SANCAKZADE MAHALLESİ

BÖLÜM 21

Merhabalar.

Öncelikle bölümlerin geciktiğinin ve sizleri beklettiğimin farkındayım ama malum okullar açıldı.

Bu hayatta öğrenci olmak kadar zor bir şey varsa o da kesinlikle öğrenci velisi olmakmış.

Neyse ben yine içimi dökmeden bölüme geçeyim.

Keyifli okumalar diliyorum 🍀💙
 

Günler günleri kovalarken okulların açılmasıyla benim yoğun günlerimde başlamış bulunmaktaydı.

Okul ev kafe derken neredeyse boş saatim bile yoktu.

Son dönem olduğu için bir yandan da staja gidip geliyordum.

Bu süreçte Cihangirden bol bol sitem duymuştum beni istediği gibi göremediği için ama elimden gelen bir şey yoktu.

Omzumdaki çantayı düzeltip fakülteden içeriye girdiğimde bizim sınıftan birkaç kişiye selam vermiş ve yerime oturmuştum.

Telefonum çalınca ekranda gördüğüm isimle şaşırmıştım. Adnan amcanın bu saate beni araması pek hayra alamet değildi.

Tereddütle yanıtladığım aramada Adnan amcanın " Güzel kızım" demesiyle içim bir nebzede olsa rahatlamıştı.

Hoca gelinceye kadar Adnan amcayla konuşmuş içimdeki tatlı heyecan ve hüzün karışımı duyguyla derse dönmüştüm.
 
Fakülteden çıkarken yanımda duran Denizle konuşarak yürüyorduk. Köşede duran bedenle heyecanımı bastırma zahmeti görmeden oraya doğru hızlı hızlı yürümeye başladım.

Bugün dersimin az olması Cihangirin işine yaramış ve çıkışta beni almaya gelmişti.

Arkamda denizin "kız ağırdan al kendini kız evi naz evidir" diye söylemelerini umursamadan sevdiğim adamın boynuna atladım..

Kollarımı boynuna dolamamla elleri hemen belimi bulmuş boynuma gömdüğü başıyla derin bir nefes çekmişti.

"Özledim be yavrum.."

Ben huylandıkça başını daha çok hareket ettirip sakallarının içimi gıdıklamasını sağlamıştı.

"Merhaba.."

Denizin arkamdan gelen sesi Cihangirin sinirlendirmişti. Bunu bedeninin kasılmasından anladım ki sarılıyor olmasaydım bile rahatsız olduğunu anlamak zor değildi.

"Sana da merhaba ve güle güle.."

Cihangir elimden tutup arabaya yönlendirirken ağzım açık bir şekilde olan bitene anlam vermeye çalışıyordum.

Üstümde hakimiyet kurmasına izin vermeyip elimi elinden kurtarıp açtığı kapıyı geri kapatarak "ne oluyor?" diye sordum.

Deniz Cihangiri delirtmekten zevk almış gibi gülümseyip iki elini havaya kaldırarak 'ben masumum' imajı sergilerken Cihangir "bir şey olduğu yok güzelim vaktimiz az ya seninle doyasıya zaman geçirmek istiyorum" diyip kapattığım kapıyı tekrar açarak belimden tutarak beni koltuğa oturttu.