Together With You [ Completed ]

44

Unicode

" ကိုပဲများလေး..မပြီးသေးဘူးလား? "

မှန်ရှေ့၌ တသသနှင့် မခွဲနိုင်၊မခွာနိုင်ဖြစ်နေသော ဂျေဂျေလေးအား Tae Hyung က စိတ်မရှည်သလို အမေးထုတ်၏။

ဒီနေ့က ဂျေဂျေလေး ကျောင်းစတက်မည့်ရက်ဖြစ်သည်။စိတ်လှုပ်ရှားနေသည့် ဂျေဂျေလေးက အလှကြိုက်လွန်းသည့်အခံကြောင့် မှန်ရှေ့မှ မခွာနိုင်တော့။

ဂျေဂျေလေး၏ ငှက်သိုက်လေးကဲ့သို့ အုပ်အုပ်ဖွာဖွာနှင့် လိမ်ကောက်နေသော ဆံပင်ညိုညိုခွေခွေလေးများကို Tae Hyung က အသေအချာ ဖြီးသင်ပေးပြီးပြီဖြစ်ပါသော်လည်း ကိုပဲများလေးက အလိုမကျနိုင်ပဲ ကိုယ်တိုင် ဘီးကိုင်၍ ဘေးခွဲလိုက်၊ အလည်ခွဲလိုက် လုပ်နေသည်ကြောင့် Tae Hyung စိတ်မရှည်တော့။

Tae Hyung စိတ်မရှည်တော့မှန်း သိလေတော့ ဂျေဂျေလေးက သူ့ပါးပါး ဖြီးပေးထားတဲ့ အတိုင်း ဆံပင်လေးကို ခပ်မြန်မြန် ပြန်ပြင်ဖြီးလိုက်ပြီး

" ပြီးပါပြီ..ပါးပါးကလည်း..နည်းနည်းပါးပါးလေး စိတ်ရှည်ပါဦး "

ဂျေဂျေလေးက ၅နှစ်သားလေးဖြစ်နေပြီမို့ စကားပီနေပြီဖြစ်သော်လည်း ချစ်စဖွယ် ကလေးအသံလေးတော့ ရေးတေးတေး ကပ်ပါနေဆဲ။

" နည်းနည်းပါးပါးက စိတ်ရှည်ပြီးပြီလေ..အခုက နည်းနည်းပါးပါးအဆင့်မှ မဟုတ်တော့တာ။ အောက်မှာ ဒယ်ဒီလည်း ထိုင်စောင့်နေပြီလေ "

" ဟင်? ဒယ်ဒီစောင့်နေပြီလား? ဒါဆို သွားကြမယ် ပါးပါး...ဒယ်ဒီက ပြောထားတယ်.. တစ်ဖက်သားကို စောင့်ရအောင်လုပ်ပြီး အချိန်မလေးစားတဲ့လူက လူညံ့ပဲတဲ့။ ဂျေဂျေ လူညံ့မဖြစ်ချင်ဘူး..မြန်မြန်သွားကြမယ်နော် ပါးပါး "

ချက်ချင်းပင် ပြာယာခတ်သွားတဲ့ သားငယ်လေးကို ကြည့်ပြီး ကိုယ် တိတ်တိတ်လေး ကြိတ်ပြုံးမိ၏။ တကယ်တော့ အိမ်ကနေ စထွက်ရမယ့် အချိန်က လိုသေးတယ်။ မောင်ကလည်း ထိုင်စောင့်နေတာ မဟုတ်သေး။ ဒါပေမယ့်လည်း ကိုပဲများလေးကို ပညာပေးချင်လို့ မုသားသုံးမိလိုက်ခြင်း။

အဲ့လိုမှမဟုတ်ရင် ကိုပဲများလေးက ပဲများနေတာ မပြီးနိုင်မစီးနိုင်။ ဆံပင်ကို ခနခန ပြန်ဖြီးလည်း နောက်ဆုံးပိတ်ကတော့ ဘုတ်သိုက်ခပ်အုပ်အုပ်လေးသာ။