Üzerimde yeni giysiler ve önümde bir oda insana yetecek yemek vardı. Hemen yanımda Zach otuyordu, onun karşında Luke ve masanın başında Peter vardı. O ikisi yemiyordu sadece ben ve Zach yiyorduk.
Burası biraz fazla sessiz bari sen konuş canım sıkılıyor.
Konuşmayacak misin?
İyi sen bilirsin. Konuşma.Bir bilgisayara ihtiyacım var, o flaş'ın içine bakmam lazım ama önce bu masadan kalkmam lazım.
Ve yanlız kalkamam, Zach'in de bana eşlik etmesi lazım. Nede olsa burası onun evi.Ayağım ile onu dürtsem acaba dikkat çeker mi ? Bu çocuk salak elbete çeker.
" Amca, eğer iznin olursa ben ve Aida masadan kalkalım. Eminim Aida yorgundur. "
Kafasına taş mı düştü bunun
Bilmem
" Tabii keyfinize bakın, siz nasıl isterseniz. "
Zach yerinden kalktı ve bana gelmem için işaret yaptı.
Bende onun ardından kalkıp peşinden odanın dışına merdivenlere yöneldik. Merdivenlerin sonuda duş aldığım odaya geldiğimde bana döndü.
" Ben bir bilgisayar bulup geliyorum sende beni bekle "
Demek onuda ilgisini çekmişti flaş'ta ne olduğu.
Ben odaya girdim ve çantadaki flaş'ı çıkardım. Bir süre sonra Zach elinde bir bilgisayar ile geldi.
" Babamın bilgisayarını getirdim, flaşı versene. "
Babasının, ben hâlâ ailesini sormadım.
" Zach "
" Hıımm "
Elindeki flaşı bilgisayara taktı ve bana döndü.
" Şey, annen ve baban onlar hâlâ şey mi? Yani hayatta mı ? "
Bakışları bilgisayara döndü.
"Evet hayattalar ama komada devam eden bir hayat.Ama iyiler "
" Senin adına mutlu oldum "
" Evet, ıımm sağol, bende senin adına mutluyum. "
" Neden? "
" Şey benle geldin ya "
Ben bir şey söylemedim ve o da söylemedi ikimizde tamamen bilgisayara odaklandık. Flaş'ın içinden sadece 1 dosya çıktı ve onun içinden de tarihi üzerinde olan bir sürü dosya daha vardı.
Ayağa kalkıp yatağın ucundaki ince battaniyeyi aldım ve Zach'in az önce kilitlediği kapının altına koydum. Geri yatağa Zach'in yanına oturdum. Ve o da tarihi en yakın olan son dosyaya bastı.
Bu bir video'ydu.
Bir adam vardı. Bu adam o evdeki ölü adamdı. Önce ekrana baktı ve konuştu.
" Bu benim son videom olabilir. Çünkü yakında ben ve ailem için gelecekler. Bundan eminim. Ben sadece bu boğazıma kadar battığım pis işten biraz olsun temizlenmek istedim. Ve sanırım biraz olsun başardım ama sanırım Nightwing'in gözünde hâlâ bir pisliğim. Kendisi az önce buradaydı ve ben ona bulduğum bir MYP yerinin adresini verdim. Yakında o ve Adalet Birliği o yeri basar. Ama işin tuaf yanı evime yaklaşık 20 km uzaklıkta olması. Bu kadar yakın olmalarını beklemezdim. Neyse bunu çok uzatmıyacağım yarın ölmezsem görünüşürüz. "
Video burda bitti. Ne diyeceğimi bilemiyorum.
" MYP ne ? "
Zach konuşunca aklımdaki boşluk hissi durdu
" Şey Mutant Yetiştirme Programı yani senin gibilerin yetiştirilmesi demek "
En baştan izle
"Zach ilk video'ydu aç "
Zach bir süre aşağı indi ve en sonuda sona geldi.
" Iııı şey merhaba, benim adım Adam Stranger. Bu bir video günlüğü ya da öyle bir şey diyorlar ama ben buna bir nevi yaptığım kötü şeylerin karşılığında bir çıkış yolu olarak görüyorum. Çünkü, yani , ben artık bunu yapmak istemiyorum.
