Karşı Komşu / BxB

1

Yazdığım ilk gay kurgusudur açıkcası acemiyim ve yanlışlarım olacaktır lütfen ön yargılı yaklaşmayın ve bir şans verin.

Daha olmayan sizi seviyorum umarım birgün gerçekten olursunuz...

●●●●●

Ekmek almaya gitmek kadar acıydı hayat..
pardon pardon evde küçük bir kardeşiniz varken ekmek almaya gitmek kadar acıydı hayat.

Parmak arası terliklerimi filap filop yaparak girdim bakkala raftan 3 tane çıtır ekmek alıp kasaya geldim.

"Kolay gelsin hüso abi"

"Sağol evladım" ekmekleri poşete koyduğunda neyse ki bakkalda paralı değildi poşetler.

"Sizin karşı daireye yeni kiracılar taşınıyormuş." Kaşlarım şaşkınlıkla havaya kalktı gelirken apartmanın önünde hiçbir taşıma aracı görmemiştim ama iyi olmuştu eski kiracıları boğmamak için zor dayanmıştım.

"Valla görmedim ben kimseyi neyse eski kiracılardan gına gelmişti ya!" Parayı ödeyerek bakkaldan çıktığımda ister istemez merakla hızlı yürümeye başlamıştım.

Apartmanın önüne yaklaştığımda hüso amcanın dediği gibi taşıma kamyonu vardı. Yeni gelmiş olmalıydı daha kamyonun içindeki neredeyse tüm eşyalar duruyordu. Gözlerim koli taşıyanlara takıldığında biri dikkatimi çekmişti..

Geniş omuzlar, kaslı kollar, esmer ten...

Bir taşımacıda çalışmak için fazla yakışıklıydı.

Bazen insan koli olmak ister ya heh! İşte tam o andayım.

"Pardon bakar mısınız?" O ses benden mi çıkmıştı ne marifetler varmış bende öyle

Hareketleri duraksarken yüzünü bana çevirdi, baştan aşağı beni süzdüğünde bende kendimi süzmüştüm.

Üzerime bol gelen pandalı pijamam ve altımdaki onun takımı olan pandalı şortum... birde ayağımda ki filap filop parmak arası terliklerim.

"Bişey mi dicektiniz?" Aman allahım o nasıl bir ses tonudur yiğidim bende kalp var.

"Şey dicektim 3. Katta ki daireye taşınıyorlar değil mi?"

"Evet oraya taşıyoruz yani oraya taşınacak kişi benim de siz komşumuz musunuz?" Bu yakışıklı, karizmatik ve oldukça güzel sesli kişi benim komşum muydu?

"Evet evet karşı komşunuz sayılıyorum hatta sayılmıyorum öyleyim." Gergince gülümsediğimde derin nefesler alıp veriyordum.

"Tanıştığımıza memnun oldum, demir ben" kucağındaki koliyi yere bırakarak elini uzattı bana.

Heyecandan ekmek poşetiyle tuttuğum elimi uzatınca hemen geri çektim ve poşeti diğer elime alarak elini sıktım.

"Kuzey bende, memnun oldum tanıştığımıza." Gülümsediğimde oda küçük bir tebessüm sunmuştu bana.

"Şimdi taşımam gereken eşyalar var daha sonra yine görüşürüz kuzey" ellerimiz ayrıldı.

"Yardımcı olmayı çok isterim ben"

"Sağol adamlar taşıyor zaten sen boşuna yorulma" peki anlamında başımı salladım.

"Birşeye ihtiyacın olursa karşı dairedeyim çalmaya çekinme, görüşürüz."

"Çekinmem teşekkürler, görüşürüz." Apartmanın içerisine girdiğimde kalbimin depar attığını hissediyordum.

İlk bölümden olmaz kuzey çok çekersin sonra.

