odaya winny ve satang geldiğinde gemle sarılıyorduk, yataklarına doğru yürüyüp yatağa uzandıklarında winny "satang aşkım, kıskandım gel bizde sarılalım!" diye bağırmıştı. "ya bi git pis herif, orospu sevgililerine sarıl sen!" satang'ın bu sözlerine karşılık açıkçası winny biraz alınmışa aslında daha çok şaşırmışa benziyordu. atışmadan sonra ikiside telefonlarıyla ilgileniyordu, gem ve ben de sarılıyorduk. evet sadece sarılıyorduk ama daha önce hiçbir yerde ona sarılırken hissettiğim kadar huzurlu hissetmemiştim. kokusu beni benden alıyordu ve ansızın winny'nin kapıyı vurup kaçmasıyla irkildim, işte o an satang'ın ağlama seslerini duyabiliyordum. yavaşça kafamı kaldırıp gem'e baktım o da bana bakıyordu ve kulağıma doğru eğilip "sen satang'la kal ben winny'nin yanına giderim" dediğini duydum. kafamı anlamış gibi salladığımda yavaşça alnıma bir öpücük kondurup ayağa kalktı ayakkabılarını giyip kapıdan dışarıya çıktı. umarım winny'nin nerde olduğunu biliyordur düşüncesiyle yataktan kalkıp satang'ın yanına doğru yürümeye başladım. yorgana sarılmıştı, "satang?" diyerek yatağın kenarına oturdum "bişey mi oldu?" tabiki doğal olarak cevap vermiyordu. açıkçası onu zorlamak istemiyordum ama ne olduğunu deli gibi merak ettiğim için ona doğru yaklaşıp "daha iyi hissedeceksen konuşmayız sadece sarılırız? yeter ki ağlama!" dediğimde yavaşça doğrulduğunu hissettim, beni kendine çekti ve bana sarıldı. omzumda ağlarken "beni sevmiyor fourth! bu canımı çok yakıyor" *nasıl yani? SATANG WINNY'I MI SEVİYORDU?* neeee??? ben bunu nasıl fark etmemişim? tam bir salağım cidden! diye düşünürken elimle saçlarını okşuyordum. " onunla lisenin başından beri yakın arkadaşız, ona ne zaman böyle duygular hissetmeye başladım bilmiyorum sadece sadece" ağlaması şiddetlenmişti "satang bişey yok geçti" dememle cümlesini devam ettirdi "onun beni sevmemesi ve bunu hep şakaya vurması çok acıtıyor fourth..." t-shirtüm satang'ın göz yaşlarıyla ıslanmıştı. "o çok yakışıklı, onun çok kız arkadaşı var ondan hoşlanmaktan nefret ediyorum! onu sevmekten nefret ediyorum!" bağırıyordu, acı çektiği çok belliydi "şşş tamam geçti" elimden başka bişey söylemek gelmiyordu. başka konuşmadı sadece omzumda dakikalarca ağladı ta ki gem ve winny odaya gelene kadar. gem ve winny odaya geldiklerinde bizi sarılırken görmüştüler, satang kafasını kaldırdığında koşarak kendini tuvalete kapadı. winny'de arkasından gidiyordu, gem beni kolumdan çekip odadan dışarıya çıkardı ve geminin üst tarafına götürüyordu yani en azından ben öyle anlamıştım. geminin üst tarağına vardığımızda sinirli gözüküyordu, acaba winny ona bişey mi dedi diye düşünüyordum ve gem "niye satang'la sarılıyordumuz?" diye soruverdi. şaşırmıştım çünkü amacım kötü değildi sadece satang'ı iyi hissettirmek istemiştim " o ağlıyordu gem hemde çok kötü bende iyi hissetsin diye izin verdim" yüzüme uzun uzun baktıktan sonra beni kendine çekip sarıldı, çok geniş bir hayal dünyası vardı ve eminim kendide bunun farkındaydı. yanaklarımı öptü ve "özür dilerim güzelim ben çok yanlış anladım gerçekten çok özür dilerim beni affeder misin lütfen?" dediğinde ona küsmemiştim ama küssemde o kahve gözlerine dayanamazdım. şuan konuşmak değil ona onu ne kadar sevdiğimi göstermek istiyordum, yavaşça parmak ucuna kalkıp dudaklarımı dudaklarına bastırdım. şaşırmışa benziyordu yani hareketlerinden şaşırdığı belliydi ama bir süre sonra elini yanağımda hissettiğimde öpücüğün, öpüşmeye dönüşeceğini anlamıştım. ağzını yavaşça açtı ve dudaklarımı emmeye başladı ama bu defa geçen defa öpüşmemizden farklı olarak dilini kullanıyordu. ne yapacağımı şaşırıp sadece akışına bırakmaya karar verdim ama bir arda tanıdık bir ses duydum "fourth?!" dudaklarımı gem'inkilerden ayırdığımda annemin bize baktığını gördüm ve gem'e dönüp İŞTE ŞİMDİ SIÇTIK bakışı attım...
satang'ın gözünden kendimi tuvalete kilitlemiştim çünkü winny'nin beni böyle görmesini istemiyordum, yere çöküp ağlamaya devam ediyordum ta ki winny'nin kapıyı çalıp "satang kapıyı aç!"diye bağırmasını duyana kadar. *o bana ne hakla sinir oluyordu ki?* asıl sinir olması gereken bendim ama konu winny'e gelince sinir olamıyordum, evet belki çok duygusal olduğumu düşüneceksiniz ama özür dilerim bende böyle biriyim. "SATANG KAPIYI AÇMAZSAN KAPIIYI KIRIP İÇERİYE GİRECEĞİM!" diye bağırdığında korkmuştum ellerimle kulaklarımı kapatıp arkama yaslamdım, onun bana bağırmasını duymak istemiyordum. winny'nin tuvalete geldiğini fark etmemiştim bile, omzuma dokunduğunda "iyi misin? bişey mi oldu? niye titriyorsun?" diye ard arda sorular soruyordu. ona cevap vermeyince " niye cevap vermiyorsun kahretsin!" diye bağırdı ve beni dahada çok korkutmuştu. korktuğumu anlayınca yavaşça yanıma oturdu ve kafamı omzuna doğru yatırdı yani buda omzumda ağlamana izin veriyorum demekti. omzunda yattığım için kokusunu soluyabiliyordum bu da beni sakinleştirmeye yetmişti, ağlamamın hafiflediğini fark edince yavaşça kafamı tutup yüzünü görebilmemi sağladı "bana ne olduğunu anlat nolur! ağladığın zaman kalbim çok fena ağrıyor. kahretsin satang sanırsam ben seni seviyorum!" ne? winny ne demişti? beni mi? seviyordu? bunu anlamanın tek bir yolu vardı, yani en azından gerçekten beni seviyor mu sevmiyor mu anlamasının tek bir yolu vardı ve bende dudaklarımı winny'nin dudaklarına bastırdım...
arkadaşlar selammm👋👋 yeni bölüm geldi wuhuu😤😤🥳🥳🥳 yarın bölüm atabilir miyim bilmiyorum ama vakit bulursam kesin yazıcam🥲🥲🥲😭😭😭
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
