𝚁𝙴𝚂𝙿𝙸𝚁𝙾 || 𝙹𝙹𝙺 | 🖤🖇️ | 𝙺𝚃𝙷 |𝙶𝚒𝚛𝚕𝚡𝙱𝚘𝚢|[ᴄᴏᴍᴩʟᴇᴛᴇᴅ]||

𝙷𝚒𝚜 𝚙𝚛𝚘𝚙𝚎𝚛𝚝𝚢.

"ආහ්.."

පාරේ මඟක් දුරට ඇවිත් හති අරිද්දි කෙල්ලට ආයෙමත් මතක් වුණේ එන්න කලින් එයාට ඇහුණු වචන ටික..

"ඔව්.ඔයාගේ ඔම්මා ජීවත් වෙනවා යේහා..එයා මැරුණේ නෑ..එයා ආපහු ආවා."

"මගෙ මාම්..හ්..ඉන්නවා.."

යේහා තමන්ටම කියාගත්තා.

"එතකොට ඔයාගේ අප්පා නැතිවුණා යේහා..එයා ඊයේ හොස්පිටල් එකේදි නැතිවුණා..හාට් ඇටෑක් එකක් නිසා."

ආයෙමත් යොන්ග්ගේ වචන එයාගේ ඔලුව ඇතුළේ දෝංකාර දෙන්න ගත්තා.

"ඩෑඩ්..යන්න ගියා.."

"ඔයා ගෙදර එන්න ඕනි යේහා.අපි මැඩම් කිම්ට ඔයා ගැන කියන්න ඕනි මගෙ දරුවෝ."

ඒ වචන ඇහෙනවත් එක්කම එයාගේ යොන්ග් අප්පවත් තල්ලු කරගෙන ගෙදරින් එළියට දුවගෙන ආවා කියලා විතරයි කෙල්ලට මතක තිබුණේ.එයාලා කොච්චර කෑගැහුවත් යේහා නතර වුණේ නම් නෑ.

දණහිස් දෙකට බරවෙලා ටිකක් වෙලා හති ඇරපු යේහා ආයෙමත් ලොකු හුස්මක් ගත්තා.

"මම..ගෙදර..යන්න ඕනි..ආහ්.."

ඒත් තව අඩි දෙක තුනයි කෙල්ලට යන්න පුළුවන් වුණේ.එයා කෙනෙක්ගේ ඇඟේ හැපිලා සයිඩ්වෝක් එකේ ඇදගෙන වැටුණා..

"හේයි!!මේ බලපන්කෝ..කවුද මේ කියලා?"

"යේහා..මේ යේහා නේද?"

එයාගේ වටේට වටවුණු හුරුපුරුදු නීරස කටහඬවල්වලින් කන්දෙක පිරිලා යද්දි යේහා ඔලුව උස්සලා බැලුවා.

"ව්..වොන්බින්..සන්බේ..නිම්.."

"ඔව් පැටියෝ.වොන්බින් තමයි..කොහේද මේ පණ කඩාගෙන දුවන්නේ?"

වොන්බිනුයි,එයාගේ යාලුවොයි බිම වැටුණු කෙල්ලව වට කරගෙන ප්‍රශ්න කරන්න ගත්තා.යන්තම් අමාරුවෙන් තනියම නැගිටගත්ත යේහා බිම බලාගෙනම උත්තර දුන්නේ ඉක්මනට එතනින් ශේප් වෙලා යන්න හිතාගෙන..