Kendi kendime mırıldanarak asansöre bindim. Kendi katımda indiğimde karşı dairenin kapısı açıktı içerisinden adamlar çıkıp giriyordu. Zile abandığımda kapıyı annem açmıştı.

"Nazik çal diyorum kaç defa sana şu zili, abanma evladım küçücük zile" söylene söylene kapıyı açmıştı.

"Anne.." ses tonumu fark etmiş olmalı ki duraksadı kaşlarını çatarak yüzümü inceledi salak gibi sırıtan yüz ifadem oldukça salakçaydı galiba "sende bişeyler var?"

"Yok. Yani ne olacak ki?" İçeri girdiğimde parmak arası terliklerimi çıkarttım. Arkamdan hızlıca bana yeşittiğinde "bişey olmuş anlat bakalım anneden saklanılmaz."

"Ya olmadı diyorum ne olabilir." Hâlâ aptal gibi sırıtmam dışımda herşey normaldi.

Mutfağa geçtiğimizde tüm aile masadaydı. Ekmekleri masaya koyduğumda bende oturdum. Karşıma geçip oturan annem kötü kötü bakıyordu bana.

"Kalk ellerini yıka sıpa seni!" Oflarcasına kalkıp elimi yıkadım "anneye oflanmaz!" Mutfaktan gelen sesini aldırmadan musluğu kapatıp mutfaktaki yerime geçtim.

Hepimiz kahvaltımızı yaptığımızda yatağıma kurulmuştum telefonumla uğraşırken bizim gruba mesaj attım.

'Ben, nergisim ve diğer iki pezo'

Kuzey: akşama doğru bize gelin

Çiçeğğim: gelemeyebilirim ben

Arrrddda: hava da kara da gelirim

Sen niye gelmiyorsun kız nergo

Çiçeğğim: evi temizlemem gerekiyormuş anam kadın öyle diyor

Pardon başımın etini yiyor

Mette: gelirim ben.

↪️çiçeğğim: evi temizlemem gerekiyormuş anam kadın öyle diyor
Mette: temizleyeceksin tabii beceriksin benim kızım olsaydın şimdiye ohoooo

Çiçeğğim: kes sesimi mete

Arrrddda: mete haklı valla beceriksiz seni evde kalıcan böyle giderse

Kuzey: çiçeğime laf etmeyin lan testesteron yığınları sizi

Ayrıca onan beceriksiz olması onun suçu değil ve evde kalacak olmasıda

Çiçeğğim: sende mi biritüs?

Kuzey: kim ben mi?

Yok öyle bişey

Ben kim?

(Kuzey çevrim dışı)

Telefonumu yerine korayarak uzanmaya devam ettim bugün ders olmadığı için oldukça rahattım.

Üniversite son sınıf öğrencisi olmak çok zordu bi yandan da işimi elime alacak olmanın heyecanı da vardı aslında.

Öğretmenlik okuyordum ilk okul öğretmeni olmak istiyordum en azından çocukları çok severdim ve bişeyler öğretme hevesim oldukça fazlaydı.

Aklım hâlâ demirdeydi yeni komşumuzda yani oldukça yakışıklı biriydi kirli sakalları ona oldukça yakışıyordu sanırım ondan hoşlanmaya başlamıştım ilk defa böyle bişey oluyordu. Dış görünüşüyle beni fazlasıyla etkilemişti ben ise karşısına pijamalarımla durmuştum.

Belki de geçici bir hevesti bilemiyorum ama aklımdan çıkmıyordu.

●●●●●

İlk bölüm sonu.

Sadece böyle bir giriş yapmak istedim.

Belki bazılarınız kuzeyin bu ilk görüşte bu kadar hoşlanmasını saçma bulacaksınız fakat ben bu kurguda hayatımızda bazen ilk görüşte aşkında yer edinebileceğini göstermek istiyorum.

İnşAllah çok güzel bir kurgu olur

Lütfen beğenirseniz oy ve yorum kullanmayı unutmayın. Sizi seviyoruum..

♡♡