မစ္စတာရုန်၏ ချစ်မှုရေးရာဒိုင်ယာရီ

Part-39

Chapter 39

မင်းခဏတဖြုတ်လေးစားလိုက်ရတာကိုစိတ်မပူဘဲနေလို့ရမလား?

မင်္ဂလာဧည့်ခံပွဲတရားဝင်မစတင်ခင် ရုန်ယီသည် ချန်းခယ့်ယောင်၏စိတ်မချမ်းသာစရာဇာတ်လမ်းကို ပြတ်တိပြတ်တောင်းကြားခဲ့ရသည်။

ချန်းခယ့်ယောင်အဖေက ရုန်ယီ၏စိတ်ကူးထဲကအတိုင်း ချောမောခန့်ညားနေဆဲ Casanova မဟုတ်တော့ပေ။ ဆန့်ကျင်ဘက်အားဖြင့်သူ့ပြဿနာက အချစ်တစ်ခုတည်းအတွက်အစွဲအလမ်းကြီးနေခဲ့ခြင်းမျိုးဖြစ်နိုင်သည်။

ငယ်ရွယ်စဉ်တွင် မတော်တဆဖြစ်ရပ်လေးမတိုင်ခင်က သူ့ထံတွင်ချစ်ရသည့် ဘီတာမိန်းကလေးတစ်ယောက်ရှိခဲ့ဖူးသည်။ သူသည်သူမကိုချစ်ကြောင်းဝန်ခံရန် သတ္တိများရှိခဲ့သော်ငြား ကံခေစွာဖြင့်ငြင်းပယ်ခံခဲ့ရသည်။ မိန်းကလေးကသူ့ကို သူသည်ငယ်ရွယ်သေးပြီး ကျောင်းပြီးမှပြန်လာသင့်ကြောင်းပြောခဲ့သည်။

၎င်းကအကြောင်းပြချက်တစ်ခုသာဖြစ်နိုင်သည့်တိုင် သူအတည်မှတ်ယူထားခဲ့သည်။ ထိုအချိန်သည် မိန်းကလေးကသူ့ထက် အသက်အတော်လေးကြီးပြီးသူ့အတန်း၏အတန်းပိုင်ဆရာမဖြစ်နေခဲ့သည်။

သို့သော် သူအထက်တန်းကျောင်းပြီးချိန်တွင် ချန်းခယ့်ယောင်ကလမ်းလျှောက်တတ်စအရွယ်ရောက်နေပြီ။ ဆရာမမှာလည်းလက်ထပ်ပြီးသွားပြီ။ ၎င်းနောက် သူတို့ထပ်မတွေ့ဖြစ်ကြတော့ပေ။

ချန်းခယ့်ယောင်အဖေက အချိန်တစ်ခုကိုဖြတ်သန်းလာခဲ့ပြီးတဖြည်းဖြည်း ရင့်ကျက်လာခဲ့သည်၊ သို့ထိတိုင် သူ့စိတ်ထဲရှိမမေ့နိုင်သေးသောလူက အချိန်ကာလများ၏တိုက်စားခံရတာတောင် ၎င်း၏အလှတရားတစ်ဝက်ပင်ပြယ်လျော့မသွားခဲ့ချေ။

သူ့မှတ်ဉာဏ်ထဲတွင် အနှီသူသည်ပိုလှပလာ၊ ပိုသန့်စင်ပြီးချစ်စဖွယ်ဖြစ်လာကာ ပိုကာစိတ်အာရုံကိုဖမ်းစားနိုင်သူဖြစ်လာခဲ့သည်။ ငယ်ရွယ်စဉ်ကအိပ်မက်တိုင်းကို ပြန်မရနိုင်တော့သလို ဘယ်တော့မှမေ့နိုင်မည်လည်းမဟုတ်တော့။ သူမျက်လုံးများကိုဖွင့်ကာဘေးဘက်လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ အဆုံးမဲ့ဟင်းလင်းပြင်ကိုသာခံစားရသည်။