𝚁𝙴𝚂𝙿𝙸𝚁𝙾 || 𝙹𝙹𝙺 | 🖤🖇️ | 𝙺𝚃𝙷 |𝙶𝚒𝚛𝚕𝚡𝙱𝚘𝚢|[ᴄᴏᴍᴩʟᴇᴛᴇᴅ]||

𝚄𝚗𝚍𝚎𝚛 𝚝𝚑𝚎 𝙾𝚕𝚒𝚟𝚎 𝚃𝚛𝚎𝚎.

"යේහා එයාගේ රූම් එකේ නෑ කියලා දැනගත්තම මට තේරුණා මට තවත් එයාව නවත්තගෙන ඉන්න බෑ කියලා.. එයා ගෙදර කොහෙවත් හිටියේ නෑ. ඉතින් මාත් එයා යන්න ඇති කියලා හිතුණු පාරෙම ආවා.මේන් ස්ට්‍රීට් එක ළඟදි මගෙ කාර් එක ට්‍රැෆික් එකට අහුවුණා.මං දැක්කා කට්ටිය පාරේ එකතුවෙලා ඉන්නවා.."

ජන්ග්කුක්ගේ වචනවලට එන්න එන්නම බර හුස්ම බිංදුත් එකතුවෙන්න පටන් ගත්තා.හැමදාම දිලිසෙන ඒත් අද මලානික වෙච්ච ඇස් කඳුළින් තෙත්වෙලා යන හැටි යුන්හිට පෙනුණා.

"කට්ටිය ඇක්සිඩන්‍ට් එකක් ගැන කතාවෙනවා ඇහුණම මං වාහනෙන් බැහැලා පෙන්ත්හවුස් එකට යන පාරේ ඉස්සරහට ඇවිදගෙන ආවා..ඒ වෙද්දිත් ඒ කෙනාව හොස්පිටල් යවලා ඉවරයි.එතනදි..ලේ..ලේත් එක්ක..ම්..මට හම්බුණා..යේහගේ..ම්..මේ...න්..නෙක්ලස් එක..."

මෙච්චර වෙලා ජැකට් එකේ පපුව අස්සේ රස්නෙට හංගලා තියාගෙන හිටපු වේලිලා ගිය ලේ බිංදුවලින් හැඩවෙච්ච පුංචි හාට් පෙන්ඩන්ට් එකත් එක්ක තිබ්බ නෙක්ලස් එක අතට අරගෙන ජන්ග්කුක් යුන්හිට පෙන්නුවා.

"ආහ්...මගෙ දරුවා.. "

"යුන්හි ඔම්මා.."

එයාගේ වෙව්ලන ඇඟිලි නෙක්ලස් එකට ළංවෙන මොහොතෙම වගේ එයා පපුවත් අල්ලගෙන කවුච් එකට ඇදගෙන වැටුණා.

ඒත් එක්කම එයාගේ ළඟට ආපු ජන්ග්කුක්ගේ ජැකට් අතින් අල්ලගෙන යුන්හි එයා දිහා බැලුවේ කඳුළුවලින් බොඳ වෙලා ගිය ඇස්වලින්..

"ද්..දැන්..දැන් යේහට කොහොමද?ජන්ග්කුක්,මගෙ යේහට කොහොමද?"

"එයාගේ ඔපරේෂන් එක සක්සස්.ඒත් ඔලුවට ටිකක්...ඩැමේජ් කිව්වා.ඒ නිසා..."

"මොකක්ද?ඒ නිසා මොකක්ද?"

"යේහගේ..ම්..මෙමරීස් ගැන ශුවර් කරන්න..බෑ කිව්වා.."