CHAPTER 02

437 45 9
                                    

මන් උදේ නැගිටලා අප්පාටත් තේ හදලා ඉස්කෝලෙ යන්න ලෑස්ති උනා. දැන් ඔයාලා අහන්න එපා ඇයි අපි මෙහෙම ජීවත් වෙන්නේ කියලා. අපේ මාමා සල්ලි කාරයෙක් උනාට අපි එහෙම මිනිස්සු නෙමෙයි. අපේ අප්පා මට කන්න බොන්න දෙන්නෙත් බොහොම අමාරුවෙන්. මේ ගෙදරට රෙන්ට් එක දෙන්නෙ කොහොමද කියලාවත් මට හිතාගන්න බෑ..

ඇදුම් ඇදගෙන මන් කාමරෙන් එලියට එනකොට අප්පා නැගිටලා හිටියේ.

Dad:- ආව් මගේ කොල්ලා ඒ ඇදුමටනම් හරිම ලස්සනයි. කොල්ලා දැන් ලොකුයි.

අප්පගෙ ඇස් වල කදුළු තිබ්බ නිසා මන් ඒකට මොකුත් කියන්න ගියේ නෑ.

Me:- මන් කොහොමත් ලස්සනයි නේ. ඒක නෙමෙයි අප්පා.. ඔයා රස්සාවක් කරන්න ඕනි නෑ. මන් ජිමින් ට කියුවා මට හොඳ පාර්ට් ටයිම් ජොබ් එකක් කඩේක හරි හොයලා දෙන්න කියලා.

Dad:- අහ් එකද අර ඊයේ රෑ දෙන්නත් එක්ක කාමරේට ගිහින් කතා කළේ? නෑ පුතේ ඔයා එහෙම දෙයක් කරන්න. ඒත් ඒ ඔයාගේ වියදම් වලට. මන් රස්සාවක් කරන්නේ අපි දෙන්නටම.. ම්ම්ම්.. දැන් හොඳ දරුවා වගේ යන්න ලෑස්ති වෙන්නකෝ.. අන්න යාළුවා එනවා.

ජිමින් එනවා දැක්ක නිසා අප්පා කතාව වෙනස් කරා කියලා මට හොඳටම තේරුණා.

Jimin:- ගුඩ් මෝනින් අංකල්. ජන්ගුක් යමු.. වෙලාවට යන්න ඕන. නැත්නම් නීති වැඩි එහේ.

ජීමින් මගේ අතින් ඇදගෙන ගිය නිසා මට අප්පට හාදුවක් වත් දෙන්න බැරි උනා.

කොහොම හරි අපි බස් එකක් මාර්ගෙන් ඉස්කෝලෙට ආව. අම්මෝ ඒ ඉස්කෝලෙ ලොකු. බුසාන් වල මන් ගිය ඉස්කෝලෙට වඩා ලොකුයි.

Jimin:- ඔන්න මේක තමයි උබ අද ඉඳන් ඉගන ගන්න ඉස්කෝලෙ. යමන් ඉස්සෙල්ල ඔෆිස් එකට.

ජීමිං මට කතා කරන්න දුන්නේ නෑ. මාත් ඉතින් සද්ද නැතුවම උගේ පස්සෙන් ගියා උ යන තැනට.

Sir:- අහ් ඔයා නේද අද අලුතෙන් එනවා කියූව දරුවා. අන්න ප්‍ රින්සිපල්ට ඔයාව හම්බ වෙන්න ඕනලු.

FOREVER (TAEKOOK) ✅Where stories live. Discover now