SANCAKZADE MAHALLESİ

BÖLÜM 10

Merhaba kıymetli okurlarım 🍀

Gece gece size minik bir bölüm bırakıyorum.

Satır aralarında yorum yapmayı ve vote vermeyi unutmazsanız sevinirim 🍀

Keyifli okumalar diliyorum 🍀💙

Medya: Cihangir

Gece annemle uzun uzun sohbet ettikten sonra odama geçip uyumaya çalıştım.

Annemin anlattıkları bana bile ağır gelirken onların yaşamış olduğu gerçeği canımı yaktı.

Uyku tutmayınca üstüme bir hırka alıp balkona geçtim. Gerçekten bu mahalle dedikleri gibi aşıklarıyla adını duyuran bir mahalleymiş.

Cebimdeki telefon titreyince Cihangirin mesaj attığını gördüm. Bildirim panelinden "uyumamışsın" yazısını gördüğümde başımı cevirip onun odasına baktım.

Balkonunda oturmuş elinde sigarasıyla bana bakıyordu. Bana gülümseyip göz kırptıktan sonra telefonuna bakıp bir şeyler yazdı.

Bana mesaj gelmediğini görünce kime yazdığını merak ettim.

O balkon demirlerine yaslanıp sokağın başına baktığında kim olduğunu merak edip bende bakmak istedim.

Bana hiç bakmadan balkondan çıktığında sokak başında bir kadın silüeti gördüm.

Karşı evin kapısı açılıp bir hışımla evden çıkan Cihangiri gördüğümde neler olduğunu anlamak için iyice demirlere yaslandım.

Kız Cihangir'e sarılınca Cihangir onu itmeyip eliyle saçlarını okşamaya başladı.

Gördüğüm görüntünün mantıklı bir yanı olabileceğini düşünsem bile böyle yakın olup sarılmaları zoruma gitti.

Onlar eve doğru yaklaştığında hiç istifimi bozmadım. Gizli saklı bir şey olsaydı eve getirmezdi diye düşündüm.

Kız kapıda beklerken Cihangir içeriye girmiş ceketini giyinip geri çıktığında arabasının kilidini açıp kızı oturttu.

Kapıyı kapattığı an kafasını kaldırıp balkonda beni gördüğünde yeni aklına gelmiş gibi bir surat ifadesi oluştu.

Başımı iki yana sallayıp balkondan çıkıp odama geçtim. Perdenin arkasından baktığımda belki arar ya da mesaj atar diye telefonum elimde bekliyordum.

Arabasına binip kızla mahalleden uzaklaştığında telefonu alıp yatağa uzandım.

Sabaha doğru telefonumun çalmasıyla uyandım kolumdaki saate bakınca 05:27'yi gördüğümde bıkkınca oflayıp arayana baktım.

Cihangir yazısını gördüğümde meşgule atıp yataktan kalktım. Pencerenin önüne geldiğimde arabasına yaslanmış odamın camına baktığını gördüm. Beni gördüğünde telefonu tekrar eline aldı.

Telefonum tekrar çalınca meşgule atıp perdeyi kapatarak içeriye girdim.

Cihangir: Mihre telefonu açar mısın?

Siz: Bu saatte aramanın sebebi ne bilmiyorum ama merakta etmiyorum. İyi günler.

Telefonu sessize alıp perdenin arkasından baktığımda tekerleğe tekme atıp içeriye girdi.

Bölünen uykum geri gelmeyince offlayarak ayağa kalktım. Üstüme eşofman takımı giyinip sessizce evden çıktım. Biraz kafamı dinleyip ekmek alarak dönerdim.