Biri Seni Sevsin İstedim ║ 𝘁𝗲𝘅𝘁𝗶𝗻𝗴

itiraflar

O kız'a;

Karakteri olmayana minnet edecek konuma gelmemeli insan. Ya da getirilmemeli.

Ben getirildim.

Ve yakam onlar tarafından bırakılmaz oldu. Öyle ki çevremdekileri korumak adına daha da yakın olmak zorunda kaldım o karaktersizlere. Çünkü biliyorum, eğer "arkadaşım" olarak tanıtmasam onları, çevremdekiler benim tarafımdan korunamayacak, en azından o soysuzlarla var olan arkadaş kimliğim karaktersizliklerini etrafımdakilere göstermemeleri adına zorunlu bir fren.

Fren-di

Bugün o fren tutmadı.

Bahçedeyken o kızın yanıma gelmesi, sohbet etmeye hevesli gözlerle gözlerime bakması ve ardından şimdiye kadar var olan o çekincenin onun tarafından eksildiğini göstermesi, hatta bunu özelinden bahsederek yapması aramızdaki tabuların en büyük yıkılış anıydı.

Kendime dahi itirafını yapmadığım hisler onun yanındayken etrafımı çevrelediğinde yalancı olduğumu fısıldadı zihnim bana. Hak ettiği için o kıza bu değeri gösterdiğimi savunurken ben, aslında göğüs kafesimdeki bir yanımın isteği üzerineydi verdiğim tüm bu çaba. Çünkü ben aslında çoktan ona karşı mantığımı duygularıma satmışım. Öyle ki o koyu gözlerini ihtiyaç, gülümseyen yüzünü aradığım yapmışım.

Bugün iliklerime kadar hissettim bunu, ve ne zaman ki çocuklardan birisi ona hassas noktasından laf söyledi işte o zaman bendeki ipler kayışlarından koptu. Çünkü değer gördüğüne değersizlik addedilmesi değil bunu duyan kulağının, zihninin bile kaldıramayacağı bir şey-miş.

Ona karşı mahcup hissediyorum. Yazdığı mesajda haklıydı, kişiyi başkalarına özür dilemek zorunda bırakan insanlarla bırak arkadaş olmayı muhatap bile olunmamalı. Fakat ben buna elimi çoktan kaptırdım, artık umudum kalbimdekileri onların zehrine kaptırmamak.

Olur da...

Olur da o zehrin ona sızmasına sebep olursam affetmem kendimi ve affetmezsem kendimi onu da affetmem hayatıma bu kadar dahil olduğundan dolayı.

İşte bu yüzden kaküllü kız, belki de çoktan gitmeliydin benden, böylece ne kendimi ne de seni affetmeme riskine atmazdım kendimi.