Karşı Komşu / BxB

12

"Aslı, abim açar mısın şu kapıyı" kapısını kilitlemişti ve girmeme izin vermiyordu. Galiba ergen olmasının yanı sıra regl dönemine denk gelmiştim.

"Açmıyorum sen git sakla benden" anlamsızca konuşmasına gülmek istesemde kendimi tuttum. "Bak eğer kapıyı açarsan sana çikolata ve o çok istediğin oyuncağı alacağım." Bir kaç tıkırtı sesinden sonra kapı açıldığında dudaklarını büzmüş ve yüzü kızarmış bir aslıyla karşılaşmıştım.

Galiba gerçekten kırılmıştı.

Ona sıkıca sarıldığımda oda bana sarılmıştı. Beraber odasına girdiğimizde yatağına oturarak sarılmaya devam ettik. Onun çift kişilik yatağı yoktu hemde.

"Niye sakladın benden?" Göğsümde ki kafası yüzünden boğuk çıkmıştı sesi.

"Kimseye söylemedim, annemde yeni öğrendi" saçlarını okşarken aynı zaman da öpüyordum saçlarını. "Babam kızar mı abi?"

"Bilmiyorum canım, hiçbir fikrim yok" biraz daha böyle durduktan sonra ikimizde geri çekildik. Aklıma gelen şeyle kaşlarımı çattım.

"Hem ne o öyle sevgilim olursa söylemem falan" şımarıkça gülümseyip omuz silktiğinde iki parmağımın arasına aldım burnunu. "Hele bana söyleme ısırırım seni"

"Ya abi çek şu elini" burnunu sıktığımdan dolayı sesi garip çıkmıştı, ben buna kahkahalar atarken elimi çektim. "Bu arada benim yatağım iki kişilik hatırlatırım." Diyerek odadan çıktığımda arkamdan bağırıyordu.

"Annemlere zorla aldırdığın yatak!" Zorla morla alındı yani? Salona girerken babamın yanına oturdum.

"Aldın mı kızımın gönlünü?"

"Ya baba Allah için ben üvey evlat mıyım gözünü seveyim" babam elini enseme atıp sıkarken gülüyordu. "Aranızda ki sorun herneyse çözdüğünüze inanıyorum.

Demiri yolcu ettikten sonra aslının gönlünü almaya çalışmıştım yarın ona çikolata ve istediği oyuncağı alacaktım.

Biraz babamla televizyon izlerken cebimde ki telefon çalmıştı ekranda yazan isimle kalbim hızlanmaya başlamıştı bile.

Yerimden kalkıp odama girdiğimde telefonu açtım. "Efendim"

"Aldın mı kardeşinin gönlünü?"

"Aldım aldım"

"İyi o zaman şey akşam buluşalım mı?"

"Olur nerde?"

"Bildiğim sakin bir mekan var oraya gideriz istersen" kalabalık yerlerdense sakin yerleri tercih ettiğim için bu beni sevindirmişti açıkcası.

"Olur o zaman haberleşiriz" ikimizde öyle telefonu kapatmıştık. Bir kaç dakika daha odamda oyalanırken bizimkiler yanlarına çağırmışlardı beni şu muhammed mi neyse nergis bizi onunla tanıştıracakmış.

Bizim sokağın orda ki parka geldiğimde her zaman ki yerimizdeydiler.

"Merhaba" bizimkiler selam verirken muhammed takıldı gözüme ağır abiydi mübarek. "Aleykümselam"

"Gel kuzey otur," nergis beni yerime oturttururken muhammed ile karşı karşıyaydık. "Bu muhammed sevgilim."

"Biz kendimiz tanışırız gülüm, muhammed ben"

"Kuzey bende" diyerek el sıkıştık elimi gereksiz sıkarken yüzümü buruşturmamak için kendimi zor tutmuştum, ne gerek vardı bu tavırlara?

"Ee ne yapalım?" Diyen ardayı nergis cevapladı. "Bence hazır bir aradayken marketten bişeyler alalım kuzey de gitmeden"