Melezin Gölgesi

44. Bölüm "FİNAL"

Merhaba. Final bölümüyle karşınızdayım. Umarım finali seversiniz. Oy vermeyi ve yorum yapmayı lütfen ihmal etmeyin. Keyifli okumalar.

****** bu arada Multimedia da sizin için bir teşekkürler bölümü var.
******* ve lütfen en sona yazdığım notu okuyun. Önemli:))

Logan yaklaşıp pul pul derisi soyulmuş elini yanağıma koyunca nefesim kesildi. Ağabeyimin siyah irissiz gözlerinde kendi korkak yansımamı görebiliyordum. Pençeleri boynuma saplanmış Sacott'un da arkamda elimi kolumu mıhlaması hiç yardımcı olmuyordu. Logan, kalbim küt küt atarken yavaşça eğilip kulağıma fısıldadı.

"Ödeşme zamanı kardeşim..."
Ardından tam arkamızdan büyük bir gürültü koptu ve Carter onu tutan iblislerden birinin karnına tekmeyi gömdü. Bize doğru bir hamle yaptı ama çok geçmeden iblis grubu tekrar üzerine çullanmıştı bile.

"Ona elini sürersen seni öldürürüm! Duydun mu beni!? "

Logan nefret ve öfke dolu gözlerini benden alıp Carter'a dikti ve iblislere has bir sesle diğer sefil yaratıklara emir verdi.

"Onu buradan çıkarın. Kronos'un onun için farklı planları var. Çok eğlenceli planları..."

İblis grubu Carter'ı apar topar depodan çıkarırken içime doluşan korku beni kendime getirdi. Carter'ı götürmelerine göz yumamazdım.

Kolumdan yayılan acıya aldırış etmeden hızla dirseğimi arkamda ki Scott'ın midesine geçiri verdim. Yaratık inlerken bende fırsattan istifade ederek boynumda ki elinden kurtuldum. Scott ve depoda ki herkes şok geçirmiş gibi beni izliyordu. Hamleme hazırlıksız yakalanmıştılar.

Arkamdan gelen öfkeli iblis haykırışını duyduğum da hızla döndüm ve içimdeki gizli silaha seslendim. Hayır bu Akaşa değildi. Akaşa' yı çok mecbur kalmadığım sürece kullanmamam emredilmişti. Çünkü Akaşa'yı kullanmak Kronos ve Ares'e burada olduğumuzu gösteren bir hava fişeğinden farksız olmayacaktı.

Ama ben de yeni numaralar vardı.

Scott hızla üzerime gelirken sırıttım ve ellerimi yüz hizamda kaldırdım. Carter'ın bana öğrettiği biçimde bileklerimi bükerek toprak elementini çağırdım. Saniyesinde yerin altından bir gümbürtü koptu ve element sözümü dinleyerek deponun betonunu çatlattı. Scott'la tam aramızda büyük bir çukur açmıştım ve hızını alamayan Scott gürültüyle bu çukura düştü.

Sırıtmaktan kendimi bir türlü alı koyamıyordum. Az önce Scott'ı toprak elementiyle haklamıştım! Akaşa'a kadar olmasa da toprak elementide içime güven ve cesaret dolduruyordu. Bu harikaydı! Harika hissettiriyordu.
Gülerek arkamı döndüğümde beklemediğim bir anda yüzümü sıyırarak geçen ateşten bir bıçak yanağımda derin bir kesik açtı ve dengemi kaybetmeme sebep oldu.

"Kutsal iblis bebekler! O da neyin nesiydi be!?"

Yanağım deli gibi yanıyordu ve yüzümden akan koyu kırmızı kanımı hissetmemek imkansızdı. Gözlerimde ki karaltı yeni yeni geçerken kulaklarımı dolduran bir haykırışla içimi bir korku kapladı.

"Mia! Arkanda!"

Tam karın boşluğuma yediğim bitirici bir tekmeyle yüz üstü yere çakıldım. Carter'ın uyarısına rağmen saldırıyı bloke etmekte oldukça geç kalmıştım. Tanrılar aşkına. Neredeyse iki dakika içinde tam bir kaza zedeye dönmüştüm. Kolumda ki yarıktan ve yüzümde ki kesikten hâlâ oluk oluk kan akıyordu. Şimdi de karın bölgemde devasa bir bot izi oluştuğundan emindim. Harika.

Kendime zorlayarak bedenime yerden kalkmayı emrettim ve bir elimle karnımda ki sancıyan bölgeyi tutarak ayağa kalkmayı başardım. Bir kaç kez sendelesem de ayakta durmayı zar zor başarmıştım.