SİYAH İNCİ (TAMAMLANDI.)

4. Bölüm

SİYAH İNCİ

4

"İLK SOHBET"

Oy vermeyi ve yorum yapmayı
Unutmayın.

✨🤎

Yiğit Ali Demir, kurallarıma set vuran ilk kişiydi.

Yiğit Ali, arabaya bindikten hemen sonra araç hareket etmişti. Yol boyunca yaptığımın doğru olup olmadığını sorguladığım için konuşmadım, sessizliğime uyarak Yiğit Ali'de hiç konuşmamıştı. Trafik yok denecek kadar azdı bu yüzden beni götürdüğü yere on beş dakika içerisinde gelmiş bulunduk.

Arabadan inmeden önce geldiğimiz binaya baktım, ilk buluşma yerimize nazaran oldukça sade kalmıştı. Ve bence burası daha hoş duruyordu, memnun kalarak arabadan indim. Ardı sıra Yiğit indi ve arabının etrafını dolanarak yanıma geldi. Onunla göz göze geldiğimde hafif bir tebessümle ilerlemem için elini hareket ettirdi. Yorgun adımlarım kendisini belli etmemek adına hızlı ilerlemiş ve saniyeler içinde mekana girmiştik.

Mekan ne küçüktü ne de bir önceki kadar büyük, ışıklar daha aydınlatmıştı ve neredeyse kimse yoktu. Duvarlar gök mavisine boyanmış üzerine de dekoratif amaçla birkaç tablo asılmıştı. Cam kenarındaki dört kişilik bir masaya ilerledim, ikimizde oturduğumuz anda yanımızda garson belirdi.

"Hoşgeldiniz." Diyerek menüleri bıraktı önümüze, ben menüye bakmak yerine mekanı incelemeye devam etmiştim. Uzak aralıklarla on tane masa vardı, bir kapı bulunuyordu ve içeriden her beş saniyede yeni bir garson girip çıkıyordu.

"Sevdin mi?" Diye sordu Yiğit Ali hem menüye bakıp hemde bana bakarak.

Çantamı yanımdaki sandalyeye koyduktan sonra menüyü aldım elime, "Yemekten sonra bu sorunuza cevap vereceğim." Dedikten sonra gözüme ilk çarpan yemekte karar verdim. Seçtiğimi anlamış olacak ki garsonu çağırdı, kendisi için bir patates yemeği istemişti. Bana baktığında bende mantı istemiş ve garson bize yemeklerimizi getirmek için gitmişti.

"Kitabı okurken sıkıldınız mı?" Diye sordum.

Ona sorduğum soruya beraber hem cevap vermiş hemde sandalyesine yaslanarak rahat bir pozisyon almıştı. "Birkaç sayfa haricinde hayır, sıkılmadım." Dedi.

"Ben uzun zaman önce okumuştum, çoğu sahneyi hatırlamasam da bazı sahnelerini hiç unutmuyorum." Dedim hayranlıkla.

Gerçekten kitapta öyle sahneler vardı ki unutmak imkansızdı.

"Sizin..." Demiştim ki aynı anda konuştuğumuz için onun sesi daha baskın gelmişti.

"Bilal..." Diyerek sustuğunda ona baktım konuşması için.

Biz kitap hakkında konuşmaya dalmışken yemeklerimiz servis edildi, yemek boyunca da kitaptan heyecanla bahsetmeye başladık. Çoğu zaman ben konuşmuştum, o ise bundan rahatsız olsa da bana hissettirmediği için kuşku duymadan devam etmiştim.

Gerçekten iyi bir dinleyiciydi ve ona söylediğim kitabı iki günde üstün körü değilde gerçekten ilgilenerek okumuştu. Yemekler yenmiş sıra tatlıya gelmişti, ikimizde bir anda kabak tatlısı istememizle şaşkınlıkla ona baktım.