Melezin Gölgesi

2.Bölüm

Mrb! İşte yb. Umarım beğenirsiniz. Lütfen oylamadan veya yorum bırakmadan geçmeyin. İyi okumalar:)

Wren'le masaya oturduk ve sohbete katıldık. Grup yine bir aradaydı.

Ash, sarışın ve en çok konuşandı. Riley, Wren 'nin yanında hiç kalsada yakışıklı bir tipi vardı. Siyah saçlara ve kahverengi gözlere sahipti. Jessie en kısamızdı. Easter ise daha çok grubumuzun soytarısı gibi birşeydi.

"Duydum ki, Safkanlar bu akşam bir parti vereceklermiş."

Ash neredeyse yerinde duramıyordu.

"Ah, ne giyeceğime hala karar vermedim ,ben!"

Masayı tuttum.

"Tanrılar aşkına, Ash! Kes zıplamayı."

Wren beni dirseğiyle dürttü. Yüzünde her zamanki muzip sırıtışı vardı.

"Ash dediğini erkekler üzerinde de yapabiliyor , biliyor musun?"

Masadaki Riley birden canlandı.

"İstersen bebeğim, benim üstümde denemene izin verebilirim."

Ash kıpkırmızı oldu. Hepimiz gülerken çatalının sapını sertçe masaya vurdu.

"Sizi bir gece uykunuzda boğacağım!"

Çoğu zaman yemek aralarımız böyle geçiyordu işte. Hatta bazen gülmekten yemek yiyemediğim bile oluyordu. İnledim ve dirseğimi Wren'in midesine gömdüm.

"İğrençsin, Wren. "

Wren kıkırdadı.

"Ama komik."

Gözlerimi devirip Riley'e baktım, hâlâ Ash'le uğraşıyordu. İkiside inatçı olduğundan bazen bu tartışmaları bir hafta bile sürebiliyordu. Yine de o onları seviyordum.

Önümdeki patetes püresinden bir lokma aldım.

"Ee,partiye gidiyoruz değil mi?"

Jessie ela gölerini bana dikmiş cevap bekliyordu. Aynı şekilde masadaki herkes bana bakıyordu. Annem ve babam ırk kastına kaldırdıkları için her melez benden medet umuyordu zaten. Gözlerimi bir süre önümdeki patates püresine diktim ve zorlukla ağzımdaki lokmayı yuttum.

"Evet gideceğiz. Gitmeliyiz. Bu parti, ailem ırk kastını kaldırdığından beri safkanların düzenlediği ilk parti."

Riley çatalıyla safkanların toplaştığı masayı işaret etti.

"Belki de artık ırk kastının bittiğini kabullenmişlerdir."

Wren umut dolu bakışlarıyla bize tiksinç ve kaçamak bakışlar atan safkan masasına baktı. Uzun boylu ve sarı saçlı bir safkan kızla göz göze gelince irkildi. Kendini toparlayınca usulca göz kırptı. Kız tiksintiyle yüzünü buruşturduğunda cinlerim tepepeme çıkmıştı. Wren bakışlarını kızdan çekerken yüzünde beliren hüzünü saklamaya çalışıyordu.

"Belki de hiç bir zaman kabul etmezler."

Çatalımla az önceki safkan kızı işaret ettim ve lafa karıştım.

"Çok da önemli değil. Hepsi gösteriş budalası. Şunun yüzündeki kibire baksana." 

Wren gözlerini devirdi.

"Biliyorum."

Onun neden bu kadar üzüldüğünü bilmiyordum ama o üzülünce bende huysuzlanmaya başlamıştım. Gerzek safkanlar. Neden ırk kastının bittiğini kabullenemiyorlardı ki? Yoksul melezlerin safkanlara köle olmasını neden bu kadar çok istiyorlardı?