Black Rise

8. Bölüm / Nankör

Garajın içindeki ölü adamla kısa bir süre bakıştım işin tuaf yanı o da bana bakıyordu. Öldüğünde gözleri açıktı.
En iyisi onun gözlerini kapatmak böylece bu tuaf bakışma son bulur.

İleri doğru bir adım attım ve ayağım kana gömüldü. Yavaş adımlarla adama yakıştım. Adamın yüzüne yaklaştığımda kendini yasladığı duvarın da kan olduğunu gördüm. Önden bakınca görülmüyor kan.
Sağ elim adamın soğuk derisine değince sırtımda bir ürperti dalgası geçti. Tüm bedenim aniden titredi.

Tuaf. Daha önce de bir çok ceset gördüm ve bir çoğuna dokundum ama bu farklı hissettiriyor. Neyse en iyisi adamdan uzak durmak.
Adamın gözlerini kapatınca dosyaları aldığım alet dolabının olduğu tarafta gittim zaten diğer tarafta bir şey yoktu birkaç tane araba lastiği dışında.

Alet dolabının bölmelerini baktım önce ama içinde sadece tamirat malzemesi vardı. Onun yanındaki metal dolaba yöneldim. Zaten bunun dışında bir sandalye vardı burda.

Kapağı açınca içinden sadece bir tabanca çıktı. Onun dışında boştu ya da boşaltılmıştı. Silah aldım ve dışarı çıktım. Burda bir şey yok. En iyisi içeri bakmak.

Evin önüne geldiğimde Zach'te dışarı çıkıyordu. Elinde uzun bir kağıt vardı. Kağıdı bana uzattırken konuşmaya başladı.

" Şey çok iyi bir şey buldum. Bak bir harita ve sanırım biz Meksika'dayız. Şu kırmızı kalemle bir rota çizilmiş ve onlar sanırım Star City ' e gidiyorlar. "

Dediği gibi bir kalemle rota çizilmişti.

" Ya biz Star City' de isek nerede olduğumuzu nasıl biliyorsun ? "

" Çünkü daha önce Star City ' e gittim ve orası ile burası arasında ciddi fark var. "

Doğru mu söylüyor o . Neredeyiz biliyor musun?

Çocuğu dinle, doğru söylüyor.

" Tamam öyle ise ara amcanı gelsin ama kimsenin haberi olmasın ben içerideyim "

Dosyalara bak

" Tamam "

Ben içeri girerken dışarıdaki çantayı da aldım yanıma. İçerideki koltuklara oturduğumda  Zach'in dışarıdan sesi geliyordu.

Çantayı açtım ve içindekileri masaya indirdim. Kalın dosyalardan birini açtım içinde o yerdeki çocuklara ait yazılar vardı sonra diğerini açtım o da çocukların hakkındaydı ve son kalın olanında ise o yerin düzeni vardı. Nerede ne var, o yerin başında kim var yazıyordu. İçinde benim bilmediğim bazı şeyler de vardır. Mesela o yerin toprağın altında 3 katı daha olduğunu bilmiyordum.

Arkamdan adım sesleri geldi ve Zach ben ince dosyaya bakarken gelip yanıma oturdu.

Kapağı açtığımda gözüme ilk çarpan şey kendi fotoğrafımdı ve üzerime basılmış kırmız bir " Kullanım dışı " yazısıydı. Bu dosya benim dosyamdı ve aynı zamanda benim ölüm emrinin verildiğini söylüyordu. Bugün ikinci defa şaşırıyorum ama bu durma şaşırmamam gerekiyor ne de olsa artık bir gücüm yok yani işe yaramıyorum artık.

Fotoğrafımın hemen yanında sırasıyla yazanlara baktım.
Adım, soyadım, yaşım, boyum, kilom, eski gücüm ve annem hakkında yazanlar. Onun
Gotham 'da olduğunu yazıyordu ve yaşıyordu. Baba kısmı boştu.
Altta doğduğumda yapılan beni bir mutant yapan iğnenin yapıldığını , beni aldıkları günü ve sonrasını anlatıyordu.
Devamını okumadım çünkü ne yazılı olduğunu biliyorum.

Dosyaları tam çantaya koyacakken Zach elini dosyaların üzerine koydu.

" Bakabilir miyim bende?"

Geri masanın üzerine bıraktım.

" Ne yapıyorsan yap "

Oturduğum yerden kalktım çünkü benim hakkımda olanlara bakacaktı ve hakkımda olanları okuyunca onu acımasına ihtiyacım yok.

" Nereye gidiyorsun ? "

Bilmiyorum.

" Üst kattayım biraz etrafa bakacağım "

Bir şey söylemedi sadece kafasıyla beni onayladı. Bende yukarı doğru gittim. Merdivenleri tek tek çıktım. Başına geldiğimde orda durdum. Buraya neden geldim bilmiyorum ama aşağıda durmak istemiyorum.  Gidip banyonun karşısındaki duvarın dibine çöktüm.

İçimde bir his var, bunu sen mi sebep oluyorsun

Hayır

O zaman ne bu his

İnsan dramı

"  Cidden mi!?  İnsan dramı öyle mi ! Ben mi dram yapıyorum ? "

Nankörlük yapma ben sana bir hayat bahşettim

" Nankör ben mi nankörüm ? Haklısın. Evet sen bana bir hayat verdin ama unutma önce benden bir hayat aldın, kendi hayatın için. "

Gözlerim buğulanıyordu ve o sustu bana cevap vermedi. Çünkü ben haklıyım. Çünkü o nankör. Çünkü benden bir hayat çaldı. Önce beni ölüme mahkum etti sonra kendine.

Burnum yanıyordu ve gözlerimi kırptım. Yanaklarımdan aşağı hızla çeneme akan göz yaşım düştü.

" Aida ? "