Gizem, herkes gibi düzenli bir hayatı olan, 11.sınıf'a giden bir kızdı. Bir gün yine her ay gittiği gibi lunapark'a gider. Fakat gitmeden önce Gizem'in içinde aşırı kötü bir his vardır. Arkadaşını yolda görüp onunlar beraber eve gelen Gizem, geldiği...
Selaaaam! Özel bölüm'e hoş geldiniz... Özel bölüm'e geçmeden önce yeni hikayem, SEMBOL'e göz atarsanız sevinirim..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sanırım sizi biraz beklettim, ehe. NEYSE BALLARIM İYİ OKUMALARR...
10 yıl sonra Erenden.
Mete ve Aysun dışarı çıkmışlardı. Bende Gizem'e bakıcı olarak duruyordum. Evet, Aysun ve Mete'nin evlendikten, bir yıl sonra bir bebekleri oldu.
İsmini ise, Gizem koydular.
Gizem şuan on beş yaşındaydı. On beş yaşında ki çocuğa bakıcılık yapıyordum!
Gizem öleli 16 yıl olmuştu.
"Eren abi! " diye bağırdı Gizem. Elinde Aysun'un telefonu vardı. Aysun telefonumu bırakmıştı?
Gizem telefondan bir fotoğraf açtı.
"Bu abla kim? Çok güzelmiş! "
Yutkundum.
Fotoğraf da, Gizem ve Aysun birbirine sarılmış duruyorlardı.
"Eren abi, Hey! " dedi Gizem. "Dalmışım. " dedim, "Sanırım bu hikaye'yi öğrenmenin zamanı geldi. " dediğimde Gizem bana meraklı gözler ile baktı.
"İsmini kimden aldığını öğrenmek ister misin? " diye sorduğum da kafasını salladı.
Derin bir nefes aldım, "Bundan 16 yıl önce... " diyerek başladım.
Aradan yarım saat sonra anlatmayı bitirdim. "Gizem ablanla biz mahşere kaldık. O dördümüzden birini değil kendini vurmayı seçti. " dediğim de Gizem'in ağladığını gördüm.
"Hey, ağlama! " dedim, fakat benim bile gözüm dolmuştu.
O sıra da Aysun ve Mete eve geldiler. Aysun, Gizem'e koştu ve bana bakarak, "Neden ağlıyor? Bir şey mi oldu?" Diye sormaya başladı. Yutkundum, "İsmini kimden aldığını anlattım. " dediğim de bir sessizlik oluştu.
Gizem çok özledim be güzelim.
"Neyse, ben artık kalkayın. İşlerim var zaten. " diyerek evden çıktım. Kapımın önünde ki mavi motora bir bakış attım. "Turlama zamanı." diye mırıldandım.
🎭
Hız 50, Hız 100, Hız 150,
Ölümüne motor sürüyordum.
Hız 200, Hız 240.
O sıra da önüme beyaz bir araba çıktı. Motoru durduramadım, arabaya çarptım.
Gizem yanına geliyorum.
"Ambulansı arayın! "
"Beni duyuyor musun? "
"Kazaya bak üff. "
Son duyduğum şeyler bunlardı.
Bir daha açmamak üzere gözlerimi kapattım...
Özel bölüm sonu
Yorumlarda bana sövmezseniz sevinirim, İYİ GÜNLER.
