Hepinize merhaba sevgili okuyucularım!
Nasılsınız?Umarım iyisinizdir.
Yeni bölüm ile karşınızdayım.
300 bin okunmaya çok yaklaştık.
İlk başlarda kitabın bu kadar okuncağını düşünmemiştim.
Sadece 1 gün yayınlayıp sileceğim bir kitaptı.
Ama kitabı o kadar çok sevdiniz ki şimdi birlikte 300 bin olacağız.
Bu bölüm gerçekten kısa olacak sebebi sonunda yazacak.
Hepinizi seviyorum iyi okumalar diliyorum hepinize.
Bol bol yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın.
...
"RÜZGÂR!"Diye bağırarak koştum merdivenden düşen Rüzgâr'a doğru.
"SEN NE YAPTIĞINI SANIYORSUN!"Diye bağırdı Kuzey abim ve arkamdan koştu.
Aşağı hızlı adımlar ile indim ve yerde olan Rüzgâr'ı kaldırmaya çalıştım.
"Rüzgâr uyan.Hadi Rüzgâr uyan korkutma beni!"diye bağırıyordum.
Kuzey abim Rüzgâr'ı kucağına aldı ve koşarak evden çıktı.
Bizde arkasından koştuk ve arabaya bindik.
Kuzey abim Rüzgâr'ı arka koltuğa koyduğunda hemen arka koltuğa oturdum ve kafasını dizime koydum.
Ali abi sürücü koltuğuna geçti ve hızlı bir şekilde sürmeye başladı.
Elime gelen kan ile daha çok ağlamaya başladım.
Ege şokta olduğu için şuan tepki veremiyor sadece ağlıyordu.
Hızlı bir şekilde hastaneye geldik ve arabadan indik.
Getirilen sedyeye Kuzey abim Rüzgâr'ı koydu ve arkasından koşmaya başladı.
Hep birlikte acilin önüne geldiğimizde bizi içeri almadılar.
Yere çöküp ağlamaya başladığımda babamın sesi geldi.
"Çocuklar ne oluyor?Siz niye buradasınız?"dedi endişeli bir sesle.
"Baba."dedi Kuzey abim titreyen sesiyle.
"Oğlum ne oldu söylesenize!"diye bağırdı babam.
"Baba Aslı,Aslı Rüzgâr'ı merdivenden itti."dedi ve ağlamaya devam etti.
Babam olduğu yerde durmuş sadece bakıyordu.
Aniden bağırmaya başladı.
"OĞLUM NE DEMEK MERDİVENDEN İTTİ?RÜZGÂR NEREDE?DURUMU NASIL?"Dedi panikle.
"İçeri aldılar baba bilmiyorum."dedi Kuzey abim.
Babam elleri ile yüzünü sıvazladı.
Ben yüzümü dizlerime gömdüm ve ağlamaya devam ettim.
Biri yanıma oturduğunda başımı kaldırdım ve kim olduğuna baktım.
Ege yanıma oturdu ve beni göğsüne yasladı.
Bir yandan saçımı okşuyor bir yandan ağlıyordu.
"Ege birşey olmasın lütfen."dedim boğuk çıkan sesimle.
"Olmayacak Zümra.Allah'ın izni ile hiçbirşey olmayacak."dedi teselli etmeye çalışarak.
