Selamlar yeni bölümle karşınızdayım.
Son bölümde yeni abi kurgusu yazayım mı diye sormuştum ve çoğu kişi yazmamı istemişti.
Kitabı bu kitabı bitirdikten sonra yazarım çünkü iki kitabı aynı anda yönetmem.
İyi okumalar diliyorum oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın:)
...
Zümra Demir'den
Arabayla eve giderken ben telefonuma kavuşacağım için çok mutluydum.
"Baba telefonumu kim aldı?"diye sordum.
"Annemde hepsi kızım merak etme."dedi.
Başımı tamam anlamında salladım ve arkama yaşlandım.
Yol bitmiyordu ya da bana öyle geliyordu.
Gördüğüm yerler tanıdık gelmeye başlayınca yavaş yavaş eve yaklaştığımızı fark ettim.
Buraları ilk eve geldiğimiz zaman görmüştüm.
Eve dönebildiğimiz için çok mutluydum.
Kulaklıkla müzik dinlemeyi özlemiştim.
İlk önce Fikrimin İnce Gülü'nü dinliyecektim.
Baya özlemiştim bu şarkıyı.
Telefonla ilgisi her şeyi özlemiştim.
İki kişi çıktığımız evden 3 kişi dönüyorduk.
Artık Rüzgâr'da bizimleydi ve çok mutluydum.
Demir ne yapıyordu acaba?
O da beni merak etmiş miydi acaba merak ediyordum.
Bu arada nereden aklıma geldi bilmiyorum ama canım çiğköfte çekmişti.
Acılı falan.
Of of.
Tost beni kesmemişti.
Babam anneniz evde yemek hazırladı demişti.
İnşallah sarma vardır.
Ağzım sulandı ya.
Nereden aklıma yemek yemek geldi şimdi.
Ben yemekle aklımı meşgul ederken eve gelmiştik bile.
Yavaşça arabadan indim ve eve baktım.
Pardon saraya.
Buna ev demek haksızlık olurdu.
Özlemiştim be.
Babamlarla birlikte büyük kapıdan geçtik ve evin kapısına doğru ilerlemeye başladık.
Babam kapıyı çaldığında annem kapıyı açtı.
"Adem çocuklarım nerede?"diye sordu.
Babam tam bir big boy olduğu için gözükmüyorduk.
Babam kenara çekildiğinde annemin gözleri doldu.
"Yavrularım."dedi ve üçümüzede aynı anda sarıldı.
Hem sarılıyor hemde ağlıyordu.
"Anne ağlama bizide ağlatacaksın."dedi Rüzgâr.
Annem kafasını kaldırdı ve Rüzgâr'a baktı.
