Küçük Dedektifler

(5) Emre nerde?

Sizce kapak fotorafı nasıl? Değistirmelimiyim yoksa kalsın mı?

Bu arada Neşenin kendiyle konuşduğu kısımları mı daha çok beyeniyorsunuz yoksa dialokları mı? Ona göre bölümleri yazıcam.

İyi okumalar. Vote atmayı unutmayıınn;)

(5. bölüm)
Emre nerde?

(Neşe)
- Arkadaşlar hadi dağılıb tüm okulu arayalım. Okuldan çıkmış olamaz.

(Mete)
- Başımıza ne geldiyse, grublara ayrılıb, yalnız gitdiyimiz için geldi. Sizi yalnız bırakamam. Birlikte gidiyoruz.

İkimiz de cevab bile veremeden, hızlı adımlarla Mete'nin peşine düşdük. Telaşla koşarak Emre'yi gidebileceği her yerde aramaya başladık.

Nerde ola bilir bu çocuk? Nereye gidebilir? Haber vermeden de bir yere gitmemişdir bu zamana kadar. Bizi merakta bırakmamak için gelib en azından bir şey söylerdi. İşim var veya yorgunum falan derdi. Nerdesin Emre? Nereye gitdin?

Her yere bakıyorduk. Hiç bir yerde yoktu. Sanki yer açılmışda içine girmiş gibi, ya da kanatlanmışta pencereden uçub gitmiş gibiydi. Her kata çıktığımızda, her karidoru geçtiğimizde, her sınıfa baktığımızda Emre'yi göremeyince daha da artıyordu telaşımız. Nolmuş olabilirdi? Başına ne gelmiş olabilirdi?

Artık ders çoktan başlamışdı. Belki de sınıfa gitmişdir. Evet ya, belki de ordadır.

(Neşe)
- Arkadaşlar, belki bizi bulamayınca bizim sınıfa gitmişdir!

(Ceren)
-  Evet, ola bilir! Ya da sınıftakiler nerde olduğunu biliyordur.

(Mete)
- Ben şimdi bizim sınıf grubuna- yalnız çocuklar olan gruba mesaj atıb sorarım.

(Boş işler bakanlığı)

~Mete
- Çocuklar
- Emre sınıfda mı?
- Acil
- Cevap
- Verin 
- !!!!!  

~Caner
- Hayır 

~Şeyma
- Hayır yok
- Bi şey mi oldu?

~Orkun
-Yoo, yok sınıfda

~Merve
-Sizinle değilmiydi?

~Mete
- Nasıl yok yaa?
-  Bu 2 derstir onu hiç göreniniz oldumu?

~Orkun
-Ben görmedim.

~Caner
- Ben komple bu gün onu görmedim.

~Hasan
- Ben en son spor salonunda görmüştüm

~ Mete
-Kaçıncı ders
- ???

~Hasan
- 3cü dersin ortalarında

                       ...

Aslında spor salonunu aramıştık. Ama yine iyice bakmak için telefonu  kapatır - kapatmaz hiç bir şey söylemeden hızlıca spor salonuna koştuk. Belki bir iz bula bilirdik. Çünkü başka çaremiz de yoktu.

Spor salonuna baskın yapar gibi daldık. Her kes bize baktı. Şansımızdan öğretmen falan yoktu. Yoksa bin tane soru sorucaklardı. Yok "Ders zamanı burada ne işiniz var?", yok " Hangi sınıftansınız?", yok  "Şuan size ne dersi var?" gibi saçma-sapan sorular.