Kitapçıda ki izin günlerini Huzurevine giderek değerlendiren Zeynep Hafsa, sadece kendisiyle güzel bir iletişim kuran Duru ile çok iyi anlaşmaktadır. Yine bir izin gününde Duru'nun yanına gitmiştir fakat bu sefer Duru ona dargındır, tekrardan barışm...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🎵
Yüzyüzeyken Konuşuruz - Dinle beni bi'
Toygar Işıklı - İntikam Yemini
✨🤎
Kapıdaki kadınla birbirimizi incelememiz bittiğinde ben çoktan kapıya yaklaşmış gelen kişinin neden geldiğini öğrenmek için yanıp tutuşuyordum. Onun konuşmayacağını anladığımda ben ilk konuşan olmaya karar verdim ve boğazımı temizledim sesim tuhaf bir tonda çıkmasın diye.
Tam kimsiniz diye soracaktım ki arkasında kalan asansörün kapısı açıldı ve bir erkek tökezleyerek asansörden indi. "Hayvan herif!" Diye bağırdı asansöre doğru. Asansörden bu sefer de Yiğit Ali indiğinde rahat bir nefes aldım. "İnsaf nedir bilir misin?" Diye sordu ilk inen adam sağ kolunu tutarak.
"Bir şey olmaz abartma." Bakışları bir içeriye girmeden onları izleyen kadına, bir de içeride olayları anlamaya çalışan bana kaydı. Burada ne oluyor birisi anlatabilir mi artık diye bağırmama az kaldı yemin ediyorum.
"Hemen kendini belli ediyorsun Cihan." Diye kızdı kapıdaki kadın. Yiğit elindeki ekmek poşetiyle birlikte bana yaklaştı ve ekmek poşetini bana uzattı. "Masaya iki tabak daha ekleyelim, misafirlerimiz var." Dedi Yiğit içeriye girerken.
Üzerindeki ceketi portmantoya astı ve yanıma geldi. Kulağıma eğildi sakince "Arkadaşlarım." Diyerek bana tanıttı kapıdaki ikiliyi.
Cihan ayakkabılarını çıkarttı ve önümde durup elini uzattı, "Cihan ben." Elini tutup ismimi söyledim bende. "Memnun oldum ve kusura bakma böyle bir tanışma için." Diyerek mutfağa ilerledi. Ardından kadında içeriye girdi, elini bana uzattı gülümseyerek. "Handan bende, memnun oldum Hafsa." Dedi.
Çantasını portmantoya koydu, üzerindeki blazer ceketini çıkartıp astı. "Kusura bakma sabah sabah rahatsız ettik seni de." Dedi benimle birlikte mutfağa geçerken. Yiğit çoktan mutfağa girmişti bile.
"Asıl sen kusura bakma bir de kapıyı açıp içeriye girdim." Dedim utanarak. Handan'dan kötü bir enerji almamıştım, konuşmakta da sıkıntı görmedim bu yüzden. Mutfağa geçtiğimizde Cihan ve Yiğit hala atışıyordu, bende dolaptan iki tabak ve bardakları çıkardım. Onlara da servis açtım.
