İs Tanyel başarılı bir konservatuvar öğrencisidir. Sahnedeki başarısının devamlılığını sağlayabilmek uğruna adının önüne yerleştirilen birçok kötü sıfatı umursamaz.
Henüz daha lise yıllarındayken adının karıştığı kötü haberler geçmişine ait bir can...
Oy verip yorumlamayı unutma lütfen. Keyifli okumalar dilerim! 💚
Instagram: binnurnigiz - Twitter: binnurnigiz
Official IG: isserisiofficialpage
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
NP: Deme Durde – Gece Saçlı Kadın
Blueneck – Pneumothorax
(İÇERİK UYARISI: Bu kitap, olumsuz örnek oluşturabilecek davranışlar, cinsellik ve argo kelimeler içermektedir.)
🍁
Geçmiş denen hayalet, ilerlediğim geleceğe doğru attığım adımları takip ederek hemen arkamda yürüyor, benimle birlikte geleceğe gidiyordu.
Denizin oluşturduğu zarif dalga, gecenin kollarının arasında sakin bir kız çocuğunun salıncakta sallandığı gibi yavaşça kıyıya vuruyor, ardından geri çekilerek denizin kollarına geri gömülüyordu. İleri geri hareket eden bir salıncak gibi... Gözlerimi daha sıkı yumdum, dalganın kıyıyı döverken çıkardığı o naif sesi dinledim. Bir romanın sayfaları hızla aralanmaya başladı ve yıldırım, altı katlı bir binadaki tek çocuk odasına düştü. Çocuk odası saniyeler içinde alev aldı, saniyeler içinde yandı, saniyeler içinde söndü, saniyeler içinde küle döndü.
Arjen'in dudakları dudaklarımdan ayrılmadı, yelkovanın ibresi geleceğe doğru bir adım daha attı, dalga kıyıyı bir kez daha dövdü ve o salıncak, üzerinden inip ağlayarak uzaklaşan küçük kız çocuğuna rağmen gıcırtılı sesler çıkararak sallanmaya devam etti.
Onun kucağında geçmişinden kaçan, geçmişi onu tanımasın diye sıyrıldığı deriyi bir kanıt gibi arkasında bırakarak yeni derisiyle bir adamın kollarına kıvrılan o yılan gibiydim. Çatallı dilim ikiye ayrılıyordu, bir ucundan zehir, bir ucundan şifa akıyordu ve ben kendimi hem zehirliyor hem de kendi kendimi iyileştirerek hayatımı bir şekilde devam ettiriyordum.
Büyük elleri oradaydı, kalçalarımda... Bir meleğin başını okşayan şeytanın günahkâr avucu gibiydi; kötülük ama aynı zamanda şefkat doluydu. Aciz bedenim ona sığındığında, cennetten kaçmış ve şeytanın büyük cübbesinin eteklerinin altına sığınmış Lilith'in[1] soyunu devam ettiren o günahkâr torunlardan biri gibi hissediyordum.
Dilimi diliyle buluşturdum, istasyonda bir tren hareket etti ve perondaki yolcular sanki peronlara değil de kalbime basıyormuş gibi büyük bir acıyla gözlerimi daha sıkı yumdum. Dili dilime dolandı, kelimelerimi dilimden diliyle söküp almak, o kelimeleri kullanarak yeni cümleler kurmak istiyor gibi açlıkla saldırıyordu bana.
