မစ္စတာရုန်၏ ချစ်မှုရေးရာဒိုင်ယာရီ

Part-21.1

Chapter 21.1

ရှက်လွန်းလို့သေတော့မှာပဲ...

ရုန်ယီတစ်ယောက် သူ၏ရှက်ရွံ့မှုများအားလုံး အနှုတ်ဘက်သို့ပင်ပြသွားပြီဟု ခံစားလိုက်ရသည်။

ထိုညကညစာစားချိန်တွင် စားပွဲဝိုင်းရှိလေထုမှာ နစ်မြုပ်နေခဲ့၏။

နှလုံးသားကြီးမားပြီးသဘောထားဖြောင့်မတ်သူကြီးက သူ၏ခံစားချက်များကိုဖုန်းကွယ်ရန် ကြိုးစားခဲ့သော်လည်း အလွန်ပင်ထူးဆန်းနေဆဲဖြစ်သည်။ လျှ်ိုယွမ်က သူတို့ရှေ့၌သဘာဝကျကျနေရန် မည်သို့ပင်ကြိုးစားနေစေကာမူ သူ၏ပုံစံက ကိုယ့်ကိုယ့်ကိုယ်ညှင်းပန်းနေပုံပေါ်ပြီး ဆန့်ကျင်ဘက်သက်ရောက်မှုကိုသာ ဖြစ်စေခဲ့လေသည်။

လျှိုယွမ်၏ ဝေ့လည်ကြောင်ပတ်မျက်ဝန်းများ၊ အစားအစာတစ်ခုပြီးတစ်ခုပြုတ်ကျနေပုံများနှင့် ပလုတ်ပလောင်းစားနေခြင်းများကိုကြည့်ရင်း ရုန်ယီ ချန်းခယ့်ယောင်၏ခြေထောက်ကိုကန်လိုက်၏။

ချန်းခယ့်ယောင်က သူ့ကိုကြည့်လိုက်သော်လည်း ဘာမှပြောမလာချေ။

လျှိုယွမ်စိတ်လွတ်နေသည်ကို အခွင့်အရေးယူလျှက် ရုန်ယီ ချန်းခယ့်ယောင်အား ပါးစပ်လှုပ်ရုံလေးတီးတိုးပြောလိုက်သည်။

“မင်းသူ့ကိုရှင်းမပြတော့ဘူးလား...”

မီးဖိုခန်းထဲတွင် သူတို့နှစ်ဦးက ဘေးကျပ်နံကျပ်အခြေအနေဖြင့် တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး ခဏကြာကြည့်နေကြသေးသည်။ ထို့နောက် ချန်းခယ့်ယောင်က လျှိုယွမ်အားသူရှင်းပြလိုက်မည်ဖြစ်ကြောင်းပြောကာ နောက်ကလိုက်သွားလေသည်။ 

သို့သော် ရုန်ယီ ညစာပြင်ဆင်ပြီးဟင်းပန်းကန်များချပြီးချိန်အထိ ဧည့်ခန်းထဲတွင်ရှိသော ချန်းခယ့်ယောင်နှင့်လျှိုယွမ်ကြားရှိလေထုမှာ ကမောက်ကမဖြစ်နေဆဲပင်။ 

ယခု ညစာစားပြီးတော့မည့်အချိန်၌ ချန်းခယ့်ယောင်၏ရှင်းပြချက်မှာ ပြီးပြည့်စုံခြင်းမရှိကြောင်း ရုန်ယီသေချာသိသွားပြီဖြစ်သည်။ သူက တစ်ဖက်လူ၏ရှုပ်ထွေးနေသောအမူအရာကိုကြည့်ရင်း သူကိုယ်တိုင်ထိုကိစ္စကိုကိုင်တွယ်ရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်၏။