SANCAKZADE MAHALLESİ

BÖLÜM 11

Merhabalar ben geldim💙

Votelerin okunmaya göre düşük olmasına rağmen dayanamadım bölüm attım.

Sizden ricam satır aralarında yorum yapmayı ve vote vermeyi unutmayınız 💙

Keyifli okumalar diliyorum 🍀💙

.
.
.
.
.

Kapıyı açtığımda karşımda ceylan ablayı görmemle gidip hızlıca boynuna sarıldım.
  
  
Duyduğum şeyden sonra içimden taşan mutlulukla gidip Cihangir'e sarılmamak için kendimi zor tutmuştum.
     
  
"Mihre iyi misin güzelim?"
  
  
Ceylan ablanın sorduğu soruya ağzım kulaklarımda "iyiyim abla çok iyiyim" dedim.
  
  
"Ayol ne oluyor bu kızlara Eros okunu mahalleye atmış gibi herkes leyla herkes Mecnun "
    
  
Bu söylediğine de güldüğümde gözlerini kısıp bana bakmaya başladı.
  
  
"Anlaşılan Cihangirin yanından geliyorsun"
 
  
Bu kadar belli ediyor olmam benim salaklığım tabi ki anlayacaktı. Yine de inkar etmek istedim.
  
  
"Yoo ne alakası var abla, Cihangir nereden çıktı"
  
  
"Abi değilde Cihangir öyle mi? Tabi canım ne alakası olacak hiç yani" diyip yukarıya doğru çıkmaya başladı.
  
  
İnkar edeyim derken elime yüzüme bulaştırdım.
  
  
İçeride oturan kadınlara ne olduğunu söylememek için ceylan ablanın peşinden merdivenleri çıktım.
  
  
Odama girdiğimde koşmaktan vücuduma yapışan pijamami çıkartıp büstiyerler kaldım.
 
 
Betül pencerenin önündeki koltuğa oturmuş telefon elinde boş boş ekrana bakıyordu.
  
   
Yanına gidip oturduğumda "daha iyi misin? Nasıl öğrendi Furkan abi?" diye sordum.
  
  
"Telefonla konuşuyorduk ismini söylediğimde içeriye girdi esti gürledi Göktuğda sesini duyunca soluğu burada aldı"
  
  
Ağlaması tekrar şiddetlendiğinde "yapma böyle hem nereye kadar saklayacaktınız er yada geç öğrenecekti" dediğimde o burnunu çekip " öğrenecekti evet ama bu şekilde öğrenip bir de sürekli abisi gibiydin" dedi.
  
  
Sert bir soluk bırakıp "bunu da anlamıyorum işte öz abin değil aynı mahallede büyüdünüz diye böyle düşünmeleri saçma" dedim.
  
  
"Abim artık konuşmaz onunla yıllardır içinde yaşadığı aşkı da herkesin içinde söyledi ya bize engel olacak"
  
  
Tabi bir de bu vardı Göktuğ abi can havliyle kendi yandığı yetmiyormuş gibi Furkan abiyi de yakmıştı.
     
  
"Olan oldu kızlar hadi toparlayın kendinizi artık, Cihangir mesaj attı hepimizi parkın yanındaki kafeye çağırıyor" adını duymamla yerimden kalkıp saçımı düzelttim.
  
  
"Al bi de bu şapşallar çıktı başımıza ey yüce eros okunu mahalleye atacağına tek tek kişiye özel olarak atsaydın olmaz mıydı?"
  
  
Ceylan ablanın haklı isyanına Betül bile gülmüştü. "Hadi hazırlanıp çıkalım selmayı da giderken alacağız"
  
  
Ben tamam kapıdan çıkacakken ceylan abla tekrar konuştu "Mihre güzelim acaba kafeye uygun bir şey mi giyinsen bu kadar şeyin üstüne bir de Cihangirin kıskançlıklarını çekemeyeceğim"
  
  
Ne söylediğini anladığımda üstüme bakma gereksinimi duydum.
Altımda şort üstümde sadece büstiyer vardı.
  
  
Başımla onayladığımda onlar odadan çıktı.
Üstüme bir eşofman takımı alıp saçlarımı tarayarak aşağıya indim.
 
  
Annemleri salonda göremeyince "bize geçmişler.. hadi çıkalım artık" Ceylan abladan aldığım bilgiyle anneme haber vermeden anahtarı alarak çıktım.
 
 
Biz betülle kol kola kafeye giderken ceylan abla Selmayı alıp geleceğini söyledi.
    
  
Kafeye girdiğimizde Hepsi oturmuş bizi bekliyordu. İrem Selim abinin yanına oturmuş olası olayların önüne geçmek için kolunu tutuyordu.
     
  
Masaya yaklaştığımızda Cihangir gözüyle yanındaki sandalyeyi işaret etmişti. Neden yaptığını önce anlamamıştım ama bakınca boş olan yerler belliydi.
 
  
Betül Furkan abinin yanına geçeceğinde  " Göktuğun yanına geç Betül" diye uyardı.
 
  
Betül başı önde Göktuğ abinin yanına oturduğunda Furkan abiye döndüm sabahki öfkesi geçmişti. Ama yine de onlara bakmıyordu.
 
  
Bu durum benimde canımı sıkmaya başlamıştı.
  
  
Derin bir off çekip cinhagirin yanına oturduğumda bana yaklaşıp "asma yüzünü hallolur" diyip elini sandalyemin arkasına attı.
   
  
Ceylan ablalarda geldiğinde cihangirin diğer yanına o oturmuş selim abinin diğer tarafına da Selma geçmişti.
  
Selma kimseye bakmayıp başını abisinin göğsüne gömdüğünde Selim abi başının üstünde öpüp kolunu selmanın omuzlarına attı.
  
"Derdiniz ne sizin? Ha Furkan?" dediğinde Furkan abi başını kaldırıp karşısında oturanlara bakıp " ne mi derdim? Biri kardeşim diğeri kardeşim bildiğim adam.. ulan tamam hadi sevdiniz eyvallah arkamdan iş çevirmek nasıl bir şerefsizlik"