevin elbiseyi giydi.

Yatağın üstüne uzandı. Gözlerini alaz'in geri dönme ihtimali ile kapattı.

*******
Azad son sürat mezarlığa gitti. Alaz'in arabası oradaydı. Yine babasının yanına gelmişti. Dün akşam da buradaydı...

Azad koşarak gitti mezarlığın yanına. Alaz başına dayanmıştı silahını. Azad hızla gidip silahı aldı elinden. Silah boşa ateş etmişti. Azad alaz'in yanına çöktü. Eliyle omzunu tuttu sıkıca.
Alaz akan göz yaşlarını sildi elinin tersiyle.
Abi öldür beni. Alaz'in sesi yok olmuştu.
Azad hızlıca sarstı onu.
Saçmalama alaz.
Alaz ağlamaktan bitmiş gözlerini azad a doğrulttu.