27.Bölüm

11.6K 695 120
                                    

Selamlar!!

100K olduk ve  çok mutluyum o yüzden yeni bölümü hemen yazmaya başladım.

Bu zamana kadar yanımda olan herkese çok teşekkür ederim.

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın iyi okumalar diliyorum hepinize.

...

Bize doğru gelen İdris'le Rüzgar kapıyı açtı ve hepimiz arabadan indik.

Salak adam kapıyı kitlememiş.

Aynı anda koşmaya başladık.İdris ve şoförde pesimizden koşuyordu.

"DURUN YOKSA HİÇ İYİ ŞEYLER OLMAZ."diye bağırdı İdris.

"Sanki dursak çok iyi şeyler olucak."dedi Ege.

Haklılık akmıyor fışkırıyor.

Koşarak merdivnleri çıktık ve gördüğümüz rasgele bir odaya girip kapıyı kapattık.

Arkada üç tane kilit vardı üçünüdr kitleddik.

İdris kapıyı yumrukluyor açmaya çalışıyordu.

"AÇIN LAN SU KAPIYI KAÇIŞINIZ YOK ORDAN."diye bağırıyordu.

Ege ve Rüzgar odada buldukları eşyaları kapının önüne yığıyorlardı.

Korkuyla etrafıma bakarken gördüğüm pencere ile elimle orayı işaret ettim.

İkiside başıyla beni onayladı ve camdan çıkıp tekrar ormana doğru koşmaya başladık.

"HEY SİZ DURUN."Arkamızdan gelen sesle daha hızlı koşmaya başladık.

"Ulan bir guvendiğimzide düzgün çıksın lan."dedi Ege koşarken.

"Oğlum ne bok yiyeceğiz biz lan şimdi?"dedim.

"İnanın bilmiyorum mal gibi koşuyoruz sadece."dedi Rüzgâr.

"BANA BAKIN EĞER ŞİMDİ DURMAZSANIZ HERŞEY DAHA KÖTÜ OLACAK."diye bağırdı arkamızdan İdris.

"Bittik biz."dedi Rüzgâr.

Koşarken Rüzgâr'ın aniden yere düşmesiyle ikimizde durduk.

"Ah!"Rüzgâr bacağını tutmuş acıdan inliyordu.

Hemen yanına gelip oturduk ve bacağını kontrol ettik.

İdris'in adamları etrafımıza sardığında hepimiz çaresizce birbirimize baktık.

"Tamam işte sıçtık"dedi Rüzgar.

Evet şimdi sıçmıştık gerçekten çünkü bu sefer kaçışımız yoktu.

Yazardan

Demir ailesi perişan olmuş durumdaydı.

Daha bir tane evladın acısına alışamamışken iki tanesinde kaybetmişlerdi.

Emir abisine sarılmış ağlıyordu.

"Abi bulamıyorum sanki ellerim kollarım bağlanmış gibi her yeri arıyorum ama bulamıyorum."meriç'in de ondan bir farkı yoktu ama kardeşin sakinleştirmeye çalışıyordu.

"Aslanım bulacağız merak etme bizim 3 tanelerimiz iyilerdir."dedi kardeşini sakinleştirmeye çalışarak.

Bu olay evin küçüklüğüne de etkilemişti.

YENİDEN BAŞLA(Düzenleniyor)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin