magazinciler: fourth bey çekime hazırız sizde hazırsanız başlayalım!
fourth:hazırım
magazinciler: o zaman 3 2 1... ve kayıt!
-selam, ben fourth! suan 50'li yaşlarında olsamda eskiden bende gençtim ve aşık olmuştum... Bugün sizi biraz eskilere götürüp anılarımdan bahsetmek istiyorum...
~flash back ~
dünyanın en büyük gemisi gözilerimin önündeydi, daha 17 yaşına gireli pek olmamıştı ve dünyanın en zengin aileleri arasinda yer aldığımız için annem böyle gösterişli bir şeyden eksik kalamazdı. Sonuçta dünyanın en büyük gemisiyle seyahat edip geri gelecektik en fazla ne olabilirdi ki...
gemiye binerken bizim gibi olmayan bir sürü insan görmüştüm nedensizce onlara özenircesine baktım böyle bir hayat yaşamayı ben seçmemistim. Annemin bakışlarımdan rahatsız olduğunu anlayabiliyordum ama pek umursamadım.
gemiye biner binmez bizi lüks odalarımıza yerleştirdiler, ne gerek varsaydı sanki herkes gibi bizde normal odalarda kalsak nolurdu ki?
Düşüncelerimi bir kenara bırakıp gemiyi gezmeye karar verdim gemi daha haraket etmemişti, haraket etmeye başlayınca yemek servis edilmeye başlayacağını yanımdan geçen bir adamdam duydum, pek umursamadım zaten yemekle aram pek iyi değildir.
gemiyi gezerken telefonumun titrediğini hissettim, ekrana baktığımda annemin aradığını fark ettim "yine ne istiyordu ki? telefonu açtım odaya gelmemi ve benimle acil bisey konuşmak istediğini soyledi. Telefonu kapatıp odaya doğru yürümeye başladım normalde benimle pek konuşmak istemezdi ne istediğini merak etmiştim açıkçası.
odaya vardım ve kapıyı açınca iyi giyimli benden muhtemelen 15 yaş büyük bir adam annemin yanında oturuyordu. Annem içeriye girip oturmamı istedi, nedense yürürken adamın bakışlarını üstümde hissedebiliyordum.
Annem bu adamin adının Mark olduğunu ve artık benim kocam olduğunu söyledi.BİR
SANİYE BEN YANLIŞ MI DUYUYORUM
"KOCAM" MI DEDI O???? Daha 17 yaşındayım ve benden 15 yaş kadar büyük olduğunu tahmin ettiğim biriyle mi evlendirmek istiyordu annem beni? Anneme daha 17 yaşında olduğumu defalarca söylememe rağmen beni dinlemedi asıl bahanem yaş değildi zaten ben sevdiğim biriyle evlenmek istiyordum, annemin beni dinlemedigini fark edince kapıyı vurup geminin yukarisina doğru yürümeye başladım.
Yürürken önüme bakmıyordum zaten kimsenin ağladığımı görmesinide istemiyordum o yüzden yere bakarak yürüyordum, bir anda birine çarptığımı hissettim çarpışmamızla şapkası yere düşmüş olsa gerek yerden şapkasını tam alacakken elini elimin üstünde hissettim kafamı kaldırmak istemiyordum ama özür dilemem gerekti sonuçta ona çarpmıştım, kafamı kaldırdığımda siyah saçlı kahve gözlü yakışıklı bir çocuğun bana baktığını gördüm." vay canına nefes kesici bir yakışıklılığı var kız olsam böyle bir sevgilim olsun isterdim" diye aklımdan geçirirken çocuğun hağğğ? dediğini duydum YOKSA BİRAZ ÖNCE SESLİ Mİ DÜŞÜNMÜŞTÜM BEN?!?!?!? sesli düşünmediğimi varsayarak özür dilerim dedim ve çocuk şapkasını alıp gitti o an içimdem gemide bu çocuğu tekrar görmeyi diledim evet yanlış duymadınız onu görmeyi diledim nedenini bende bilmiyorum ama umarım o kahve gözlü çocuğu bir daha görebilirim...
selam arkadaşlarr👋👋ilk defa bir fic yazıyorum umarım beğenirsiniz.
