Stop Pretending Like...|Tom Kaulitz|

+Acceptance And New Wounds+

Sabah kalktığımda Tom'un kollarında uyuyordum hemen kalktım ne olduğunu hatırlamıyordum ve sonra Tom'da uyandı.Ona ''Ne yapıyorum ben burda!'' diye sordum oda ''Birşey hatırlamıyorum asıl sana sormalı'' dedi.Sonra ikimizde Bill'in odasına gittik ve odaya girdik Bill ikimizi görünce gülmeye başladı ve dediki ''Dur tahmin ediyim dün gece ne olduğunu soracaksınız, sadece yüzüp Tom'un odasına gittiniz gerisini bilmiyorum'' dedi.Tom'la birbirimize baktık.Sonra Tom ''Kameralar'' dedi ''Evet kameralar, onlara bakabiliriz evin her odasında kamera var.'' Bill siz bilirsiniz manasında ellerini iki yana açtı.Sonra kameralara bakmak için bilgisayarın yanına gittik.Kameralara bakıyorduk ve evet yüzüyorduk ve bişeyler konuşuyorduk sonra bir anda Tom beni öpmeye başlamış onu görünce hemen kapattık.Bill gülmeye başladı ikimizde Bill'e kızgın kızgın baktık oda ''Tamam, tamam susuyorum.'' dedi.''İsterseniz bunu unutalım sonuçta sarhoştunuz.''dedi, ve ikimizde onayladık.Kahvaltı etmek için aşşağıya indiğimizde bayan Kaulitz bize bakıyordu, ona ''Merhaba bayan kaulitz ben Y/N Bill'in arkadaşıyım'' dedim Bill de ''Tom'unda arkadaşı'' diye ekledi.Kahvaltı ettikten sonra eve gitmem gerekiyordu ama anahtarı kırmıştım bu yüzden çilingir çağırdık ve kapıyı açtı bu şekilde eve girebildim.Tom'a kıyafetlerini vereceğimi söyledim ama ''Sorun değil sende kalabilir'' dedi.Çok hoşuma gitmişti, eve girince annemleri aradım ama cevap vermediler.Endişelenmiştim bu yüzden tekrar tekrar aradım ama kimse açmadı.Sonra akrabalarım aradı, annemle babam kayıp olmuşlar ve cesetleri bir bataklıkta bulunmuş.Bunu duyar duymaz telefonu elimden düşürdüm ve çığlıklar içinde ağlamaya başladım, evler çok yakın olduğu için Tom beni duymuş ve kapıya geldi.

...Tom'un bakış açısından...

Sesini  duyduğum anda kapıya koştum, ne olduğunu bilmiyordum ama sesini duyabiliyordum, çığlık atarak hıçkıra hıçkıra ağlıyordu.Kapıya nasıl sert vurduğumu hatırlamıyorum.Ona seslendim ama cevap vermiyor sadece çığlıklar içinde ağlıyordu.Kapıya son bir kez vurdum ve kapı aralandı.Yere çökmüş ağlıyordu, telefon yerde kırılmıştı.Koşarak yanına gidip sarıldım ne olduğunu sordum ama cevap vermedi.Kucağıma alıp koltuğa oturduk boynuma o kadar sıkı sarılmışdı ki nefesimi kesiyordu.Sakinleşene kadar kucağımda bana sarıldı.Sonra bana annesinin ve babasının cesetlerini bulduklarını söyledi, sesi titriyordu.Evde yanlız bırakamazdım bu yüzden kucağıma aldım ve bizim eve götürdüm.Annem bizi görünce şaşırdı ama bişey sormaması için kafamı iki yana salladım oda bir şey demedi.Bill bizi gördü ve ''NE OLDU!'' diye bağırdı ona olanı anlattım ve Y/N kucağımda yatağa oturduk.Bill su getirmek için aşağıya indiğinde Y/N dahada sakinleşti kafasını omzumdan kaldırıp bana baktı, gözleri o kadar güzeldiki kendimi gözlerinde kaybettim.Bill geldiğinde yanıma oturdu ve Bill'e teşekkür edip sudan içti.''Ne yapacağım ben şimdi?'' diye sordu.Bişey söyleyemedik, evde yanlız başına yaşayabilecekmiydi? Yoksa başka bir yeremi gitmeliydi? Gidemezdi! Yani ben onsuz yapamazdım...