Chapter 37
မင်းဘာကိုခံစားရတာ?
ရဲတွတ်နေသည့်မျက်နှာနှင့် နှလုံးခုန်မြန်ခြင်းက ရုန်ယီအမြဲတမ်းချောမောလှသည့်အယ်လ်ဖာတစ်ယောက်နှင့်တွေ့တိုင်းအသေးစားဖြစ်နေကျလေးများပင်။
"တစ်ခုခုလိုအပ်တာများရှိရင်...ဒီလိုပါ၊ ခင်ဗျားတို့စကားပြောချင်ရင်အခြားတစ်နေရာအရင်ပြောင်းလိုက်ကြမလား?"
ထိုသူက စိတ်ခံစားချက်ပြင်းထန်နေသည့်လီရှောင်းရန်ကိုပြောလိုက်သည်။
ရုန်ယီ အနှီသူရင်ဘတ်က နာမည်ကတ်ပြားကိုဖျတ်ကနဲကြည့်လိုက်၏။ 'မန်နေဂျာ' ဆိုသည့်စကားလုံးအရှေ့တွင်နာမည်နှစ်လုံးပါသည်။ထိုသူဖြတ်သွားချိန် ဧည့်သည်များ၏ရုတ်တရက်ရန်ပွဲကိုစိုးရိမ်၍ တားရန်အမြန်ပြေးလာခဲ့ခြင်းဖြစ်နိုင်သည်။
လီရှောင်းရန်က ထပ်မံအငြင်းမပွားချင်တော့မှန်းသိသာသည်။ သူရုန်ယီကိုစိုက်ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် တစ်ဖက်လှည့်သွားကာ ဈေးဝယ်တွန်းလှည်းကို ထားရစ်ခဲ့သည်။ သူ့ဘေးရှိအိုမီဂါက တခဏတုံ့ဆိုင်းနေပြီးမှလက်ထဲမှကလေးနှင့်လိုက်သွားသည်။ နှစ်လှမ်းသွားပြီးနောက် ရုန်ယီကိုပြန်လှည့်ကြည့်လာပြီး အဆုံးတွင်ဘာစကားမှမပြောခဲ့ချေ။
သို့ဖြစ်၍ ရုန်ယီနှင့်သဘောကျချင်စရာ မန်နေဂျာတို့နှစ်ယောက်သာထိုနေရာတွင်ကျန်ရစ်ခဲ့သည်။
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ဗျာ"
ရုန်ယီမှ အရင်ပြောလိုက်သည်။
"ကျွန်တော်အခုလေးတင်တကယ်လန့်သွားတာ"
"ဒါပေါ့ဗျ"
မန်နေဂျာက ပြုံးလျက်နှင့်ခေါင်းယမ်းသည်၊ မိသားစုကချန်ထားရစ်ခဲ့သည့် လက်တွန်းလှည်းကိုကြည့်ကာသက်ပြင်းချသည်။
"အဲဒီလူကြီးကဒေါသထွက်နေတာ၊ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်မတော်တဆတိုက်မိကြတာလား?"
ရုန်ယီ ချက်ချင်းခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။
"ဟုတ်တယ်!"
သူစကားထပ်ပြောချင်သေးသော်ငြား ကံမကောင်းစွာဖြင့်တစ်ဖက်လူတွင်အားလပ်ချိန်မရှိပေ။
YOU ARE READING
မစ္စတာရုန်၏ ချစ်မှုရေးရာဒိုင်ယာရီ
RomanceThis is not my own story English Title- Mr Rong's lovelorn Diary Author - 桃白百 Translator - IQ Team
