"Aida, iyi misin ? "
"İyiyim "
"Pek öyle durmuyorsun ama "
" İyiyim dedim ya! "
" Tamam , dediğin gibi olsun peki kiminle konuşuyordun o zaman ?"
Zach merdivenin başına oturdu ve ona cevap vermem için bekledi. Benim deli olduğumu düşünüyor olmalı
Kağıtları okudu
Farkındayım. Fikri değişti mi dersin?
Şüpheli
" Bak ben deli değilim ya da aşağıda o kağıtlar da hakkımda ne yazıyorsa o da değilim. Sadece... ben çok, yani çok ( derin bir nefes aldım) "
" O kağıtlarda öldüğünü iddia ettiğin yazıyordu, bir patlama olmuş, sen tam ölürken biri gelmiş ve seni tekrar yaşatmış ve senin bedenindeymiş, böyle yazıyordu "
" Öyle zaten " sesim bir fısıltı gibi çıktı ve galiba o beni duymadı.
Ona göster
Ne ! Seni mi ? Nasıl?!
Ayna
Tabii ya ben durunca seni görüyorum o da görür.
" Benimle gel "
Yerden kalktım ve o da peşimden geldi. Banyoya gittik ve ben tam aynanın karşısında durdum.
Ama aynada ben vardım sadece, siyah saçlarım ve bazı yerleri is yüzden siyah olan yüzüm. Tüm bu pisliğin arasında mavi gözlerim kendini çok belli ediyordu." Eee niye buraya geldik ? "
Zach tam böyle dediğinde aynada olan yansımam yok oldu onun yerine beyaz saçlı, beyaz gözlü ve tamamen siyah giyinen o kadın çıktı.
Zach'in geri gittiğini duydum ve sessizce bir şey dediğini." Ben deli değilim demiştim, sadece o var. "
Arkama döndüm ve ona baktım ağız açık kalmış bir bana bir ona bakıyordu. Bir süre böyle durduk en sonda o duvarın dibine çöktü ve konuştu.
" O ne !
" O bir uzaylı "
" Neden senin içinde !? "
Güzel soru, çünkü o bir pislik
" O nasıl içine girdi, o patlama da mı? Yani seni seçti mi yoksa bir anda mi karşısına çıktın ?! "
Zach derin derin nefes alırken henüz sakinleşmediğini anlamak zor değildi.
Sence ona anlatmalı mıyım
Bir şeyleri gizlemek için artık çok geç
" Önce bir sakinleş, tüm sorularına cevap vereceğim. "
Beni kafası ile onayladı ve aynaya bakmaya devam etti. Bende baktım. O beyaz gözler de bana bakıyordu ve yok oldu.
Kendimi banyo tezgahına yasladım ve Zach'e baktım o da bana bakıyordu. Artık anlatmanın vakti geldi, galiba.
" 3 ay önce ben son görevime çıktım. Lanor ve diğerleri bir adada birileri ile buluşmaya katılacaktı. Benim görevim ise oraya 1 hafta önce gidip güvenliği sağlamaktı. 12 kişiydik adaya geldiğimde ama sadece ben geri döndüm. "
"Hepsi öldü mü ? "
" Evet. Hepsi öldü. İlk başta her şey iyiydi sonra adamlar tek tek ortadan kayboldu sadece 3 kişi kaldık diğerlerini aramaya çıktık ve meğerse en başından beri takip ediliyormuşuz. Bir kahraman tarafından.
" Kahraman mı!! Kim ?"
"Nightwing "
" Ne!? Aman Tanrım! Yani o bizi kurtardı ve sende ona yardım ettin ! "
" Tam olarak öyle olmadı. Biz diğerlerinin ararken onları sakladığı yeri bulduk. Ben, Nightwing'i oyalarken o diğer 2 si diğerlerini kurtarmaya gitti. Amacım Nightwing' i peşime takmakti ve istediğim de oldu. Onu adanın öteki ucuna kadar çektim. Onunla savaşamazdım, biz denk değildik, o beni ezer geçerdi. Adanın ucunda onu ektim ve tam o anda yer yerinden oynadı. Tüm ada resmen bir volkan gibi patlayordu. Kaçmak için vaktim olmadı..... Patlama sırasında çok canım yandığını hatırlıyorum, gözlerimi açamadım ama yinede hissediyordum. "
Sanki kelimeler boğazımda diziliyor gibi. Sanki bir güç çıkmalarını engelliyor ve tüm gücü ile beni baskılıyordu.
" İstemiyorsan devam etmek zorunda değilsin. "
Ne istediğimi bilmiyorum
" Sonra gözümü açtım ve karşımda o vardı. Ondan yardım istedim ve bana " İkimizde kurtaracağım Çocuğum " dedi. Sonra tekrar gözlerim kapandı ve geri açıldığında tekrar o yerdeydim. Lanor'a anlattım ama beni dinlemedi ve terk edildim.
" Sadece Lanor'a mı anlattın?"
" Evet, sadece ona. "
" Neden ? "
" Çünkü ondan başka kimsem yok . "
Daha fazla soru sormadı, zaten ona bugünlük bu kadar gerçek yeter.
Yaslandığım yerden kalktım ve aşağı gitmek için ilerledim.
" Aida "
Zach tam ben banyo kapısındayken konuştu.
" Ne !"
" Artık Lanor veya öbürlerine ihtiyacın yok.
" Biliyorum "
Yoluma devam ettim. Merdivenlerden aşağıya tek tek indim ve dolan gözlerimden yaşlar boşaldı.
Neden ağlıyorum ki ben şimdi!!
Gerçekler ağır geldi
Saçma sapan konuşma. Ona dediklerim niye zoruma gitsin ki
Senin dediğin değil onu dedigi
O dediği zoruma gitmez, ben kördüm ve gözüm açıldı şimdi üzülecek değilim
Ben senin bedenide yaşıyorum yani hissettiğin her şeyin farkındayım
Belki ama ben üzgün değilim
Mutlu da değilsin
Çok da önemli değil. Bir an önce burdan gidelim de gerisi önemli değil.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Black Rise
FanficBazen hayat bize hiç ummadığınız şeyler yapar ve biz bir şekilde kendimizi doğru yola koyarız ama tekrar o yoldan sapabiliriz. Ve tam o an da tüm umudun yok olduğunu düşünürüz. Üzerimize bir yıkılmışlık çöker ama umut asla kaybolmaz. Ben umudun ka...