taehyung pov
මං හිටියේ යුනිවර්සිටි ඇරිලා ගෙදර එන ගමන්........
ගෙදර යද්දි ගාර්ඩ්න් එකේ කාර් එකක් නවත්තලා තිබුනා.....
මං කවුද කියලා බලන්න සනික දිව්වා
දොරත් කඩාගෙන ගේ ඇතුලට
ගියාට ආපු මනුස්සයා බලාගන්න හම්බුන් නැ
කුස්සියෙ ඉදන් ජින් හ්‍යුන් පටන් ගත්තා සුපුරුදු රැප් එක කියන්න
🐷:යාහ් පොඩි එකෝ..තමුන්ට කොච්චර කියලා තියනවද දොර කඩන් එන්න එපා කියලා...ඔම්මාපා මුන්ට කීවට වැඩක් නැනෙ දෙයියනේ..ලොකු එකෙක් ඉන්නවා ඌත් ඒ වගේ...කවදහරි මං මැරෙන්නෙ මුන්ට කෑගහලා.
🐯:හී හරි හරි හ්‍යුන්....
🐷:යනවා ගිහින් වොශ් දාන් කන්න එනවා.මාව ගෙන්නන්න එපා කාමරේටත්
🐯:හරි හ්‍යුන්.......
හ්‍යුන්ගෙ රැප් එක ඉවර උනාම
මට දැනුනෙ නිකන් වැහැලා පෑව්වා වගේ
අම්මොහ් කටෙ සද්දේ පව් අසරණ ජූනී
ඒකටත් හොද වැඩේ මට කෑගහපුවා තමා ඔය විදවන්නෙ ..හුම්ම්ම්...
ආවේ කවුද දන් නැ හැබැයි
ඕන එකෙක් ආපුදෙන් මට මොකද ඉතිම් කියලා
මං ඉක්මනට ගියා වොශ් එකක් දාගන්න කාමරේට .......
පොත් ඇද උඩට විසික් කරලා
මං ගියා බාතෲම් එකට
ගිහින් පැයක් වගේ හොදට නාගෙන
ටවල් එකත් පටලන් ආවා ඇදුමක් දාගන්න
ඇදුමක් හොයාගන්න ක්ලෝසෙට් එක අරිද්දී
අතක් එතුනා මගෙ ඉන වටේ
මං ටිකක් ගැස්සුනා
හැබැයි ඒ අතේ අයිතිකාරයා මට අදුරගන්න වැඩි වෙලාවක් ගියෙ නැ
ඒ එයා මගෙ ජන්කුක් හ්‍යුන්
ඒ කියන්නේ එයා ඇවිත්
ඒ සුවද තාමත් එහෙම්මමයි
හරියටම අවුරුදු හතරක් ගියා එයාට මාව බලන්න එන්න 🙂
