SİYAH İNCİ (TAMAMLANDI.)

15. Bölüm

SİYAH İNCİ

15

"Geç Kalınmış Yüzleşmeler."

•Melike Şahin, Kara Orman.

✨🤎

"Evlensene benimle."

Evlilik, belli bir vakte kadar üzerinde düşünmediğim bir şey olsa da son zamanlarda karşıma çıkmaktan hiç çekinmiyordu.

Anne ve babam hiç mutlu bir evlilik geçirmedi, abimle ben hiç mutlu bir ailenin çocukları olarak büyümedik. Zaten evliliklerinin sonu da gayet ortada. O zamanlar aklımdan evleneceğim günler geçmezdi, eğer ki abimi seven bir kız görürsem onu vazgeçirmek için elimden geleni yapardım işte.

Abim evlenilecek bir adam değildi, annesinin adam edemediğini bir başka kadın çekmek zorunda hiç değildi. Annem abimi nasıl çekilmez birisi olarak büyüttü ise yaşlanıncaya kadar da o çekilmez abimle yaşamak zorundaydı zannımca.

Sonrasında ise Duru'nun bizi bir evliliğe şart koştuğunu okudum mektupta, evlenmezsek mirasın işleme geçmeyeceğini falan dile getiriyordu mektupta. Evlilik o zaman aklıma düşen ilk şeydi ama olumlu amlamda değil, olumsuz anlamda.

O zamanlar evlilik kim ben kim gibisinden bir düşünce geçmişti zihnimden. O zaman ki ben şu anda yatakta olduğu gibi kalakalan beni görse tanımıyorum diyerek yoluna devam ederdi muhtemelen.

Duraksadığımı hissettiği için benden uzaklaşarak gözlerime baktı, içinde boğulduğum soruları gördüğüne eminim. Eğildi ve yanağıma bir buse kondurduktan sonra kendisini yanıma attı. Başını yastığa koyduktan sonra bana doğru dönerek elimi tuttu.

Beni izlediği sırada kendime zaman tanımaya çalışıyordum.

"Şehrin girişinde çok güzel bir mekan gördüm, aklıma hemen sen geldin. Boydan boya kitapların olduğu eski bir dükkan, sahibi yaşlıca bir amca. Biraz sohbet ettik konu sana gelince seninle konuşmak istediğini söyledi bana."

Merakla ona baktım, "Neden ki?"

"Bana söylemedi, sana söyleyecekmiş güzelim. İstediğin zaman gideriz, olur mu?" Diye sorduğunda başımı sallayarak onayladım ve yataktan kalktım. Dolaba ilerlerken arkamda kalan Yiğit'le konuştum.

"Bir duş alıp çıkayım, kahvaltı etmek için dışarıya çıksak olur mu?" Başımı omzumun üzerinden yatakta uzanan Yiğit Ali'ye baktım. "Evde durmaktan bunaldım."

"Tamam, gideriz."

Onayıyla birlikte kıyafetlerimi alarak odadan çıktım ve banyoya girdim. Sıcak suyun altına bıraktığımda bedenimi, zihnimdeki sorularla çatıştım. Ali hiçbir zaman babam gibi olmazdı, ben annem gibi olmazdım fakat Ali'yi hiç çocuk severken görmedim yani çocuğumuza nasıl davranırız hiç bilemiyordum.

Çocuk?

Farkında değildim ama ben evlilik fikrine çoktan alışmış ve çocuğu düşünür olmuştum. Anne olmak ister miydim?

Duştan çıkınca kurulanıp üzerimi giyindim, saçlarımı kuruttuktan sonra banyodan çıktım ve yatak odasının aralık kapısından başımı uzattım.