Melezin Gölgesi

8.Bölüm.

Mrb işte yb! Umarim beğenirsiniz. Oy ve yorum yapmayı unutmayın hikenin beğenisinin düşük olması gerçekten beni çok uzuyor. Lütfen gerekeni yapın. Keyifli okumalar...

Ön bahçeye vardığımızda safkanların ağzı bir karış açık kaldı. Bu öyle komik bir manzaraydı ki kendimi gülmekten alı koyamadım. Yanımdaki Wren de kıs kıs gülüyordu.

Ardından herkes bir yere dağıldı ve safkanların arasına karıştık.

Parti harikaydı. Çalan müziğin sesi yeri olabildiğince sarsıyordu.

Hoparlörler de resmen ritme göre yerlerinden zıplıyorlardı.

Pistte safkanlar ve melezler karışmış çılgınca dans ediyorlardı.

Ah, bu safkanlar parti vermeyi kesinlikle iyi biliyorlardı.

Kalabalıktan sıyrılıp kendime bir içki aldım ve herhangi bir sorun olup olmadığını kontrol etmek için bahçeyi turladım.

Etrafıma baktığımda yiyişen bazı çiftlere aldırış etmemeye çalıştım. Ne bekliyordunuz ki zaten. Hormanları hat safada gençleri bir araya toplarsanız olacağı tam da budur.

Daha önce bende birçok oğlanı öpmüştüm ama böyle yiyişerek değil. İlk öpücüğüm gerçekten çok saçmaydı. Sanırım on iki yaşında falandım. Yine böyle bir partideydik ve şişe çevirmecede hangi akla hizmetse cesaret demiştim. Bana bir oğlanı öptürmüşlerdi. Tabii ki aramızda başka hiçbirşey hissettmemiştim. Ve ciddi bir ilişkimde hiç olmamıştı.

Birden müziğin kesilmesiyle düşüncelerden sıyrıldım. Herkes şaşkınlık içinde birbirine bakınıyordu.

Scott, Derek ve Carter kalabalığı yararak piste çıktıklarında neler olduğunu anlamıştım. Sürpriz! Melezler ve birde Yarı Apollyon şu anda partiyi basmıştık! Ancak işi şakaya vurmayacaktım çünkü üçü de hayli öfkeli görünüyordular.

Scott öfkeyle bağırdı.

"Siz ne yaptığınızı sanıyorsunuz?"

Kalabalık geri çekilmeye başladı.

Üçüde sinirden köpürüyordu resmen. Carter'ı ilk defa böyle sinirli görüyordum.

Gözleri öfkeden koyu bir mavi olmuştu ve anında benim gözlerimi kilit altına almıştı bile.

Scott üzerime yürümeye başladığında Wren beni korumak için önüme geçti ama zaten körkütük sarhoştu.

Wren beni arkasında tutmaya çalışırken Scott, göğsünden iterek Wren'i yere düşürmüştü. Ardından öfkeli gözleri tekrar bana döndü ve öyle bir bağırdı ki yerimden sıçradım.

"Bu senin işindi!"

Scott gürledi.

"Seni uyarmıştık, melez."

Bana daha da yaklaşmasını bekliyordum ama beni şaşırtarak bunu yapan Carter oldu.

Koca eli kolumu kavradı ve beni peşinden sürüklemeye başladı.

Hareketleri kabaydı. Onu gerçekten de ilk kez böyle görüyordum. Normalde hep soğukkanlı ve sakin olurdu ama sanırım bu defa damarına basmıştım.

Bağırdım.

"Hey! Bırak beni!"

Beni hışımla savurup karşısına aldı.