21.Bölüm

13.6K 729 77
                                    

Selamlar!Yeni bölüm ile karşınızdayım.Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın iyi okumalar diliyorum.

...

Emir abimle elimizde poşetler olduğu için Emir abim kapıyı tekmelemeyr başladı.

"Kimo?"kapının arkasından gelen annemin sesiyle Emir abim seslendi.

"Biz anne biz aç."annem kapıyı açtı.

"Zümra Can'ı okuldan alır mısın bugün şenlik var diye geç çıkacaklardı."dedi annem.

"Tamam anne nerede okulu?"diye sordum.

"Kızım bu caddenin sonuna git sağa dön biraz yürü görürsün zaten."diye tarifi etti.

"Tamam anne."dedin ve okul çantamı annemin eline verdim.

Annemin dediği yola doğru yürümeye başladım.

Normalde Can bizden önce çıkıp eve geliyordu ayrıca okulu bizden geç başlıyordu.

Baya yürüdükten sonra pestilim çıkmıştı ama okulu bulmuştum.

Allah'ım çok şükür

Küçük çocuklar yavaş yavaş çıkıyorlardı.

Can'ı gördüğümde öğretmeninin yanındaydı.O tarafa doğru yürümeye başladım.

"Merhaba hocam ben Can'ın ablasıyımda."dedim.

"Ah evet Elif hanım bahsetmişti kimliğiniz yanınızda mı?"diye sordu.

"Evet bekleyin çıkarayım."diyip cüzdanımı karışmaya başladım.

Haber vermiş işte ne uğraşıyorsunuz aq

Kimliğimi uzattım.Kadın baktı ve bana geri verdi.

"Yarın görüşürüz Can."dedi kadın gülümseyerek.

"Görüşürüz öğretmenim"dedi Can.

"Ver çantanı Can ben taşıyayım."dedim ve çantasını aldım.

Can yol boyunca şenlikte neler yapmıştı onu anlatmıştı.

Bir insan konuşmaktan hiç mi yorulmaz.

Eve geldiğimizde hemen odama çıkıp üstümü değiştirdim.

Şükür okul formasını çıkarmıştım.

Çok rahatsızdı hiç sevmiyordum.

Demir'e Matematik ödevini attım ve odadan çıkmak için ayaklandım.

Tam odadan çıkarken Ege geldi.

"Hadi gel noodle'ları yapmak için seni bekliyoruz."dedi sabırsız bir sesle.

"Tamam hadi inelim."dedim ve birlikte aşağı indik.

Kuzey abim tencereye suyu koymuş kaynamasını bekliyordu.

"Kaç p

aket yapacağız?"diye sordum.

"Sekiz."dedi.Başımı salladım.

"Kalan iki tane benim haberiniz olsun."dedim.

"Niye seninmiş canım?Benim bir kere."Dedi Ege.

"Ben şuan en küçüğünüzüm o yüzden benim."Dedi Burak.

"Ay susun yeter."dedi Kuzey abim ve kalan iki paketide içine koydu.

"Ya abi ben yiyecektim ama."dedim.

"Sen iste ben on tane daha alırım güzelim."dedi abim.

"Abi ayrımcılık yapıyorsun!"diye huysuzlandı Burak.

Kuzey abimin yanına gittim ve ocağın yanındaki tezgahın üstüne oturdum.

Kuzey abimle hem sohbet ediyor hemde noodle'ları yapıyorduk.

"Rahatsız olmazsan bir şey sorabilir miyim?"dedi Kuzey abim.

"Tabi."dedim.

"Eski ailenle aran nasıldı?"dedi.

"Eski ailemle bir aram yoktu.Annem desen beni umursamadi.Babamda kendi halinde bir adamdı.İkiside benimle ilgilenmezdi.Zamanla alıştım tabi ama."dedim.

"Anladım."dedi ve pişmiş olan noodle'ların suyunu süzdü.İçinde biraz su bıraktı ve noodle'ları tencereye geri koydu

Birlikte içinden çıkan paketleri boşaltmaya başladık.Her tarafına eşit koymaya çalışıyorduk.

5 tanesini koyduktan sonra karıştırdık.Sonra geri kalan 5 tanesini de koyduk.

Tabaklara koyup içeri geçtik.

Hepimizin noodle için büyük tabakları vardı.

Kuzey abim Netflix'ten uğur böceği ve kara kedi açtı ve birlikte izlemeye başladık.

...

Uykum vardı ama uyuyamıyorum.Bende çareyi telefona bakmakta bulmuştum.

Aşağıdan koşturmaca sesleri geliyordu.

Saat gecenin 4'ydü bu saatte kim uyanıktı.

Yataktan kalkıp odadan çıktım ve aşağı indim.

"Hoşgeldiniz."dedi annemin sesi.

Bu saatte misafirler mi geldi cidden

Bilmiyorum iç ses.

Aşağı indiğimde Dayimlar gelmişti.

"Dayı!"dedim ve koşarak ona sarıldım.

"Prenses uyumadın mı sen hala?"dedi.

Hayır anlamında kafamı iki yana salladım.

Dayımın 3 kızı bir oğlu vardı.Ama kızlarını niyeyse sevmemiştim.

"Hoşgeldiniz."dedim samimi olmayan bir sesle.

"Hoşbulduk."dediler onlarda aynı tonla.

Yengeme yöneldim ve ona sarıldım.

"Sende hoşgeldin yenge."dedim ve yengeme sarıldım.Oda aynı şekilde karşılık verdi.

"Hoşbulduk yengem."dedi.

Yengem çok tatlı bir kadındı ama kızları öyle değildi.

"Hayırdır dayı birsey mi oldu?"diye sordum.

"Yok canım merak etme yakın bir arkadaşımı acil ameliyata aldılar o yüzden geldik."dedi.

"Geçmiş olsun."dedim.

"Hadi kızım saat 4 uyu yarın okul var"dedi annem.

"Tamam anne iyi geceler herkese."dedim.

"İyi geceler."dedi hepsi.

Odama çıktım ve yatağa girdim tekrar.

Dayım'ların gelmesine sevinmiştim ama keşke kızları gelmeseydi.

Rize'de olduğumuz sürece hepsi baba iğrenir gibi bakıyordu.

Anneannem gibiydiler.

Tövbe anma şu kadını

En sonunda gelen uykumla sonunda uyuyabilmiştim.

...

Bölüm kısa ama idare edin kafamda her bölüm için senaryo kuruyorum ne kadar çıkarsa onu atıyorum.

Oy vermeyi unutmayın bir dahaki bölümde görüşmek üzere.



YENİDEN BAŞLA(Düzenleniyor)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin