İNTİHAŞK

Öldüren Ve Öldürülen

Lavobadan çıktıktan sonra aşağı kata inip, Eren'in naptığına bakıcaktım. Belki onun ile bu olayı çözebilirdik.

Birisi ile telefonda konuştuğunu fark edince, merdivende duraksadım. Dinlemem doğru değildi ama belki bir şey öğrenebilirdim.

"Salak mısın sen? " diye bağırdı. Aradan üç saniye sonra ise, "Bana artık bu gruba zarar vermeyeceğinizi ve birisini öldürmeyeceğinize dair söz verdiniz! " diye bağırdı.

Merdiven'in son basamağını indikten sonra, Eren bir anda kafasını bana doğru çevirdi. "Gizem? "

O an ne hissedeceğimi şaşırdım.

Büşra ve İrem'in katili Eren'in bir tanıdığımıydı?

Eren bunu yapmış olamazsın.

Lütfen, yalvarırım yapmadım de!

Eren'ın yanına doğru ilerledim. "Yapmadın değil mi? " dedim.

Sustu,
Sustum.

"Eren yapmadım de!" diye bağırdım. Fakat o susmayı tercih etti.

Eren Alkay, güvenimi kırdın.

Artık benim gözümde bir hiçsin.

Yukarı kata çıktım. Kapıyı kilitledim ve ağlamaya başladım.

Nolur kabus olsun!

Masada duran kağıdı alıp, Eren'in üstüne bir yuvarlak çizdim. Yanına ise, "şüpheli. " yazdım. Ölen kardeşim gibi gördüğüm arkadaşlarımın, intikamını alacaktım. Kağıdı masaya geri bırakıp kapının dibine oturdum.

Orada kaç saat düşündüm ben bile bilemem. Kapının dibinden hala kalkmamıştım. Ayak sesleri gelmeye başlayınca, Eren'in kapıya vuracağını anladım.

Ama hayır, vurmadı.

Sanarım oda benim gibi oturdu.

Sanarım.

Tanıdık bir ses, "Keşke, sana bunları söyleyebilsem de beni anlasan be balım! " dedi. Evet oda benim gibi oturmuştu. Kafamı, kapıya yasladım.

"Benden korkma n'olur, katil değilim. " dedi. "Gizem, orada oturduğunu biliyorum, lütfen bana cevap ver! " dedi. "Seni seviyorum, Gizem! "

Bir anda, "intihaşk" şarkısı çalmaya başladı. Sanarım telefonundan şarkıyı açtı. Eren de o sıra şarkıya eşlik etti.

"Yarın olmaz bugün."
"Yarım olmaz bütün."
"Benim ol bu gece."
"Yazı görse gözüm,"
"Kışı unutmaz özüm."
"Bitmez bu gece. "

Hayır sesi bu kadar güzel olmamalıydı.

"Ötesi mi var?"
"Yalnızlığı yalnız,"
"Seninle aldattım."
"Kıskandı yıldızlar. "
"Aşka inanmayanlara, "
"Seni anlattım. "
"Karardı ay. "

Lütfen bu kadar içten söyleme, n'olur!

Bende, Eren ile birlikte şarkıya mırıldanarak eşlik ediyordum.
Ağlayarak.

"Bırakın beni kendim giderim. "
"Alıştım artık yalnızlığa. "
"Bildiğin gibi değilim, "
"Sildiğin gibiyim hala. "
"Seni sevmek intiharda, "
"Sevmemek ihtimal bile değil. "
"Aşk elbisesi en güzel "
"Sende duruyor ama ne acı, "
"Terzin ben değilim. "

Sustum,
sustu.

Ağlamam yine şiddetlenmişti. "Bu şarkıyı ağlaman için açmadım, " dedi.
Nereden biliyorsun ağladığımı?