Harry sex Story

De uitslag

Ik hou Harry's hand vast. Hij kijkt me aan. Hij voelt dat ik helemaal zit te trillen. Er gaat van alles door me heen. Zouden ze haar opereren? Moet ze in coma? En nog het ergste, leeft ze nog? Er lopen van allemaal emoties door me heen. Nou ja, slechte emoties. Verdrietig, bang, spanning... Harry kijkt ook gespannen naar me. Ik kijk naar de klok. We zitten hier pas 7 minuten, maar het lijkt 7 jaar...
Uiteindelijk komt een dokter de kamer uit waar mijn moeder in is gebracht. Hij loopt naar mij en Harry toe.
"Het is ernstig. Ze is er slecht aantoe. Ze heeft iefs met haar hersenen, iets met haar longen en iets in haar been. Dat moeten we nog uitzoeken. Jullie kunnen nu op bezoek gaan." zegt hij. Zonder iets te zeggen, ren ik haar kamer in. Ik zie haar op bed liggen. Allemaal slangetjes in haar lichaam en door haar neus. Er zit een soort biebding naast haar, dat haar hartdlag klopt. Als ie telkens piep.....piep......piep doet is ze nog gewoon levend. Dat is dus haar hartslag. Maar als het pieeeeeeeep is, is ze dood. Dan is haar hartslag gestopt. Gelukkig doet het nog steeds allemaam kleine piepjes achter elkaar. Ik pak een stoel en ga naast haar zitten. Ik kijk met tranen in mijn ogen hoe ze zit pijn te leiden.
"Om half 10 moeten jullie gaan." zegt de dokter. Hij loopt uit de kamer. Ik pak mijn moeders hand in ik zit nog steeds naar haar te kijken. Harry gaat naast me zitten en kijkt mij aan. Harry pakt mijn andere hand. Hij weet dat ik het moeilijk heb. Klinkt ook wel logisch. Mijn moeder is net aangereden.

Na een uur alleen maar dezelfde dingen doen, ademenen, knipperen en de hand van mijn moeder en Zayn vast houden, kijk ik op de klok en zie dat het al 5 over half 10 is. We moeten wel gaan. Harry ziet het ook en staat op. Hij zet de stoelen terug. Ik geef mijn moeder een kus op haar hoofd en verlaten het gebouw.

De rit terug in de auto was wat ongemakkelijk. We hebben niet echt veel gezegd. Ik stond met dikke tranen in mijj ogen, en natuurlijk weet Harry dat. Ik zal hem thuis wel even verwennen, ook om even van al dat gedoe af te kopen.
"Shit!" schreeuwt Harry ineens.
"Wat is er?" vraag ik.
"Danny zit al zowat 5 uur alleen in de box!" schreeuwt Harry weer.
"Shit!" schreeuw ik ook.
Ik kijk naar de snelheids meter en zie dat ie op 130 staat, terwijl je maar 120 hier mag. Ik weet dat Harry heel veel van Danny houd, dus hij maakt zich zorgen. Ik ook hoor! Hij gaat nog een versnelling hoger. We rijden nu op 140. Nu word ik bang, ik weet ook niet wat er allemaal in Harry's hoofd omgaat.
"Liefje, ik denk dat je beter maar weer op 120 kan rijden. Straks krijgen we nog een ongeluk. En als de politie ons tegenhoud, dan zijn we nog later bij Danny." zeg ik.
"Je hebt gelijk." zegt Harry. Ik zie de auto vertagen de snelheid gaat van 140 naar 120. Mooi zo.
"Lieverd. Er zou heus niks met Danny gebeuren." kalmeer ik Harry. Hij zegt niks. Wat een rotdag! Mijn moeder is aangereden en Danny is al zowat 5 uur alleen thuis!

Uiteindelijk zijn we thuis aangekomen. Ik en Harry springen uit de auto en rennen naar de voordeur. Ik draai het slot snel om em rennen naar een huilende baby. Harry tilt hem op en verzorgt hem goed. Hij gaat op de bank zitten met Danny in zijn armen. Ik doe ondertussen de deur dicht. Danny huilt en ik ruik de geur van poepjes. "Jou beurt." zeg ik tegen Harry. Harry zucht en staat op.

Even later komt Harry weer terug.
"Klaar?" vraag ik.
"Ja, en hij ligt gelijk zijn schoonheids slaapje te doen." zegt Harry.
"Dus, nu is het onze beurt." zeg ik. Ik pak Harry en trek hem op me.
"Mooi dat je het zegt." zegt Harry en zoent me dan.