( Burda biraz durup derin bir nefes aldı)Neyse, uzatmayalım. Ben MYP'nin yani Mutant Yetiştirme Programı'nın bir çalışanıyım. Orada genellikle daha yeni doğan bebeklerin kanlarına yeni doğan iğnesi diye mutant serumunu yapıyoruz. Yaşları 5 ile 6 arasında gelince o çocukları evlerinden alıp gizli üstler götürülür. Ve 1 yıllık zorlu bir eğitimin ardından hepsini geleceğin mükemmel askeri projesine katıyoruz.
Bu projedeki amaç eğitilen güçlü çocukları Adalet Birliğine gizlice koymak ve giremeyen diğer çocuklar ise girenleri dünyanın gözünde daha da yüceltme görevini üstleniyorlar. Yani kahraman ve kötü adam ilişkisi düzenliyorlar. Yaklaşık bir 17 yıl boyunca var olan proje sonunda amacına varmak üzere yani uygun kişi hazır.
Daha 8 yaşında olan bu kızın adı Aida ve benim arınma sebebim de o olucak.Çünkü 1 hafta önce gece evimin biraz ilerisindeki kasabaya gittiğimde maskeli biri beni yakaladı ve konuşmamız lazım dedi. Adamın elindekini ilk başta bıçak sandım ama onu buraya yani evimin garajina getirdiğinde onun bir kahraman olduğunu ve elindekinin ise bir Bat-Rang olduğun gördüm ama o kahraman Batman değildi Nightwing 'di.
Bana bir kızı aradığını söyledi. Gotham'dan gelen bir kız. Adı Aida Kane'miş. 2 yıl önce kaçırıldığını soyledi. Çocuğu bulmakta çok ısrarcıyıdı ve kararlıda. Yani zor kullanmaktan pek çekilmedi de diyebilirim.
(Sargılı elini kaldırdı)Göründüğü üzere bileğimi az daha kırıyordu ama benim ona tam lazım olduğumu söyledi ve kırmadı. Bana bilgi topla dedi. Çünkü oraya Süperman bile elini kolunu sallaya sallaya giremez yani orası çok iyi bir güvenliğe sahip ve duvarları yüzde 5'lik bir kriptonit içeriyor.
Neyse bu olayın üzeriden 1 hafta geçti. Ben kızı buldum cidden iyi bir potansiyeli var. Ve dürüst olmak gerekirse bunu yapmak istemedim ama eşim Amanda bunu öğrenince bana Nightwing'e bu konuda yardım etmemi söyledi. Böylece yaptığım pis işlerin kefaretini ödeyebilirmişim.Ama Nightwing hâlâ gelmedi. Neyse bugünlük bu kadar. Yarın yeni bir şey olursa gelirim.
Video burada sona erdi. Yani bitti.
" Aida şimdi ne yapacaksın ? "
" Önce tüm video'ları izleyeceğim ve ona göre karar vericem "
Çocuk bir şey söylemek istiyor
İstiyorsa söyler
Sor
" Ne söylemek istiyorsan söyle !"
Bana gözleri kocam açılmış bir şekilde döndü. Ve sonra kafasını tekrar eğdi
" Şey önce tüm kayıtları izlemek mantıklı ama sonrası hakkında ben diyorum ki bence gidip Nightwing'i bulmalıyız. Çünkü en başından beri seni arıyor yani bir şeyler biliyor ve adam ölmeden önce o dosyaları Adalet Birliğine vermemizi istedi. Doğruda Adalet Birliğine giremeyiz çünkü bu senin o için tehlikeli olur ama Nightwing'e gitmek olmaz. Ne diyorsun? "
Sesinde başından beri bir şüphe var. Kendinden emin değil o kadar.
" Dediklerin mantıklı ama seni yanımda götürmemem. "
" Neden! "
" Çünkü evine yeni geldin ve Peter senin için endişelenir! "
" Bu bir bahane ! "
"Değil ve benim yapacak çok işim var yani sıradaki video'ydu oynat.
Bir şey söylemedi ve diğer video ya bastı ve adam tekrar göründü. Onu yanımda götürmeyecem ne derse desin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Black Rise
FanfictionBazen hayat bize hiç ummadığınız şeyler yapar ve biz bir şekilde kendimizi doğru yola koyarız ama tekrar o yoldan sapabiliriz. Ve tam o an da tüm umudun yok olduğunu düşünürüz. Üzerimize bir yıkılmışlık çöker ama umut asla kaybolmaz. Ben umudun ka...