JM~ කේලි...
ජිමින් කතා කරනවා කේලිට ඇහුනෙ නෑ කෙල්ල හිටියෙ වෙනම ලෝකෙක අතරමං වෙලා. කේලි බැල්කනි එකේ වැටට අත් දෙක තියන් අහස දිහා බලන් ඉන්නවා. උඩට කරලා බැදපු කොණ්ඩෙන් ගිලිහුන කෙහෙරැල් හමන සීතල සුළගට කෙලිගෙ මූණ පුරා දැවටෙනවා.
ජිමින් මේ දිහා බලන් හිටුයෙ හරිම ආසාවෙන්.
JM~ මොනවද කල්පනා කරන්නෙ..?...
කෙල්ල හිටපු මනෝ ලෝකෙන් මිදුනෙ ජිමින්ගෙ කටහඩ හුගාක් සමීපව ඇහුණු නිසයි. බැල්කනි එකට ඇවිත් කේලිගෙ එහා පැත්තෙන් හිටගත්ත ජිමින් අහස දිහා බලන් ඇහුවෙ දෙතොලතර ඇදුනු පුංචි එක්කමයි. කෙල්ල ඔලුව හරවලා ජිමින් දිහා බැලුවා.
KL~ මොනවද කල්පනා කරන්නෙ නැත්තෙ කියලා අහන්න.
කේලි පුංචි හිනාවක් එක්ක කිව්වා.
JM~ මට සමාවෙන්න..මම නිස_
KL~ ඔයා මේ දේවල් වලට වැරදි නෑ...එහෙම හිතන්න එපා. මට සමාවෙන්න එදා ඔයාට කෑගැහුවට. එදා මම එහෙම කිව්වෙ දුකට මිසක් කියන්නෙ මොනවද කියලවත් මට තේරුමක් තිබුනෙ නෑ.
කේලි කොල්ලාගෙ වචන හරස් කරමින් කියද්දි ජිමින් කෙල්ලගෙ දිළිසෙන ලොකු ඇස් දිහා බලන් හිටියෙ කනස්සල්ලෙන්.
KL~ ඒක මගේ දෛවය.
කේලි ආයෙම අහස දිහා බලන ගමන් කිව්වා.
ජිමින්ගෙ ඇස් කේලිගෙ තුවාල උන තොල් ළග නතර වෙද්දි කොල්ලාට දැනුනෙ මහා වරදකාරී හැගීමක්. ජිමින් කෙල්ලව තමන්ගෙ පැත්තට හරව ගත්තෙ කේලිගෙ මූණෙ දග කරමින් හිටපු කෙහෙරැල් ඇගිලි තුඩු වලින් කෙල්ලගෙ කන පිටිපස්සෙ රදවන ගමන්.
JM~ කේලි ඊයෙ රෑ..ම..මට ඔයාට රිද්දන්න ඕනෙ උනේ නෑ..
කොල්ලා කේලිග තොල් දිහාත් කෙල්ලගෙ ඇස් දිහාත් මාරුවෙන් මාරුවට බලන ගමන් කියද්දි කෙල්ලගෙ දෙතොලතර පුංචි හිනාවක් ඇදුනා.
KL~ මම දන්නවා...
කේලි එහෙම කියලා ටික වෙලාවක් යනකන් දෙන්නා අතර ඇති උනේ කෙටි නිහැඩියාවක්.
KL~ ජිමින්...
JM~ ම්ම්ම්...
KL~ මට එමාට කතාකරන්න ඕනෙ..
YOU ARE READING
Silver Shadow | PJM ✓
WerewolfDon't copy my work 🚫 PARK JIMIN | MAIN Sinhala fanfiction Silver shadow ____________________ " Please Leave me...මට යන්න දෙන්න..." " ඔයා මගෙ මේට්...ඔයාට බෑ මාව දාලා යන්න..." " නෑ නෑ නෑ...I'm not your f*cking mate...මම මනුස්සයෙක්...මාව අතාරිනවා...
